START

reisverslag

 

Misschien is dit reisverslag voor een ander niet zo interessant maar ik zie het voor onszelf als een dagboek, voor later . . . Het laatste deel staat altijd bovenaan.

DEEL 36 laatste deel . . .

Maandag 5 november. Inmiddels draaien wij alweer het normale programma. Heerlijke kleffe kleiwandelingen met de honden . . . zij moesten vanmorgen allemaal onder de douche . . . Je bent zo weer gewend in je huis. Het is wel een kale boel want Wendy, Remco, Charlotte en de twee honden en kat zijn tijdens onze vakantie verhuisd. Gelukkig wonen zij wel in hetzelfde dorrepie!

 

DEEL 35

Nu, zaterdag 3 november het laatste stukje . . .  Gisteren nog naar Parijs geweest, jeetje wat is die Eiffeltoren mooi en wát een mensen daar! Uiteraard konden wij de camper niet op een 'normale' manier kwijt dus dan maar op een 'abnormale' manier! We hebben hem niet zonder toezicht laten staan en zijn om de beurt weggegaan om foto's te maken. Dick ging weg en binnen een mum van tijd stond er een persoon naast de camper om te vertellen dat de band lek was . . . . Gelukkig had ik alles op slot en kwam Julia op de voorstoel zitten! Dick was amper terug of daar kwamen een paar nomadendames aan of hij een briefje wilde vertalen . . . OPZOUTEN!!!!!!!!!!!!! Toen ik foto's ging maken heb ik de drie honden meegenomen en de camera om mijn nek gehangen . . .  Ik wilde hen namelijk fotograferen bij een poot van de Eiffeltoren, en het is gelukt! Ik ben daar zelf in die korte tijd in ieder geval 3x op de foto gegaan, wat ik gezien heb! Het zijn dan ook net een stel makke schapen, door de wol geverfde honden, wel makkelijk hoor! Tussen al die mensen, ik fotograferen met de honden in mijn kielzog! Bij elke 'poot' is een kassa waar werkelijk honderden mensen stonden voor een entreekaartje!

Gisteravond kwamen wij aan in Hirson, daar zijn wij al eens geweest. We weten dat daar een prachtig bos is, daar hebben wij overnacht, natuurlijk weer superstil. Oh die herfstkleuren, wat is dát toch mooi! Het was wel weer ff wennen dat de honden met natte poten de camper inkwamen, dat hebben we dus gewoon twee maanden lang niet gehad. Maar goed, dan kunnen wij alvast weer wennen aan de situatie thuis met het Swifterbos, twee maal per dag natte baggerhonden . . . getsie . . . Vanochtend gingen wij een mooie boswandeling maken maar die is niet lang geweest, het begon te motregenen en daar hadden wij nou net geen zin in. Toen wij weer nat bij de camper terugkwamen was het weer droog &^%)(@#$%  Nu rijden wij op de terugweg nog in Frankrijk via RN routes, in België gaan we de autobaan op. Ik (wij) hebben daar een hekel aan maar om op te schieten is het makkelijk.  Net een telefoontje gehad van Wendy en daarna van Anne-Marie, de soep staat klaar vanavond, bloemen op tafel, taartje in de koelkast. Gezellig, met z'n zessen eten bij ons thuis! Dát is pas leuk thuiskomen! Morgen rond ik de site af. Nog leuke (?) herfstfoto's gemaakt van het laatste plekje in Hirson.

DEEL 34

Twee november. Gisteravond kwamen wij aan in Verneuil- sur- Avre, een heel oud stadje. In de campergids staat dat er 2 camperplaatsen zijn, die hebben wij ook gevonden. Wij vonden dat helemaal niets, één naast de weg en de ander bij het spoorwegstation. Dan zelf maar wat vinden. Uiteindelijk kwamen wij terecht in een middeleeuws wijkje, midden in het stadje, prachtig! Bij een smalle doorgang stond een P bordje, met wat kijk- en meetwerk kwamen wij er door. Het bleek een parkeerplaats te zijn, leeg, tussen allemaal oude huizen in. Kennelijk had hier vroeger ook iets gestaan. De honden vonden het absoluut helemaal niets en wilden er zelfs niet rondlopen . . . Gelukkig hadden wij ze al uitgelaten op een ruig veld, in het duister, buiten het stadje, wat zij natuurlijk heel leuk vonden! We hebben er heerlijk rustig geslapen. Toen Dick vanmorgen met hen het kleine uitlaatrondje wilde doen bleek er bij de dames geen animo . . . toch waren er ook grasveldjes maar nee hoor, veel te min, veel te veel verwend . . . Met veel moeite deden Julia en Maura een plasje en Muis wilde helemaal niets. We hebben snel ontbeten en zijn vertrokken. Eenmaal het stadje uit direct een bos opgezocht wat in Frankrijk gelukkig heel makkelijk is.  Ja hoor dáár voelden zij (en wij!) ons weer thuis, heerlijk, prachtige herfstbossen, die kleuren zijn adembenemend. Een leuke wandeling gemaakt die volmaakt werd voor de honden (dus ook voor ons) door een ruig veld . . . Muis begon als snel te jodelen . . . wat voor ons het teken is dat wij wel een uurtje kunnen doorbrengen daar . . . Zij hebben daar als dollen gerend en de score? Een hert, mannelijke met een groot gewei, een ree, fazanten hanen en - hennen, konijnen . . . Leuker kan dus niet voor ze! En Muis????? Die kwam gewoon terug na de jacht . . .Nu rijden wij richting Parijs waar wij tóch dat bekende torentje nog even willen zien. Inmiddels heb ik er spijt van dat wij niet nog twee weken langer weg zijn, om te genieten van die prachtige herfstbossen. Tuurlijk zijn die in NL ook maar daar zijn we niet zo vrij met de camper . . . Althans, wij wel maar de tolerantie is daar niet zo groot als wij gewend zijn . . . 

