IEDEREEN heel hartelijk bedankt voor de belangstelling, berichtjes in het gastenboek en de mailtjes! Dit is voor mij écht een stimulans om de site zo mooi mogelijk te maken! Met Nel in Spanje gaat het inmiddels ook weer goed, het gips is er af en zij oefent zich een versuffing!!! Zij bedankt iedereen voor de vele kaarten! Hartstikke leuk jongens, namens mij ook bedankt!

Zondagmiddag 17 februari. Ja weer thuis dus. Gisteren eind van de middag waren wij weer heelhuids thuis. Gelukkig ook een prachtige blauwe lucht, dat is wel zo gezellig als je weer thuis komt! De laatste etappe is ook goed verlopen. Gisteravond kwamen Wendy, Remko en de kindertjes hier eten, wat zij zelf mee namen! Heel makkelijk dus! Vanochtend de dag begonnen met een heerlijke wandeling met de meiden van twee uur, en natuurlijk ook in gezelschap van mijn fototoestel. Dat zal de afronding van deze reis zijn! En wat nu?????

Dat komt vandaag ook op deze site te staan . . . .  zie FINISH!

Vrijdagmiddag 15 februari. We zijn net onderweg om uiteindelijk boven Parijs uit te komen vandaag. Normaal gaan we lekker door Parijs omdat we dat leuk vinden maar nu maar ff niet. Het is vrijdagmiddag en dan zal het wel heel druk zijn. Ik begin bij gistermorgen. Om negen uur werden wij begroet door Aldyth met een lieve ochtendkus en hebben wij genoten van een heerlijk Engels breakfast. Na een gezellig uurtje zijn wij een prachtige wandeling met de honden gaan maken, vandaar de vele hondenfoto's (sorry voor diegene die mijn site vaak bekijken en niet van honden houden, wat wij ons dus absoluut NIET kunnen voorstellen hoor!) De omgeving is (Dordogne) natuurlijk ook heerlijk en het was ook weer fantastisch weer, wel een heel koude nacht gehad. De honden konden prima met elkaar overweg. Hoewel Violette, het hondje van Aldyth, een fel kortharig Foxterrier teefje, diverse keren probeerde Muisje tot een match uit te nodigen . . .  Voor mij als GTer prachtig om te zien dat Muisje daartoe echt niet bereid was! Zij liet duidelijk merken dat de omgeving en de wandeling voor haar belangrijker was. Terwijl ook zij een felbekkie is.  Nog even over het authentieke huis van Aldyth.  Zij heeft dit enorme pand met groot stuk grond voor weinig kunnen kopen maar de kosten voor renovatie zijn enorm. Zeker omdat zij het zoveel mogelijk in de 'oude' staat wil laten zijn. Het was een oude jongensschool maar het dorp is bijna leeggelopen! Alle jonge mensen zijn weg. Zij heeft een jaar of 4 geleden haar 'andere' leven achter zich gelaten om hier in Frankrijk opnieuw te beginnen, wat haar prima gelukt is. Zij spreekt inmiddels vloeiend Frans, schildert en doet nog veel meer. Kortom, weer een leuke ervaring om zo'n initiatiefrijk persoon te ontmoeten!

Woensdag 13 februari. Vanochtend naar de Dune de Pilat geweest. Het was stralend weer en we zijn met de meiden tot de hoogste top geklauterd. Poeh poeh, niet mis. Ja, de honden met die vierpootaandrijving hebben geen enkel probleem! Maar goed, eerlijk is eerlijk, het viel mij toch wel mee. Daarna even bij een wifipoint even de site uploaden en even mijn administratiedingetjes doen. En wat zag ik? Dat er gisteren 3x het zelfde bedrag bij de Super U van mijn rekening is geschreven (*@#^%$&*, in twee minuten tijd! Dus wij een Super U opgezocht. Nou écht aardig was de juffrouw van de klantenservice nou niet bepaald en had eigenlijk ook geen zin om ons te helpen . . . Enfin, we zouden opgebeld worden maar dat is tot op heden (11.00 uur in de avond) niet gebeurd. Het gaat wel om een bedrag van twee keer ruim 70 euro! Dus arriveerden wij bijna twee uur later aan bij Aldyth . . . De Britse vlag hing uit dus we konden snel zien waar zij woont! Na de hartelijke begroeting direct even met de honden, zij heeft er ook eentje, het veld in. Daarna hebben we inderdaad het beloofde diner gehad, Heerlijk! Een beetje Frans en een beetje Brits. Morgenochtend worden wij om 9 uur verwacht voor a British breakfast, ham and eggs!

Dinsdag 12 februari. We hebben vandaag een heerlijke rustdag gehad. De hele dag aan het strand gestaan, heerlijk in de zon. Hondjes gewandeld en ik heb de dames maar weer eens heel goed uitgeborsteld. Rond een uur of zes zijn wij de weg weer overgestoken met de camper om de nacht op de speciale camperplaats door te brengen. Morgenochtend willen wij op tijd vertrekken want wij willen eerst even naar de Dune de Pilat. Dat is het grootste zandduin van Europa met zijn lengte van 2 1/2 km en hoogte van 100 meter. Dit is een soort 'wandelend duin'. Morgenmiddag worden wij verwacht bij Aldyth, zij is Engels en geëmigreerd naar Frankrijk. Wij hebben haar tijdens een reis eens ontmoet en gaan haar nu opzoeken. Zij heeft ons een heerlijk diner beloofd . . . we zijn benieuwd!

Dit was de temperatuur vandaag!

En nu is het dan maandagavond bij half 10. We hadden weer een gelukkie . . . Om een uur of twee vanmiddag begon de zon weer te schijnen en liep de temperatuur op naar ruim 20 graden! Een heel verschil met vanochtend, toen was het 3 graden . . . het was een vermoeiende reis want het was heel druk. We staan nu op een stille camperplaats in Parentis-en-Born, in Landes. In dit deel van Frankrijk zijn wij al heel vaak geweest. Morgen houden we een rust dag. Dan rijden wij weer naar het meer wat hier vlakbij ligt. Omdat het vanochtend zo koud was had ik erwtensoep uit de vriezer gehaald . . . hele lekkere soep van slagerij Kroeb uit Enkhuizen! Ik had deze angstvallig bewaard voor de terugreis omdat ik verwachtte dat het heel koud zou zijn . . .