DEEL 33

Snif snif, we zijn nu, donderdag 1 november aan de terugreis begonnen. Eergisteren kwamen wij aan in een klein plaatsje aan de zee, St. Gildas de Rhuys. Een leuke camperplaats met allemaal aparte plekjes. Wij wilden hier gewoon een dagje rusten om gepast afscheid van de zee te nemen . . . Gistermorgen werden wij wakker en ja hoor, prachtig weer, buiten ontbeten. De hele dag verder buiten al wandelend, en Dick cachend doorgebracht om 's avonds half zeven  pas weer de camper in te gaan. Op het moment dat ik dit schrijf rijden wij over een RN richting Rennes. Daar bij een 'Mac' halen wij onze post even binnen en upload ik de site. Sinds kort kun je daar gratis internetten, zonder dat je je vergrijpt aan een hamburger . . .  Het zit er nu dus echt bijna op . . .

DEEL 32

Vanmorgen, 30 oktober, op tijd opgestaan omdat wij in een ander gebied met de honden wilden wandelen. Het is hier gewoon veel te gevaarlijk en los kunnen zij al helemaal niet. Wij zijn ook niet eerder tevreden als de honden normaal los kunnen lopen! Dat is weer prima gelukt, een heerlijke wandeling, ja hoor, alweer stralende zon!!!! We hebben twee uur gelopen op de heenweg langs het ruige rotsenstrand, oh wat vinden de meiden dát fijn en elke keer in zee duiken! Onderweg moesten de fleecetruitjes uit en liepen wij in T-shirt. De terugweg gaan wij, als het mogelijk is, altijd door de duinen omdat zij dan weer goed kunnen opdrogen. Net hebben wij even een pain achterover geslagen en Dick is nu eventjes naar een bricomarché. We gaan  naar Carnac om een fijn plekkie te zoeken waar wij morgen nog een dagje willen blijven staan.

DEEL 31

Oei alweer 4 dagen verder, 29 oktober! Denken wij elke keer weer het allermooiste plekje van Bretagne gevonden te hebben, vinden wij er weer een! Langzaam kruipen wij verder langs de kust en zijn nu op het schiereiland Quiberon. Dit schiereiland telt wel 2000 zonuren per jaar! Aan één kant de Cote Sauvage, een hele wilde, gevaarlijke kust, en aan de andere kant de rustige zijde van het eiland. Wij staan nu op een camperplaats langs de wilde kust. Het is geweldig zoals, zelfs met dit mooie rustige weer, de hoge golven op de rotsen beuken. Overal staan waarschuwingsborden, het is verboden om hier in zee te gaan.

Het is heel indrukwekkend en op de fotobladzijde is wel te zien waarom . . . Overmorgen beginnen wij aan de terugreis en eerlijk gezegd zouden wij er geen moeite mee hebben om nog een paar weken in Bretagne te blijven . . . Omdat wij behoorlijk onder de indruk van Bretagne zijn hadden wij al besloten om de reisperiode hier te blijven. Elke dag is weer anders en elke dag weer iets bijzonders! Vannacht aardige plensbuien en wij worden wéér wakker gemaakt met een heerlijke zon en strakblauwe lucht! De afgelopen dagen hebben wij heel veel gewandeld en dingen bekeken. Zoals tijdens een rit zondag een grote vlooienmarkt, leuke plaatsjes bezocht, veel menhiers onderweg gezien. In deze streek staan er zo'n 30.000 . . . Nou dan heb je op een gegeven moment wel genoeg stenen gezien hoor! Ook is Dick nog naar een tentoonstelling over Napoleon geweest (jaha nu is Emiel zeker jaloers . . .) Kortom, wij vermaken ons nog steeds prima!