Maandagochtend 11 februari. Nog ff snel wat tikken voordat wij weer verder gaan. Het is (voor ons) nu behoorlijk fris. Geen zon, daar moet je dan toch wel eventjes aan wennen, getver. Wij weten wel wat wij volgend jaar winter doen hoor . . .  Net weer de natuurwandeling gemaakt van gistermiddag. En ons Noortje heeft zich weer heerlijk, terwijl zij nat was van de rivier de Ebro, gewenteld in rul zand . . .  Ach als zij maar plezier hebben vinden wij! Ook hier hebben wij weer een lekkere rustige nacht gehad. Het is wel makkelijk want waar wij ook zijn, slapen doen wij altijd goed! We denken vandaag in Frankrijk aan te komen, we zien wel.

Zondagavond 10 februari. Het aanbod ooievaars was echt enorm, geweldig om te zien! Wat een mooie oude kern heeft Cáseres! We hebben een prachtige stadswandeling gemaakt en zijn daarna weer verder gegaan. Gisteren kwamen wij aan in Salamanca. Ook weer zoiets moois, ook een aparte bladzijde waard. Gisteravond zijn wij naar het Art deco en - nouveau museum geweest. Helaas moesten wij ook daar de fototoestellen inleveren. Maar ik zal wat dingen op internet opzoeken om op de site te plaatsen. Daarna zijn we de ontzettend mooie oude stad ingegaan. Zó sfeervol, prachtig. Het was heel druk hoewel de meeste winkels gewoon gesloten waren. De Spanjaarden lopen daar echt om te zien en gezien te worden, kostelijk! En wat zijn die mensen druk, net of zij constant ruzie hebben. We hebben overnacht gewoon op een rustig plekje in de stad waar nog een camper stond. Vlak langs de rivier, dus ook voor de honden weer leuk. Vanochtend om een uur of 11 zijn wij weer gaan rijden. Een behoorlijk stuk over een saaie autobaan. Het is in deze streek namelijk wel een beetje saai, behoudens dan die prachtige oude steden. Om een uur of drie, vlak nadat wij Burgos gepasseerd waren zagen wij ineens mist aankomen. Einde zon &)(!@&^%. Rond een uur of 4 kwamen wij aan in Miranda de Ebro, een prachtige naam voor een stad van niks . . . Een armoedige camperplaats maar wel een leuk natuurgebied op loopafstand! We hebben een heerlijke wandeling met de meiden gemaakt. Én wij bleken in de camper internet te hebben! JIPIEEEE!

Vrijdagavond 8 februari. Tja, je maakt wat mee op zo'n reis. Werden wij vanochtend half wakker om een uur of half 7 van een beetje metalig geluid. Dick dacht dat er misschien wel een markt opgebouwd werd maar ik zei (natuurlijk) ah joh ga lekker slapen we zien straks wel . . . En om half 9 zagen wij dat we bijna ingebouwd waren tussen marktkramen! We stonden dus niet aan de buitenkant van het stadje. Toen Dick de honden ging uitlaten hoorde ik dat hij Nederlands sprak. Hij stond te praten met een Spanjaard. De man was 40 jaar en woonden alweer 24 jaar in Spanje en was geboren en getogen in Nederland, in Beverwijk! Dat was heel leuk, hij sprak prima Nederlands en hij vond zelf dat zijn hart voor de helft rood wit blauw was! Hij dacht nog dagelijks aan drop, patat en frikandellen speciaal! Hij bewaarde in zijn portemonnee al die jaren al een aantal Nederlandse (oude) munten en bankbiljetten! Zijn vader was destijds gastarbeider en werkte bij de Hoogovens. Zij zijn 24 jaar geleden met de hele familie teruggegaan om hier een bloemenbedrijf te beginnen. Hij was inmiddels ander werk gaan doen (electriciën bij de gemeente) maar het bloemenbedrijf 'Klein Nederland' bestaat nog! Dat was een hele leuke ontmoeting waarbij uiteraard adressen uitgewisseld zijn. Vlak daarna spraken wij onze Engelse buren die met een grote camper en hun kinderen onderweg waren. De kinderen gingen niet naar school maar werden door de ouders onderwezen, beide onderwijzers. Zo kan het dus ook! Wij hebben een lange wandeling door de stad gemaakt om een hele oude kerk te bezoeken die hoog op een heuvel lag. Vandaag ging de reis verder noordelijk naar Cáceres, waar wij nu op een mooie camperplaats staan (ongekend voor Spanje) Het gebied hier staat bekend om de vele ooievaars en inderdaad, we hebben er al heel veel gezien! Morgen nog meer fotograferen, leuk!

Sorry Marijkje voor al die foto's met die blauwe luchten!

Donderdagavond. Inderdaad halverwege de middag, na de nodige afscheidnemingen, vertrokken. We staan nu in Argos de la Frontera. Een beetje aan de buitenkant van de stad met nog een camper met Engelsen. Net hebben wij even 10 kilo zand uit de camper geveegd, hondenbedden allemaal goed uitgeklopt. Jeetje wát een zand hadden wij meegenomen! Ik vond het afscheid van het heerlijke strand best wel moeilijk. Het idee dat wij over een ruime week weer met de honden door de bagger lopen is niet écht een aantrekkelijke gedachte. En truien in plaats van T-shirts. Langzamerhand gaan wij noordelijker om in Frankrijk, in de Dordogne, geëmigreerde Engelsen op te zoeken die wij ook eens onderweg ontmoet hebben.

Ook wil ik hier even mijn mening over Spanje herzien . . .  We hebben prachtige natuur gezien en zijn nog lang niet uitgekeken. Het eerste deel van de oostkust (de costa's) vinden wij niet zo aantrekkelijk. Veel hoge flats, veel 'dode' dorpen van mensen die hun tweede huis aan de kust hebben. Ook veel, vooral oude, verlaten kassen waarvan het, halfvergane, plastic in de wind wappert. Veel campings met een beperkte oppervlakte per standplaats. Nee, dat is niets voor ons. Het allermooiste, ongerepte gebied is westelijk voorbij Tarifa. Daar allemaal natuur, ongerepte, schone stranden. Ja, het is een enorm end weg maar je hebt er wel wat voor . . . ook gezelschap van Policia . . . Daar zijn we inmiddels al aan gewend!

Donderdagochtend 7 februari. Gistermorgen half negen . . .  bonk bonk bonk PASSOPORTO POLICIA DOCUMENTOS VEHICILO. . . Het leek wel een razzia. Twee politieauto's met Guardia Civil, Gardia Debiel (D&Y) Een enorme vette kop voor het raam met in zijn mond een sigaret, en in zijn hand een lange houten wapenstok . . . Tja, dit pikte Dick toch écht niet op klaarlichte dag . . .  De man sprak geen woord over de grens, hij is immers een Spaanse politieman in Spanje . . . In de auto zaten wat politiemensen van een jongere generatie die gelukkig Engels spraken. Ook zij toonden weinig begrip voor hun oudere collega. Dick kan praten als brugman in het Engels, Frans en Duits dus dat is erg makkelijk. Ik weet nu al dat hij zich dit jaar fanatiek op een cursus Spaans zal storten! Toen Dick maar eens een keer op de proppen kwam met, 'I am a Dutch Police Officer en wat jullie hier uithalen is belachelijk', veranderde er iets . . de spekkop kwam hem lachend de hand schudden. . . Zo, dat hadden wij dus ook weer gehad (hahaha dát dachten wij). De rest van de mensen hier, allemaal onschuldige surfers en kite surfers, werden nog wel onder de loep gehouden. Helaas schoot het op een hele nare manier in mijn rug toen ik de foto van het jaar wilde maken . . . Ik stond helemaal scheef om door het kleine keukenraam het toneel vast te leggen. Dat betekende niet veel goeds. Ik heb een halve spierontspanner op mijn nuchtere maag genomen en binnen een half uur was ik helemaal groggy. Daarna een pittige pijnstiller en toen maar weer een uurtje naar bed terwijl Dick met de honden ging wandelen. Na het wandelen (het ging toen weer wat beter)  zijn wij boodschappen gaan doen in Tarifa en toen wij terug kwamen was hier alles vol. We zijn toen naar het stille strand in Bolonia gegaan om lekker te barbequen. Om een uur of 7 waren wij weer terug en ben ik vroeg naar bed gegaan met een half blauw pilletje (neeee, gewoon een ontspannertje hoor) En toen . . . om half twaalf waren onze vrienden er weer . . . Met de bekende wapenstok werd er op camperramen geramd. En weer was die dikkop erbij. Omdat Dick zei dat hij gedronken had en ik ziek was mochten wij blijven staan. De meeste van de campers verdwenen midden in de nacht en kwamen vanochtend terug. Er stak vannacht een giga wind op (de Levante) waar de surfers op zaten te wachten maar wij niet. Je wordt compleet gezandstraald en wij gaan direct weg. 

Dinsdagavond 5 februari. Zondagnacht voor het eerst wat regen in Spanje! Gisterochtend dikke grijze wolken, 's middags kwam de zon en binnen een mum van tijd was de lucht weer kraakhelder! Gisteren vertrokken wij dus naar dat mooie strandplaatsje waar Dick 's middags een lange vermoeiende wandeling met de hondjes gemaakt heeft. Vandaar dat wij lekker vroeg naar bed gingen. Er stonden nog een paar campertjes bij ons in de buurt. Om half 11, wij waren al diep in slaap, werd er geklopt op de deur. Ja hoor, de Guardia Civil , paspoorten alstublieft . . . en gooooooo. This is a natural parc . . . . Gelukkig wisten wij nog een ander lekker plekkie pal aan het strand waar je ongemoeid wordt gelaten (geloven wij!) Binnen 20 minuten waren wij weer verkast en lagen wij weer heerlijk in ons bedje. Vandaag een superdag. Hele dag, met uitzondering van de twee lange hondenwandelingen, op ons eigen strandterras gezeten, boek uitgelezen, (helaas de laatste . . .) 

Zondag middag 3 februari. Nou dat uploaden van de site is een crime. Een hele trage en slechte verbinding, helaas. Maar goed, het is toch weer ff gelukt. Alleen is het heel moeilijk om mailtjes te versturen, het kost uren op deze wijze. Nou zit je lekker buiten op het terras maar toch heel vervelend. Dus, beste mensen, mailtjes worden echt nog wel beantwoord hoor! Maar het duurt eventjes . .. Morgen vertrekken wij van deze camping, we hebben een schitterend plekje in de buurt gevonden, pal aan het strand, waar wij nog een paar dagen willen blijven. Het gaat aan één kant heel moeilijk voor ons worden om weer naar Nederland te vertrekken. Het is hier fantastisch (Ursul de Geer)! Je hebt gelijk hoor Agnes! Wel heel fijn om kinderen en kleinkinderen weer te zien, te ruiken en te voelen . . . maar het is nog niet zover . . .

Zaterdag 2 februari. Het is toch ongelofelijk, wij staan in het uiterste puntje van Spanje, in Tarifa. Het weer is werkelijk geweldig! En jaha, we staan een paar dagen op een camping, camping Paloma, een heel fijn stekkie! De was wappert al aan de lijn en de hondjes liggen tevreden languit te slapen. De camping is 10 minuten lopen van het strand dus vanmorgen hebben wij al twee uur met de meiden gewandeld. Wat is het toch geweldig om ze zó te zien genieten! Heerlijk zwemmen, met veel plezier door het water rennen achter de vogeltjes aan! Heerlijk! Als je Julia ziet kun je écht niet geloven dat zij aan haar 11e levensjaar bezig is! Prachtig! Dít is voor ons toch wel het ware leven hoor! Dik genieten! Ook is hier een gratis wifi point dus dat is wel erg makkelijk om de site te uploaden.