DEEL 31

Het is nu 25 oktober, 2 uur in de middag. Na een heerlijke rustige nacht zijn wij vanmorgen na het ontbijt met de honden een prachtige wandeling gaan doen, uit het natuurreizenboek, hier bij Plomelin. Langs de rivier de Odet. Koffie met een overheerlijk kraakverse croissant aux amande er bij . . . Daarna zijn we zijn weer teruggekeerd naar de camperplaats om water te halen, wc te legen etc. Gelijk weer even een douche genomen (oh wat is dat toch fijn in je eigen campertje!) terwijl Dick staat te douchen werk ik weer even het verslag bij. Direct vertrekken wij weer naar een een of andere kaap, ik weet de naam ff niet.

naar boven

DEEL 30                                            

Woensdagavond 24 oktober. Al dagenlang een stralend blauwe lucht, heel mooi! Wel fris! We hebben de laatste 3 nachten weer op eenzame toplocaties gestaan! Ik noem niet alle plaatsen waar wij geweest zijn, we hebben 'gewoon' alle kapen bezocht die er langs de kuste zijn. En daarbij heel fijn gewandeld. Overal is plaats, je kunt gewoon gaan staan en niemand die zich aan je stoort! In de mooiste natuurgebieden wandelen wij met de honden. Wat zal dat weer 'behelpen' zijn als wij weer thuis zijn . . . Nog steeds gaan wij langs de kust en daarbij af en toe een uitstapje wat meer landinwaarts, zoals nu, in Plomelin. We beginnen met weemoed (ja, nu al) aan onze laatste week in Bretagne. Eén ding vinden wij een beetje jammer, wij hebben geen echt 'Bretons weer' meegemaakt. Van die enorme stortbuien met regen en wind waarbij de golven op de rotsen beuken! Dat wij hier weer terugkomen is zeker maar in welk jaargetijde weten wij nog niet. Februari of zo? Maar goed, eerst gaan wij nog een week volmaken hier aan de kust!

DEEL 29

Zondagavond 21 oktober. Alweer op zo'n apart plaatsje! We staan hier nu voor de 2e nacht. Gisteren een mooi, klein, ritje gemaakt met twee lange stops er in omdat wij lekker buiten in de zon wilden zitten. Wij kwamen eind van de middag hier aan, in Camarèt sur Mer. Weer een schiereiland. Nou, een prachtige camperplaats met 75 (!) afgescheiden plaatsen. Dick ging direct met de meiden er op uit en ik ging, ja heel rolbevestigend, het eten maken. Hij kwam heel enthousiast over de mooie wandelomgeving thuis en dat heb ik geweten vandaag . . .  Tsjongejonge wat een wandelingen. Wel hebben wij een paar uur tussendoor heerlijk in onze luie stoelen in de zon gelegen. Heel gek, wij waren weer eens de enigen die dit deden. Die Fransen zitten hoofdzakelijk in hun camper! Nederlanders zien wij helemaal niet meer. Ik denk dat deze in Z-Frankrijk of Spanje zitten in deze tijd. Schijnbaar weten niet veel mensen dat het in deze tijd hier heel mooi weer kan zijn!

opname met tegenlicht  heel diep

DEEL 28

Wat gaat de tijd toch snel, alweer vrijdagavond 19 oktober. Gisteren zijn wij weer vertrokken uit de duinen, toch weer jammer vinden wij dan. Maar ja, wij willen nog wat meer zien van de Bretonse kust. Omdat wij natuurlijk maar korte stukken rijden zijn wij nog steeds niet op het zg einddoel. Vannacht ook weer een aparte plaats gehad. Op de punt van een uitstekend deel, naast een vuurtoren en pal daarnaast zeer oude (uit de 6e eeuw)  resten van een grote kathedraal en abdij. Heel raar omdat tegen elkaar aan te zien. De gehuchtje daar heet St. Mathieu. Het is een mooie omgeving waar wij genoten hebben van een werkelijk schitterende zonsondergang. Na een superstille nacht vanochtend weer verder naar Brest. Ook die bekende stad wilden wij wel eens zien . . . maar wij voelen ons daar helemaal niet meer thuis in die drukte en dat gekrioel van mensen. Dus . . . wegwezen . . . Nu staan wij op een mooi graslandje, veilig omzoomd met heggen, aan een doodlopend weggetje, alweer op de (bijna) uiterste punt van een schiereiland, Pointe de l'Armorique. Wij dachten dat dat wel mooi zou zijn maar, we kunnen niet op de punt komen met de camper want dat is militair terrein. Wel zijn wij er wandelend naar toe geweest maar volgens ons zijn wij té veel verwend want wij vonden er eigenlijk niets aan . Morgen weer een stukkie verder. UHHH we hebben onvoorstelbaar mooi weer, dat hadden wij echt vantevoren niet kunnen bedenken! Het was vannacht klaarhelder en heel koud!