AHHH alweer 31 januari. Al een paar dagen niets geschreven, foei toch. We hebben een nacht heerlijk aan het strand van Algeciras gestaan, jeetje wat een mooi weer. En makkelijk, zo met de hondjes het strand op! Uiteindelijk zijn wij gisteren naar Gibraltar (Engels grondgebied) gegaan. Daar zal ik een aparte bladzijde aan besteden, dat is het wel waard. Eerst hebben wij de camper net buiten de stad laten staan en zijn met de honden de stad ingegaan. Poeh, wat een drukte, dat zijn we niet meer gewend. Zo grappig, je wandelt zo de landingsstrip over en af en toe een soort van sirene, dan moet iedereen er van af. De lichten gaan op rood, band met spijkers over de weg en na geruime tijd landt of vertrekt er een vliegtuig. Erg imposant! Het is een zeer hectische bedoening in die stad, en wat een uitlaatgassen. Begin van de avond zijn wij met de camper verder gereden naar het echte einde van Gibraltar. Daar staan wij dus nu, weer eens heel apart! Bij de vuurtoren en aan de andere kant is een moskee. Vanmiddag werd het gebed over mij heen gestort en daarna vergat de spreker de microfoon uit te zetten en kreeg hij een hoestbui! Er staat hier nog een camper met erg aardige Engelsen. Vanochtend, dat hoorde ik van hen, voer er hier een walvis langs ons *(&^%$ heb ik gemist. . . Dick is de hele middag alleen op pad geweest om een giga wandeling te maken. Hij kon geen hondjes meenemen want hij kwam terug met de bus en . . . daar mogen geen pets in . . . .  Misschien overbodig (én een beetje gemeen!) om te zeggen maar het weer is fantastisch!

Maandagavond 28 januari. Daar staan we dan, met aan één kant uitzicht op Gibraltar en aan de andere kant het zicht op het continent N-Afrika, Marokko dus! Heel verleidelijk om niet de oversteek te maken . . . maar dat willen wij, goed voorbereid,  voor een andere keer houden. Vannacht hebben wij gestaan buiten de grote stad Ronda. Ik was een beetje onrustig vannacht want Dick had mij verteld dat Ronda en omgeving berucht was in de 19e en begin 20e eeuw om struikrovers en bandieten . . . Het was hier een echte smokkelaarsomgeving . . . Nog niet eens zó lang geleden dus. Het is een prachtige stad, heel uniek gelegen aan beide zijden van die kloof. Vandaag een schitterende bergroute gemaakt naar Algeciras. Wéér mooi weer, wordt het vervelend???? Wel regelmatig wolken en de Spanjaarden vinden het volgens ons erg koud, zij hebben dikke jassen en truien aan! Wij willen wel in korte broek maar dat staat zo toeristisch dus dragen wij ook maar een lange (dunne) broek. Het is al 'raar' genoeg dat wij in T-shirt lopen! Ook rond de plaats waar wij vannacht staan zagen wij weer objecten om bij te dagdromen . . . vervallen huizen waarbij wij onze fantasie helemaal de vrije loop laten . . . Morgen gaan wij naar Gibraltar, een gedeelte Engeland in Spanje.

Zaterdagavond 26 januari. Petra gefeliciteerd met je verjaardag! Het was vandaag een rommelige dag. En eigenlijk begon dat gisteravond al. Gistermiddag wilden wij naar het wolvenpark, daar parkeren, overnachten en vandaag naar de wolfjes. Het wolvenpark  bleek een beetje verwaarloosde toestand te zijn en wij zijn maar weer vertrokken. Uiteindelijk kwamen wij in het donker aan in Alora, een middelgrote stad. Om te overnachten reden wij naar het sportcomplex wat een eind op de berg lag. Het plekje was rustig maar halverwege de avond; klop klop klop. De Policia Local vond het nodig om onze papieren na te kijken . . .  worden wij toevallig gezocht of zo? Wij kregen na een beetje poekelen toestemming om daar de nacht door te brengen. Vanochtend door Alora heen richting El Chorro, een heel mooi natuurgebied met 3 stuwmeren bij elkaar. Omdat wij het bord niet zagen reed Dick een straat(je) in, wel een beetje smal. Maar ja, zulke grappen hebben wij vaker aan de hand. Toen een jongeman ons waarschuwde dat het verderop nóg smaller werd probeerde Dick het smalle stoepje op te rijden. Helaas, het achterkantje van de camper is nogal lang en schurkte lieflijk langs een geparkeerde auto . . . Binnen een mum van tijd stond het vol met druk gebarende Spanjaarden waar er weer niet één een andere taal sprak. De Policia Local werd opgetrommeld en dat duurde ook nog een tijd voor zij er waren. Gelukkig kwamen er toevallig Nederlanders voorbij die een aardig mondje Spaans spreken! Zij konden prima helpen! Nog bedankt hoor! De schade is gelukkig nogal meegevallen. De papieren rompslomp duurde erg lang. Toen weer verder. We hebben een prachtige rit door het natuurgebied gemaakt en staan nu in die omgeving op een rustige (tot nu toe!) parkeerplaats.

Vrijdag 25 januari. Gistermorgen vertrokken om naar Granada te gaan. Dat viel ff tegen. Het is een enorm drukke stad waar een wolk van smog boven hangt, wat de zon heel erg filtert.  We wilden naar het Alhambra maar de belachelijk hoge parkeerkosten hielden ons tegen. Het is geen stad waar je de camper zomaar rustig kunt neerzetten, a. is er geen plaats en b. is het niet veilig . . . Maar om alleen al voor parkeren 25 euro(!) te betalen gaat ons te ver. Bovendien zijn wij er al eens geweest. Hup, weg uit die mooie, drukke, stoffige stad.

Snel weer op weg naar een prachtig stuk natuur. Eind van de middag kwamen wij aan in El Torcal de Antequera. Dit is een prachtg natuurpark. Het is zo'n tweehonderd miljoen jaar geleden gevormd. De zeebodem is opgedrukt tot 1300 meter! Het gebied is 17 vierkante kilometer en het kalksteenrotslandschap is gevormd tot bizarre formaties. Wij zijn gelijk gaan wandelen daar en de honden vonden de berggeiten heel interessant . . . Het is hier zo ontzettend mooi, waar je weer geen genoeg van krijgt. Vanochtend ook weer een prachtige uitgezette wandeling gemaakt. Het is wel noodzakelijk dat je route volgt want je kunt heel makkelijk verdwalen. Het is net of je door de ruines van een oude stad loopt! Gisteravond kwam er een behoorlijke mist opzetten wat het ook weer iets aparts gaf, vooral omdat wij dan helemaal alleen hier stonden!