naar boven

DEEL 27

Woensdagavond 17 oktober. Vanochtend werden wij wakker en zagen door het dakraam weer een prachtige blauwe lucht! Na het ontbijt ging Dick wat onderhoudswerkjes aan de camper doen en ik ging met de honden wandelen. En daarbij natuurlijk lekker foto's gemaakt! De honden vermaakten zich weer enorm op het strand met het jagen achter die kleine vogeltjes aan, ook Muis heeft een groot aandeel daarin! Op het moment dat ik thuis kwam belde mijn lieve vriendin Marijke, hartstikke leuk! En fijn haar weer 'even' te horen! Het was zo heerlijk buiten dat wij besloten om nog maar een dagje hier te blijven. De hele dag in korte broek met een stralende zon. Dick heeft wat klusjes gedaan en ik heb 'onderhoud hond' gepleegd. Helaas zie je mijn werkzaamheden maar heel kort . . . .  Vanmiddag weer een leuke wandeling bij eb, geweldig! Om een uur of half 7 gingen wij weer naar binnen want toen begon het weer fris te worden. Morgen gaan wij weer een stukje verder waar het ook weer mooi is!

DEEL 26

Dinsdagavond 16 oktober. Het is half 9 en helemaal donker. Gisteren hebben we nog eenmaal de mooie wandeling gemaakt en zijn daarna vertrokken naar Morlaix. We hebben daar een wasserette opgezocht, de wasmand was helemaal vol! Omdat we geen zin hadden om met dat mooie weer in die wasserette te zitten hebben we de was nat meegenomen. We kwamen aan op mooi plekje aan de zee in Landéda. Dick ging eerst even met de hondjes lopen en kwam helemaal enthousiast terug. Hij had een nog véél mooier plaatsje gezien midden in de duinen. Enfin,  de was weer met rek en al de camper in, pannen van het vuur en huppakee daar gingen we weer. Het was niets teveel gezegd, wát een toplocatie voor ons vakantiehuis! Het doet ons denken aan Schoorl, zo midden in de duinen. En zo fantastisch voor de honden! Nee, geen verbodsbordjes, niets! Wasrek weer naar buiten, pannen op het vuur, klaar. Bakkie Miekkie gemaakt (Nescafé koffie met smaakje). Stralend mooi weer! Vannacht werd ik (Dick niet) wakker van regendruppels op het dak. Toen wij uit bed kwamen was het droog en werd het mooi weer. Dick ging vanmiddag een cache doen en nam de honden mee. Op het moment dat hij thuis kwam begon het zachtjes te spetteren en om 4 uur regende het. Nu is het droog met een lekker windje, heerlijk in de camper!

naar boven

dit is niet een van ons hoor!

DEEL 25

Zondagavond 14 oktober. Gisterochtend werden wij wakker in de mist! Het was een heel mooi plaatje! Wij stonden op het puntje van een landtong in de stad Huelgoat, niet op een camperplaats. Je zag de blauwe lucht er al door heen komen dus het beloofde een sunny day te worden. Maar dat ging niet door. Het werd niet zonnig maar wel een fijne temperatuur. De ochtendwandeling hebben wij gemaakt door een soort kloof met enorme rotsblokken, niet te geloven, zo groot! Je liep er tussendoor, onderdoor en er overheen. Sommige stukken had ik de honden aan de lijn want dat vind ik dan toch wel een beetje eng. De 'wiebelsteen' hebben wij niet in beweging gekregen . . .  s' Middags zijn wij weer richting kust gereden en blijven staan op een camperplaats in Roscoff. Vanmorgen werden wij wakker in de stralende zon! Heerlijk! Na het ontbijt de camper op een andere, mooiere (dus wilde) plaats gezet en gelijk gaan wandelen, Dick wilde een cache doen. Je komt daarbij echt op de leukste plaatsen en maakt de mooiste wandelingen. Zo ook vandaag, het was naar de punt van een eiland wandelen. Er staat daar een wensboom die vol hangt met grappige dingen. Uiteraard hebben wij ook een aandenken achtergelaten, een wens gedaan, elkaar ondertussen omarmd en gekust. Zo hoort dat! Wij spraken daar ook aardige dames die veel van de omgeving wisten. Zij was een Reiki lerares en gaf op die speciale plek haar cursussen! Kortom een fijne plek, het leek wel een 'Bounty-eiland'! Na een aantal uur waren wij weer terug bij de camper en besloten daar vannacht te blijven staan en de barbeque te voorschijn te halen. Om een uur of 7 vanavond gingen wij de camper in want toen werd het een beetje te fris buiten. En morgen zien we weer verder!

 Bounty-eiland  ochtendmist  

wiebelsteen

 

naar boven

DEEL 24a

Het is  nu vrijdagavond een uur of tien. Dick heeft de moeilijke cache gevonden! Na een bakkie koffie zijn wij een stuk het land in gereden omdat wij morgen de 'wiebelsteen' willen bekijken. De plaats waar wij nu zijn heet Huelgoat. De honden vonden een echte boswandeling vanmiddag ook wel weer leuk! Morgen of overmorgen (we weten dat echt nooit vantevoren) gaan wij weer terug naar de kust. Volgens mij is daar een Nederlandstalig liedje over! Het grappige is dat wij in NL helemaal niet van het strand houden.