Woensdagavond 23 januari. Zoals te lezen, onze plannen veranderen heel makkelijk! Niet naar het Alhambra maar hogerop naar de sneeuw! Het was schitterend weer zoals op de foto´s wel te zien is. Prachtige uitzichten. De honden vonden het weer geweldig in de sneeuw en Maura maakt de raarste capriolen! Er bleek op de hoogte van 2500 meter ook een camperplaats te zijn en wij vonden dat wel een leuk idee om daar een nachtje over te blijven. Dat doen we dus ook. Er staan hier allemaal wintersporters, van grijze sportievelingen met ski´s tot stoere mannetjes met snowboards. Leuk om dat eens te zien. We zijn een paar jaar geleden hier ook al eens geweest op een dagtripje. Wij stonden toen met de caravan op een camping in het dal. Maar ´wild´ kamperen is (vinden wij) véél leuker!!!!!

Dinsdagavond 10 uur. Wat een stilte om ons heen . . . geen wonder, wij zitten op 16oo meter hoog in het prachtige gebergte de Sierra Nevada. Nadat wij gisterochtend even naar Aquilas naar een internetcafé gingen zijn wij toch maar richting Andalusië gegaan. Eerst nog even langs de geëmigreerde Nederlanders omdat Dick daar nóg een cache wilde doen. Nou dát hebben wij geweten. Vlak voordat Dick weer terug bij de camper was rolden de dames zich even fijn door de (varkens?) poep . . . Enfin, geen water om ze te spoelen. We werden voor een drankje nog even uitgenodigd bij Danièl en Janny. Zodoende werd het al bijna donker toen wij bij hen vandaan vertrokken met stinkende honden in een stinkende camper. Omdat onze gasmeter in het rood stond, en wij koelen, koken en de generator op gas draait, werd het echt nodig dat wij een gaspomp aandeden. De eerste zou in Granada zijn. Om een uur of 7 in de avond had ik geen zin meer om verder te rijden en zijn wij gestopt in een stadje. Daar op een pleintje hebben wij overnacht. Wij konden 's avonds eerst nog genieten van de repetities voor Semana Santa, de muziek tijdens de processieoptochten met pasen! Hahaha wij stonden naast de muziekschool. Ook zijn we daar nog even gaan kijken. Volgens ons hoeft de muziek niet mooi te zijn als het maar hard is! Vanochtend snel de hondjes uitgelaten, ontbeten en weg. Via een prachtige weg met schitterende uitzichten naar Granada waar inderdaad de gaspomp aanwezig was (is). Boven de stad hangt een enorme smog, heel erg. Wij zijn al eens meer hier geweest dus wij wisten nog aardig de weg en de plekjes waar geen smog is en de omgeving prachtig! Morgen nog eens naar het Alhambra in Granada

Zondag 20 januari. Ja hoor wij hebben echt medelijden met iedereen in NL, nóg steeds geen elfstedentocht. Helaas Wen, nog steeds bosblubberhonden, -paardje . . . Wij hebben fantastisch weer en wij denken er over om maar niet voor mei terug te komen (grapjuh) Het is voor ons hier een hele fijne temperatuur hoewel het voor de honden tijdens de wandelingen wel eens een beetje warm is. Wij zoeken dan snel de zee weer op voor ze. Ook morgen blijven we hier nog maar een dagje om overmorgen richting Granada te rijden. Vandaag was het, behoudens de twee hondenwandelingen een echt dagje rust! Ik ben aan mijn 6e boek begonnen, heerlijk! Als je wilt weten wat ik gelezen heb moet je HIER klikken. Ik heb niet veel gelegenheid om te uploaden maar ga er vanuit, áls het kan dan doe ik dat ook!
 

Zaterdag 19 januari. Alweer zo'n fijne en leuke dag! Na het ontbijt, honden wandeling en koffie zijn we de bergen in gegaan. Door een stukje Andalusië. Heel mooi. Dick wilde een 'nieuwe' cache doen die pas gelegd is door Nederlanders die in Spanje wonen. Zij hebben daar een oude herenboerderij, was totaal vervallen, helemaal opgeknapt en is onherkenbaar! Zij hebben daar bed en breakfast. De camper (auto) kun je parkeren op hun terrein.  Wij werden heel hartelijk  ontvangen en ons werd alles laten zien. Ongelofelijk, wat een werk hebben deze mensen verzet. Het is er beeldschoon geworden en het 'bedrijfje' loopt inmiddels al prima! Je kunt er ook appartementjes huren, keurig verzorgd allemaal! Toen ik zei dat dit eigenlijk wel iets had geweest voor een programma zoals bijv. 'Ik vertrek' bleek dat zij ook meegewerkt hadden aan zo'n programma van de EO! Het heet 'Geen weg terug'. Het is uitgezonden op 13 juli 2007 en is via hun website www.casaoasis.es nog te bekijken! Kortom, een aanrader! Na de cache waarbij Dick met de honden een inspannende wandeling gemaakt had (oefff wat warm!)  zijn wij weer naar ons paradijsje vertrokken en toen bleek dat ons plaatsje ingenomen was. Geen nood, plaats genoeg en wij hebben nog heerlijk gebarbeknoeid.

Vrijdag 18 januari. Het was vandaag weer een prachtige dag! Jeetje wat een temperatuur zeg, ong. 24 graden! Heel goed uit te houden en zelfs ik vind het fijn om in de zon te zitten! Hier in ons tijdelijke paradijsje staan wij met nog twee campers, hele aardige mensen, een Frans en een Duits stel. Beiden hebben honden mee. Samen hebben wij er 6 en alles loopt de hele dag zo'n beetje los door elkaar! Eigenlijk zouden wij morgen weer verder trekken maar ik denk dat het overmorgen gaat worden. Dick wil hier nog een cache doen. O ja, ook grappig, mijn 'bureaublad' is een winters tafereel met besneeuwde bomen en mijn screensaver is een openhaardvuur! Zeer toepasselijk toch . . .