DEEL 24

Inmiddels, vrijdag 12 oktober,  staan wij 'wild' op het mooiste plekje wat je je kunt voorstellen! Uitzicht op de zee en rotsen, met beneden ons het strand. Er loopt een heel mooi grillig wandel pad, een GR, langs de kust waar wij nu staan. HEERLIJK! In ons blikveld de rots waar Dick nog steeds niet de cache gevonden heeft . . . en ja dát kan natuurlijk niet. Dus is hij momenteel (half één in het middaguur) weer op weg met zijn metgezel Maura, om voor de derde maal te gaan zoeken . . . Voor hem geldt altijd dat de aanhouder wint . . . Een heel andere inslag dan de mijne . . . Hij heeft gisteren echt letterlijk topfotos' van zijn wandeling met Maura gemaakt. Ik heb gisteren een lange wandeling met Julia en Muisje gemaakt langs het 'normale' kustpad. De vloed kwam op en dat leverde prachtige plaatjes op. Een uur voordat het water gisteravond, in de schemer, op het hoogst was zijn wij nog een wandeling met de meiden over het kustpad gaan maken. Wat was dát mooi, geen woorden voor. De zee was (voor ons doen) tamelijk onrustig en klapte op de rotsen.

DEEL 23

Gistermddag de eerste keer de ruitenwissers aan in de camper! Toen wij aan het eind van de middag aankwamen in Trébeurden op een mooie camperplaats aan het strand, regende het nog. Omdat wij met de honden naar het strand wilden moesten zij toch maar even de regenjasjes aan . . . voor een korte uitlaat. Ongelofelijk maar toen wij naar buiten gingen, na het hele spul in jassen te hebben gehesen, werd het droog. Dus uiteraard de jasjes weer uit . . . Dat is het tot nu toe (woensdagavond 10 oktober) nog steeds. Vanmiddag een inspannende wandeling gemaakt over enorme rotsblokken en stenen, tja, ook ik heb hem volbracht . . . alleen niet afgewacht tot Dick de cache op een grote rotspartij gevonden had, Ik was bang dat de zee mij zou inhalen op de terugweg want het water steeg alweer.Ook de hondjes gingen in mijn kielzog mee . . .

 poeh poeh  HUH, wie ik?  

 ik kán niet meer

 

DEEL 22                                              naar boven

 Dinsdag 9 oktober, we staan in Tréguier, een prachtig klein stadje, cité caractère. Gisteren heeft Dick met de drie hondjes de wandeling van 4 uur gemaakt over een rotsen en stenen 'pad'. Heel grappig midden in de zee ligt deze rug bij eb droog, met rondom water. Het was moeilijk lopen en eigenlijk zou Julia niet mee gaan. Maar zij keek zó zielig toen Dick wegging dat hij is gezwicht voor haar droevige blik. Het bleek een mooie, niet zo afwisselende (logisch) wandeling te zijn. De honden vermaakten zich weer prima met geklim en geklauter en uiteraard in de zee. Wel waren Julia en Muisje helemaal áf dat zij thuiskwamen. Noortje niet, die gaat altijd maar door als zij de kans krijgt. Het is op het kaartje goed te zien dat wij maar hele kleine stukjes afleggen en eigenlijk een beetje rondtollen in Bretagne. We krijgen ook geen genoeg van dit geweldige gebied. Onderstaande mailtje kregen wij van mensen die wij ontmoet hebben en helemaal wég van Muisje waren (zijn), lees over haar oogjes!

 

Désolée de ne pouvoir vous écrire sur votre livre d'or , ne comprenant pas votre langue , je fais mal quelque chose , et mes compliments restent vains !! Sachez que nous avons apprécié votre mise en page , les chiens :Julia , Maura , et Céline aux yeux noisettes !  mettent de l'animation . Félicitations aussi à la secrétaire pour l'humour, et les beaux clichés. Peut être nos voyages futurs nous permettrons de nous rencontrer en camping car.
Bien sincèrement , annick et jean

       

 

bloemen op Île de Bréhat

 

 

DEEL 21

Na weer een aantal nachten op super plekjes te hebben gestaan is het nu alweer 7 oktober. We staan even te internetten bij een kleine stad, ik weet de naam ff niet meer. Dick wilde vandaag weer eens over de zeebodem lopen naar een bepaald eiland maar we zijn te laat. Het wordt weer vloed en dat wandelt niet zo prettig. Dan morgen maar dit tripje. Gisteren is Dick weer met een bootje overgegaan naar een eiland, Île de Bréhat, een heel mooi eiland wat tamelijk bezocht wordt door toeristen. Er is daar een wat warmer klimaat door de golfstroom die dat veroorzaakt. Er bloeiden daar nog veel bloemen. Hij heeft daar een cache gedaan. Ik wilde een paar uurtjes rust om de site bij te werken en te lezen dus is hij alleen gegaan. Direct even water tanken en dan óp naar een rustig plaatsje, in de buurt van de wandeling van morgen.

DEEL 20

Het is vandaag 5 oktober en nog steeds echt schitterend weer! Het is niet te geloven wat een geluk of wij hebben! De afgelopen dagen hebben wij heel veel gedaan wat wel te zien is aan de foto's! Veel strandwandelingen aan verschillende, stuk voor stuk prachtige, stranden. De honden vinden dit ook helemaal te gek, die Bretonse stranden. Heel veel rotsen en een formidabel verschil tussen eb en vloed. De honden eten de mosselen van de rotsen . . . wat goed te ruiken is . . . vooral 's avonds in de camper . . . Hun vachten voelen helemaal stroef aan van al dat zwemmen in de zee. We hebben in Erquy een nacht doorgebracht op een mooie camperplaats aan zee. Vannacht stonden wij weer gewoon 'wild' met het uitzicht op dat kleine eilandje St. Michel. waar wij vannacht staan zien we nog wel, als het maar mooi en voor de honden leuk is!

niet zo goed te zien maar er staat een vogelkooi bovenop de bagagebak met echte vogeltjes, die tijdens de reis gewoon in de camper staan hoor!

DEEL 19                                                naar boven

Eindelijk zijn we dan vertrokken van camping Haliotis. Vannacht veel regen en vanochtend (natuurlijk weer!) droog. Na het hondenwandelen nog 'even' koffie gedronken met het team 'Hameg' (nickname van de nieuwe geocachers Evert en Hetty) Het was inmiddels al begin van de middag toen wij afscheid namen. Na korte tijd kwamen wij aan in St. Malo (oh wat bekend) en zijn gelijk de stad in gegaan om deze te bekijken. Dit was er vorige week niet van gekomen. We hadden de hondjes ook weer meegenomen voor deze uitputtende wandeling . . . Daarna hebben zij nog even uitgeraasd op het strand. Morgenochtend trekken wij weer verder.

  

DEEL 18

Maandag 1 oktober. Hoe kunnen plannen veranderen? Is bij ons erg makkelijk. Staan nu al bijna een week op deze camping. Wilden zaterdag vertrekken bleek er een grote rommelmarkt hier te zijn. Nou ja, dat moeten we zien natuurlijk, dan maar zondag vertrekken, na de koffie. En toen kwamen er leuke Nederlanders bij ons kletsen . . . tot een uur of 7 's avonds! Heel erg gezellig en de wijn was lekker . . . Het zijn Evert en Hetty uit Arnhem. Achhhhh blijven jullie nog een daggie . . . Daarom is het nu maandagmiddag en gaan wij morgen weg! Evert is inmiddels helemaal 'in to' geocaching . . . Zij zijn momenteel op weg naar hun eerste cache, we zijn erg benieuwd! Dus nu gaan wij morgen weg (denken wij!) het is nu heerlijk weer en ik zit onder de luifel, de zon is mij nog steeds te warm, aan de site te werken. Vannacht stortregen en een donderklap.

DEEL 17

Nu maar eens iets over het weer vertellen! Na een paar dagen met veel bewolking, in de nacht en ochtend een keer regen, is het nu stralend weer! Heerlijke temperatuur en in het zwembad liggen aardig wat Engelsen te drijven. Het was een super koude nacht en vannacht gaat het extra dekbedje er dan ook bij. Ook laten we de kachel vannacht op laag branden anders krijgen de hondjes het misschien wel koud . . . Toch nog maar een nachtje extra hier want nu zijn ook de hondenbedden lekker gewassen. Morgen schijnt hier in het dorp een leuke braderie te zijn, dus . . . wie weet . . .  Dat is het fijne van zo'n lange vakantie, gewoon alle tijd om plannen te wijzigen! We hebben hier hele leuke Ierse mensen ontmoet, Jim and . . . . jawel . . . Maura! Hij heeft wel 10x gevraagd of wij alsjeblieft bij hen in Ierland op bezoek komen. Dat gaan wij dus zeker doen!

DEEL 16

Donderdagavond 27 september. Zo, de wassen zijn gedaan en nu kunnen we weer vertrekken . . . maar óf dat morgen gaat gebeuren moet ik nog maar zien . . . Gistermiddag is Dick met Noortje naast de fiets naar Mont St. Michel gefietst om het nog wat nader te bekijken. Het was 18 km fietsen. En ik? Tja, huishoudelijke zaken geregeld, nassi gemaakt, boek uitgelezen (geweldig boek van Blake Morrisson, 'wat mijn moeder mij niet vertelde'). Dit is een soort biografie, verteld door de zoon die dit gebaseerd heeft op de oude brieven van zijn ouders aan elkaar, in de oorlog. Gisteravond lekker zitten internetten, Dick op het geocaching forum en ik maak lesjes van het PSP forum. Vanmorgen met de hondjes gewandeld naar het dorp, via een leuk 'hondenweggetje'. Vanmiddag een grotere wandeling langs het riviertje Couesnon. Deze ligt direct achter de camping. Dikke pret voor de honden want er zat kennelijk veel wild in het maisveld wat er naast ligt . . dat konden wij horen aan ons Muisje . . .