Donderdag 17 januari. Nou ik moest toch wel ff lachen om mezelf toen ik net mijn verhaaltje van gisteren nalas! Na het uploaden van de site zijn wij vertrokken via een prachtige route door de bergen naar Águilas, een stadje weer aan zee. Het was stralend mooi weer en ziedaar, de amandelbloesem begint al aardig uit te lopen! Uiteraard moesten wij daar plaatjes van maken. Het waaide behoorlijk hard en hadden onderweg nog een echte zandstorm. Toen wij in dat mooie stadje aankwamen was er geen camperplaats te vinden. Ook de Guardia Civil wist van niks . . . Nou dan maar gewoon aan de promenade gaan staan. Met in ons kielzog Franse camperaars die graag bij ons wilden staan. Halverwege de avond kwam oom agent met blauwe lichtjes om ons te vertellen dat dit toch écht niet mocht. Dick spreekt een aardig woordje over de grens en het eindigde er mee dat wij de nacht daar konden blijven staan. Tot een uur of 11 's avonds alle ramen en deuren open, zo heerlijk van temperatuur. Wel hoorden wij vannacht behoorlijke storm en toen wij vanochtend wakker werden was daar niets meer van te merken! GEWELDIG! Zulk mooi weer! Na het ontbijt met de honden naar het strand en de terugweg via de stad. Oh wat mooi! Typische Spaanse 'plantsoenen'. Daarna bakkie koffie en toen heb ik heerlijk een paar uur op een bankje aan de promenade zitten lezen met de hondjes aan mijn voeten, lagen languit te slapen. Wat er ook langskwam aan mensen en honden, zij bleven gewoon slapen! Na het middaguur zouden wij weer een stuk verder rijden . . . en toen zagen wij toch een schitterende plek aan zee waar meerdere campers stonden . . . net een paradijsje. Daar staan wij dus nu! En voor morgen weten wij het nog niet. UHH ik voel mij gelukkig weer een stuk beter . . .

HAHA na het onderstaande bericht nu iets positiefs! Kreeg net bericht dat Nel weer ontslagen is uit het ziekenhuis en loopgips heeft! Het gaat haar goed en zij bedankt iedereen voor de kaarten en de belangstelling! Zij krijgt een soort 'thuiszorg' en zelfs fysiotherapie op de camping. Zij hebben daar nu een vakantiebungalowtje gehuurd want dat is makkelijker voor Nel met dat onbuigzame been!

Woensdag 16 januari. Zo, en nu ga ik eens even mijn hart luchten, want het is echt niet allemaal zo geweldig hoor in Spanje. Ja tuurlijk, het weer is prima. De winkels idem dito. Maar een rotzooi overal waar je kijkt. Het is werkelijk verbazend dat die Spanjaarden overal hun troep neersmijten. Waar je ook bent, overal afval. Complete oude keukens, bouwafval, wc potten, allemaal plastic, verwaarloosde plastic kassen, laat maar waaien in de wind. En die brave toeristen maar lopen naar (lege!) vuilcontainers met hun plastic zakjes. Werkelijk, wij (vooral ik) ergeren ons er mateloos aan. Ik zal er eens een paar foto's van maken en dan hoef ik dus niet mijn best te doen om objecten te zoeken hoor, gewoon in je omgeving. Gisteren kwamen wij om een uur of 6 in de schemer aan op deze camperplaats (gedoogplaats). Vanochtend zie je dan pas wat een troep het weer om je heen is. Nergens voorzieningen voor campers, moeilijk aan water te komen. Straks gaan wij naar een 'officiële' camperplaats waar schoon water schijnt te zijn. Nee en ik voel mij ook nog steeds niet lekker misschien dat ik daarom momenteel mijn gal moet spuwen . . . Ik verlang naar ongecompliceerde prachtige schone natuur.

uitzicht naar boven vanuit mijn luie stoel

Dinsdag 15 januari. Tja, het kan verkeren, hondsberoerd was ik gisteren en heb de hele dag in bed gelegen. Wat een gemeen virusje hebben wij van Nel gekregen. Het is nu middaguur en stralend weer, zeg maar gewoon warm. Zijn we toch niet voor niets naar Z-Spanje gereden. Ik doe heel rustig aan en heb weer een beetje gegeten. Morgen vertrekken wij weer van dit plaatsje. Dick heeft gisteren zijn berichtjes binnen kunnen halen in het dorpje. Als ik vanmiddag de moed heb én ik het mij kan permiteren een paar uur zonder een wc in de buurt te hebben zal ik ook even de site uploaden en berichten binnen halen. We hebben helemaal geen NLers meer gesproken en weten dan ook echt niet hoe het weer e.d. in het thuisland is! Ik ben inmiddels aan mijn vierde boek bezig. Dick heeft superwandelingen met de meiden gemaakt wat zij geweldig vinden! Ik hoop binnen een paar dagen weer een beetje op de poot te zijn.

Zondag 13 januari. Alweer een paar dagen geleden. De nacht was heerlijk in de bergen maar ontzettend koud! 's Nachts regen en wind. We werden gewekt met een stralende zon. Toch besloten wij om maar weer richting kust te gaan en nog zuidelijker want de temperatuur is daar toch het fijnst momenteel. We hebben gisteren een behoorlijk eind gereden, wel heel mooi door de bergen. Heel veel olijfbomen hier. In de middag onderweg een paar uur heerlijk in de zon gelegen. Om een uur of 7 in de avond kwamen wij weer aan de kust zo'n 25 km zuidwestelijk van Cartagena. We staan hier op een camperplaats wat toch veiliger is in deze omgeving . . . De mensen van een bepaalde nationaliteit hebben hier de mooiste plekken en nemen daarbij ook enorm veel ruimte in . . . Scootertjes, quats, fietsen, brommers, aanhangwagentjes, alles staat breeduit gemeten in het zicht. Zij denken werkelijk dat de hele wereld van hen is. Maar goed, we staan hier voor een paar dagen ook prima, het was vandaag ongeveer 24 graden! Ook kunnen we hier prachtig met de honden wandelen, en dát vinden wij toch wel heel belangrijk!