DEEL 15                                          naar boven

Het is nu dinsdagavond 25 september. Gisteren zijn wij vertrokken om die dag écht in Bretagne aan te komen! Op de foto's zie je het verhaal van dat ontzettende schattige hondje wat het tuinhekje uit was gegaan terwijl er niemand thuis was. In de middag kwamen wij in St. Malo aan, het was warm en de speciale camperplekken waren naatje pet. Op de beste blijven staan, wij hadden geen zin meer en Dick wilde toch ook graag het centrum van deze mooie stad zien. We stonden op het terrein van de ferry naar Engeland. Vandaag zouden wij naar een camping iets verderop. Gelukkig keek Dick nog even in het campingboekje . . . en het bleek dat deze al gesloten was . . . Vanmorgen zijn wij een stukje teruggereden naar een camping die wel open is, in Pontorson. Hahaha dat betekent dat wij weer even terug zijn in Normandië! Heel gek idee hoor! Prachtige camping mét wasmachines! Én internet, vanuit onze camper! Wel comfortabel, even alle administratieve zaakjes regelen!

de camperplaats St. Malo

DEEL 14

Zondagmiddag 23 september 2 uur. Om 3 uur komen Dick en Maura en nog een heleboel mensen terug van een lange wandeling. Zij gingen bij eb de oversteek maken met een gids naar Mont St. Michel. Zij vertrokken vanmorgen om 9 uur, een lekker tripje dus! Ik vond de wandeling voor Julia te lang en voor Muisje niet veilig . . . Er moeten stukken gezwommen worden en ik vind dat Dick dan niet genoeg oog op haar kan houden in zo'n grote groep mensen. jullie begrijpen nu natuurlijk wel hoe Dick over mij denkt . . .  Maar jullie kennen mij dus weet je ook dat mij dat helemaal geen fluit kan schelen . .                                                                                                                                  

We staan op een prachtige camperplek, je kunt hier enorm met de honden wandelen, heel uitgestrekte velden aangrenzend aan de zee. Heel veilig geen weg in de nabije omgeving. Bij eb is het kilometers lang en ver te belopen, heerlijk. Ook zijn hier heel veel konijnen, leuk dus! We wilden eigenlijk gisteren naar een camping gaan om de wasmachine te gebruiken maar vonden dit hier zo mooi en Dick wilde graag die wandeling doen, vandaar dat wij zijn gebleven en onze onderbroeken maar een dag langer aanhouden. Misschien staan wij hier vannacht nog. Wat leuk dat Emiel in het gastenboek iedereen nog even trakteert op gratis lesjes geschiedenis! Ik stop nu want ga met Julia en Muisje Dick tegemoet lopen.

 DEEL 13                                           naar boven

Donderdag 20 september. Gisteren zijn wij 's middags vertrokken vanaf het 'vuurtorenstekkie', ons troostend met het idee dat Europa vol ligt met mooie stekkies! Omdat ik nog steeds veel last had van een zandkorrel (?) in mijn oog zijn wij maar even langs een EHBO post van een ziekenhuis in Cherbourg. Daar waren wij snel klaar en met een ingedruppeld oog + lap weer naar 'huis'. Omdat wij even wilden internetten zijn we in een buitenwijk van Cherbourg blijven staan en hebben daar ook de nacht doorgebracht. Vandaag op tijd op . . . (nou ja) hondjes snel uitgelaten, ontbeten en op weg naar de verste punt van Normandië. Ja, weer naar een vuurtoren. Onderweg in een klein dorpje gestopt om een lekkere strandwandeling met de meiden te maken. Dat is hier wel erg makkelijk, plaatsen genoeg om lekker met je hond te wandelen! En wij vragen ons altijd af waarom wij nou zo weinig honden zien op de verlaten stranden. Begin van de middag kwamen wij aan in Goury. Eerst gegeten en toen met de honden gaan wandelen naar het havendorpje. We staan op een 'camperplaats' een flink eind bij het dorp vandaan. Het is hier heerlijk rustig en er staan maar een paar campers.