Vrijdag 11 januari. Het kon niet uitblijven . . . Eergisteravond werd Piet ziek, precies het zelfde als wat Nel had. Overgeven en diarree. Vannacht was Dick aan de beurt . . . Hoewel ik mij niet helemaal toppie voel gaat het met mij (nog) goed. Na een frisse douche voelde Dick zich vanochtend wat beter en zijn wij vertrokken. Eerst nog even bij Nel langs om haar gedag te zeggen. Met haar gaat het elke dag wat beter. We zijn het binnenland ingetrokken en voelden ons weer compleet gelukkig toen wij in de bergen reden! Heerlijk weer omringd door natuur! In Vall d'Ebo hebben wij een prachtige grot bezocht. Wij waren de enige bezoekers en mevrouw de rondleidster had er duidelijk geen zin in . . .  Zij volgde ons zwijgzaam op de hielen nadat zij ons eerst gesommeerd had om de fototoestellen op te bergen, nee niet eens om ons nek maar in mijn minirugzakje te proppen. Ook mochten wij nichts anfassen . . . Kortom, echt lekker rustig alles bekijken deden wij niet, daarbij liep het kwijl ons uit de mond bij de aanblik van zoveel moois zónder dat je het kunt fotograferen . . . Daarna besloten wij om een fijn rustplaatsje op te zoeken om nog van de zon te genieten. En wij vonden het, gewoon een keien paadje ingereden (och arme camper). Helemaal stil hier. Prachtig, hondjes vinden het ook heerlijk! Het is nu kwart voor 8 in de avond en Dick ligt al een aantal uur in bed. Hij voelt zich helemaal niet lekker. Morgen zien wij weer verder.

Woensdag 9 januari. Een prachtige zonnige dag, ongeveer 19 graden! Hele dag korte broekenweer! We hebben het vandaag heerlijk rustig aan gedaan en vanmiddag weer naar Nel geweest. Het gaat duidelijk weer wat beter met haar. Gelukkig! Maar voorlopig ligt zij nog wel in het ziekenhuis. Wij hebben besloten om overmorgen weer te vertrekken. Morgen even een wasje draaien. De camping hier is net een dorp van pensionados, allemaal overwinteraars, Nederlands, Duits, Belgisch en Zweeds. Je kunt het je goed voorstellen dat zij dat willen want de temperatuur is werkelijk heerlijk!

Dinsdag 8 januari. Het is nu 11.00 uur in de avond. Het waren emotionele uurtjes. Begin van de middag kwamen wij aan op de camping waar Piet en Nel staan. Piet was op dat moment op bezoek in het ziekenhuis. Toen hij terug kwam wist hij niet wat hij zag dat wij tegenover hem stonden (staan) Uiteraard was de begroeting heel warm! Samen zijn wij naar het ziekenhuis gegaan waar Piet, als normaal, de kamer van Nel in ging. Een beetje babbelen en toen kwamen wij binnen . . . Nel was totaal overdonderd! Zij was enorm blij dat zij ons zag en had dit natuurlijk nooit verwacht! De tranen stroomden uit haar kijkertjes! Later zei zij ook dat zij het gevoel had dat wij zomaar uit de lucht waren komen vallen! Wat is het toch een fijn gevoel als iemand zó blij is je te zien! Heerlijk!  We hebben fijn een aantal uur (!!) met z'n viertjes  gekletst en natuurlijk gelachen! Die Nel, onze pechvogel, de operatie aan haar scheenbeen (dus niet haar knie) is prima verlopen. Er zit een metalen plaat in. Normaal had zij naar huis kunnen gaan maar zij is ernstig aan de diarree en overgeven. Er wordt nu onderzocht waar dat van komt. Antibiotica?  Een bacterie opgelopen? We zijn benieuwd. Morgenochtend hebben zij een gesprek met een Nederlandse arts. Wij blijven in ieder geval een paar dagen om even het verloop af te wachten. Ik begrijp dat dit niets met mijn reisverhaal te maken heeft maar wil het tóch even kwijt hier . . . Voor het eerst sinds dagen hebben wij hier weer een, weliswaar gebrekkige, internetverbinding. Gelijk even de post binnen gehaald en de site geupload. Dus sorry jongens voor het uitblijven van levenstekens en bedankt voor de lieve, maar ongeruste, berichtjes! Nee hoor meissie, onze keeltjes zijn nog helemaal gaaf!

Maandag 7 januari. Braaf houd ik de site bij maar uploaden, ho maar *&^%$@# Vandaag hebben wij een heel stuk gereden en veel autobaan langs de kust. Wij vinden daar helemaal niets aan maar dat heb ik al eens gezegd. Het is absoluut niet mooi (onze mening) Heel veel troep langs de weg. Wél is de temperatuur heerlijk voor ons, het is rond de 16 graden. Ook de mandarijnenbomen zijn wel mooi. We stoppen regelmatig om met de honden langs het strand te lopen en wat te eten. Vannacht weer heel rustig geslapen in Arenys de Mar. Op dit moment staan wij weer aan het strand, bij Valencia, er is helemaal niemand. Naast ons staan hoge flats die op enkele na onbewoond zijn. De honden vinden het wel weer grappig op het strand, vooral Muisje . . . er ligt ook veel rotzooi op het strand wat zij heerlijk vindt om tussen de grutten naar wat eetbaars . . . Het is nog een klein stukje naar Piet en Nel en wij zijn heel benieuwd hoe zij reageren als wij morgen aankomen. En zal Nel nog in het ziekenhuis liggen? Volgens ons hebben zij geen internet dus zien zij onze site ook niet! Vanaf morgen treedt voor ons weer de rust aan, geen lange afstanden meer.

onderweg de uitlopers van de Pyreneeën! Dit is waar wij écht van houden!

Zondag 6 januari. Nadat ik gisteren een stukje heb geschreven in het reisverslag werd het ineens enorm mistig. We besloten acuut om niet door te rijden maar direct de afslag naar een dorpje te nemen. Eigenlijk kwam dat heel goed uit want dan konden wij de volgende dag, vandaag dus, gelijk even een middeleeuws dorpje bekijken. Daar hebben wij geen spijt van! De nacht hebben wij doorgebracht op een prachtige 'natuurlijke' parkeerplaats van dat openlucht museum. Vanochtend gewandeld in het uitgestorven dorpje, La Couvertoirade, SCHITTEREND! Zó mooi! De honden liepen heerlijk los tussen al die nauwe oude straatjes en vonden het heel spannend. Een aantal huizen is daar nog bewoond. En wat kwamen wij daar tegen? Een kruising Gordon/Engelse Setter! Het hoofd van een Gordon en de rest van het lijf leek meer op een Engelse Setter, heel komisch. Straks zal ik wat foto's hiervan plaatsen want ik weet dat er heel wat setterfans onze site bekijken! De bedoeling is om vandaag toch in Spanje aan te komen. We willen zo snel mogelijk bij Nel op bezoek. Het is inmiddels 18 graden! We hebben de truien uitgedaan en is het T-shirtjes temperatuur! Ik hoop vandaag nog ergens te kunnen uploaden.

Vanmiddag om half vier reden wij de grens met Spanje over.

 DEEL 5

Zaterdagmiddag 5 januari. We rijden richting Millau en het is druilerig weer. Wij hebben door prachtige sneeuwtaferelen gereden. Gistermiddag hadden wij behoorlijk de balen van dat autobaan gerace en verkozen tóch weer rustige wegen nadat wij besloten hadden om de verwarming maar in Spanje te laten nakijken. We hebben overnacht langs de Loire in een schattig dorpje Coubon. Vanochtend hebben we daar een heerlijke wandeling langs de rivier gemaakt, dat hadden wij en de hondjes wel verdiend! Het valt ons niet mee die lange afstanden rijden per dag, dát zijn wij niet (meer!) gewend. Als je reisdoel in dit seizoen Spanje is, kun je beter door Frankrijk heen snel over de autobaan gaan. Binnendoor is dat met die talloze rondpoints behoorlijk vermoeiend. Het is nu inmiddels 5 uur in de middag en net hebben we de nieuwe brug bij Millau bekeken. Later reden wij er over heen, heel mooi! Je kan daar lopend naar toe en dat hebben wij met de honden gedaan. Het is nat, saai, grijs weer, vandaar dat ik nu lekker met mijn leppie op schoot zit te rommelen!

het plaatsje in Coubon

DEEL 4

Gisteravond arriveerden wij om een uur of 9, na een aantal uur autobaan blèren, het bedrijf wat ons uit de kou moest gaan helpen . . . en dát konden we dus weer ff vergeten . . gesloten tot 8 januari. We zijn daar op die plek blijven overnachten. Nu staan wij op een parkeerplaats van een Mac om even de site te uploaden. Uiteraard ook een klein hamburgertje naar binnen geschoven. Het is prachtig zonnig weer en de temperatuur is heel aangenaam. Kan al wat kleding gaan uitpellen! Gaan zo verder naar een volgend bedrijf wat op onze route ligt! En eerst nog even naar de buienradar kijken . . .

DEEL 3

NEEHEEE Agnes, niets bijkomen van een verdronken oudejaarsavondDat lees je nu dus wel! Gewoon geen tijd gehad om te uploaden!

Nu op donderdag 3 januari rijden wij richting Dyon in het donker om 18.30 uur. We hebben het heel gezellig gehad bij Karel en Marie-José. Karel is een oud collega van Dick van de Marechaussee. Er is, uiteraard, enorm veel bij gepraat! Gistermiddag en vanochtend nog een prachtige wandeling gemaakt door het inderdaad 'schone Limburg'! Hoewel wij het onder het donzen dekbedje lekker warm hebben is het tóch heel vervelend dat de kachel niet wil aanslaan. De honden liggen 's nachts ook geheel ingepakt in dekbedden en dekens om het vooral niet koud te krijgen . . . Dus vandaag 'en route' opzoek naar een Truma dealer. Inmiddels zijn wij bij twee geweest. No. 1 kon het euvel niet vinden en no.2 was gesloten tot volgende week. Geheel tegen onze gewoonte in rijden wij nu een flink stuk autobaan om morgenochtend vroeg de eerste te zijn bij de volgende dealer . . . Bij de laatste dealer voor de deur kon ik toevallig even mijn mailbox openmaken. Tot onze enorme schrik was er een mailtje van vriend Piet dat vriendin Nel in Spanje in het ziekenhuis ligt na een ongeval op nieuwjaarsdag en gisteren  geopereerd is aan een gebroken knieschijf. Wij zijn als verrassing naar hen onderweg wat zij niet weten. Nu kunnen wij Nel dus in het ziekenhuis verrassen! Nel is al geruime tijd héél ernstig ziek en nu zou ik het eigenlijk heel leuk vinden als mensen haar een kaartje sturen. Willen jullie dat wel? Het lijkt mij het handigst als jullie het kaartje sturen naar hun vaste stekkie voor een half jaar op de camping. Het adres is,

Nel van Willigen

 Av. de la mar S/N

 Camping Coelius

 46711 Miramar (Valencia)

 Spanje

Alvast heel erg bedankt!!!!!

Gistermorgen om 11 uur vertrokken wij. Het doel voor die dag was België waar Dick op nieuwjaarsdag een geocachingevent had, het zg 'Bibberkalt event'. Eerst moesten wij nog langs Houten, naar een camperdealer want er was iets kapot  aan de waterslang. Beetje lastig dus. Ik had niet veel hoop op succes want het was tenslotte oudejaarsdag en veel bedrijven gesloten. Maar . . . het geluk was met ons en onderweg heeft Dick het nog zelf gerepareerd zodat wij water konden tanken. Toen het zo'n beetje donker begon te worden ging het ook zachtjes regenen in Z-Limburg wat in België overging in echte sneeuw! Vonden wij niet erg, leuk zelfs! Totaal in donker met sneeuw en gladheid kwamen wij aan op de grote parkeerplaats in het natuurgebied. Er stonden al twee campers in de stilte. Wij gingen vroeg naar bed.  En om 12 uur in de nacht terwijl iedereen heerlijk in zijn bedje lag begon, ook in volledige stilte, het nieuwe jaar!! En toen werd ik om half twee wakker omdat Dick in de camper liep te scharrelen. Het bleek dat de elektriciteit op was en ja dan slaat ook de kachel niet meer aan en doet de elektrische ontsteking van de (gas) koelkast het niet meer. Wat doe je dan? Nee, geen generator aan als je buren hebt. Dus, ons aangekleed, motortje gestart en naar een andere plaats verkast waar we de generator naar harte lust konden laten brullen! De honden dachten nog een momentje dat wij een nachtelijke sneeuwwandeling gingen maken maar dát hadden zij mis. Om 2 uur 's nachts zaten wij aan een bakkie Miekkie en zijn daarna weer lekker gaan slapen!