   camperplaats Goury,

DEEL 12

Dinsdag 18 september, half 7 in de avond          

Hallo iedereen, ff snel, ik heb hier , naast de Super U een onbeveiligd netwerkje gevonden en lees net al de berichten in het gastenboek! SUPERRRRR, hartstikke leuk dat wij zo gevolgd worden, voor mij zeer motiverend om de site goed bij te houden! Schreef ik gisteravond van de storm, het is vandaag weer een stralend blauwe lucht, écht geweldig! Zitten dus in hemdje en korte broek! Je hebt gelijk hoor Agnes, veelal bomvolle camperplaatsen, brr ook niets voor ons! We gaan direct weer terug naar ons 'vuurtorenstekkie' zo fijn, je waant je aan het eind van de wereld! Dát zoeken wij! Wij zijn ook helemaal gek van dit soort omgevingen, zo ruig, wat ik al zei, een beetje Schotland!  Tja, die honden van ons, zij genieten ook absoluut, en het allerfijnste is voor hen, dag en nacht in onze buurt! Ook wij vinden dat heerlijk, die meiden zijn van onschatbare waarde voor ons! Een vrouw zei zo treffend tegen ons, zij had ons van een afstand bekeken, jullie zijn samen een échte roedel! Leuk hè! inderdaad Emiel, ze zijn gewoon gewend dat er veel foto's van ze gemaakt worden, je ziet maar een tipje er van op de site hoor! Of zij goed opgevoed zijn???? dat oordeel laat ik aan een ander over!Dick komt net uit de Super U en wij gaan terug naar de vuurtoren!

doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii veel liefs van ons en kijk maar gezellig met ons mee!

doeiiiiii Miekiedepiekie, nee hoor, don't be afraid, Scotland is the best!!!!!!! KUS!

DEEL 11                                          naar boven

Maandagavond 17 september 22.15 uur. De storm giert om de camper, af en toe een beetje regen. Het is heel knus in ons bakkie! Vannacht viel de eerste regen van de vakantie. Dat was vanmorgen wel weer ff wennen . . . Gelukkig heb ik voor de honden sportieve jasjes gekocht zodat zij niet al te nat worden . . . dacht ik . . . maar zij gaan met jas en al de zee in . . .gelukkig alleen met de pootjes.  Enfin, de rest van de dag was het weer droog met opklaringen. Zijn de jasjes dus ook weer droog . . . We staan nog op dezelfde plek waar wij het heel mooi vinden. Het is een beetje 'Schotlandachtig' vooral nu met die storm! De natuur is hier ook heel grillig, ruig en wisselvallig. Gisteren prachtig weer, stralend blauwe lucht en vandaag een omslag. Misschien gaan wij morgen weer verder, we weten het nog niet. Dick wil eigenlijk nog even in die hoge vuurtoren klimmen, zo'n 360 treden. Je kunt bovenop ongeveer 30 kilometer ver kijken, maar dan moet het natuurlijk wel helder zijn. Julia vond het gisteravond maar niks, die giga stralenbundels van de vuurtoren die door de lucht gingen (gaan!) Snel een plasje en dan lekker weer naar binnen!

 

DEEL 10

  Gatteville-Phare

Zondag 16 september. Op het vorige plekje zijn wij nog een nacht gebleven, het beviel daar prima! De honden vonden het ook geweldig want behalve het strand was er, en dat was nog véél leuker, een prachtig duinengebied . . . Muisje wees ons de weg . . .Dick is in de omgeving op de fiets nog een cache gaan doen. En ik heb weer een boek(je) uit gelezen, 'Levensnevel' van Kees van Kooten, een heerlijk boek wat lekker makkelijk 'weghapt'. Ons is wel opgevallen dat Nederlandse camperaars vaak niet zo vriendelijk zijn . . . nou ja, ook Fransen kunnen er wat van . . . Wat een verschil met de UK of Scandinavië! Gisteren heb ik inderdaad mijn site even kunnen uploaden in dat internetcafé, dat kostte 2 euro voor een kwartier. Vanochtend, hoewel het was al middaguur, zijn we vertrokken naar dit onvoorstelbare prachtige camperplaatsje bij Gatteville-Phare. Het ligt op de punt van een kaap, nog steeds Normandië. We staan aan zee in de nabijheid van de hoogste vuurtoren van Europa. We hebben met de honden over de rotsen gewandeld om de vuurtoren en zij vonden dat prachtig, het lijkt wel Schotland! Het eb- vloed verschil is hier enorm. Waarschijnlijk blijven wij hier nog een dagje staan. Er staan nog een paar campers in de buurt.

DEEL 9

Na de ochtendstrandwandeling zijn we weer verder gereden. Het zijn maar kleine stukjes per dag. Nu zijn we onderweg gestopt om een Amerikaans oorlogs monument te bezoeken. Ik vond het zeer aangrijpend, al die marmeren kruizen met namen. Oneindig veel rijen. Het idee dat deze mensen hun leven gegeven hebben voor onze vrijheid werd mij gewoon even teveel. Halverwege de middag kwamen wij aan bij een museum, aan de Omaha Beach,  waar een prachtig grasveld bij ligt. We zijn daar lekker gestopt en blijven hier overnachten. Ook hebben wij alweer een strandwandeling achter de kiezen! Er is hier in de buurt een internetcafé en straks gaan wij even kijken of wij daar terecht kunnen met onze leppies.

DEEL 8                                      naar boven

Het is nu donderdagavond half 9 op 13 september. We zijn vanmiddag om een uur of 2 pas vertrokken van ons strandplaatsje. Ik heb vanmorgen eerst alleen (Dick voelde zich nogal beroerd n katertje meneer???? ) een heerlijke strandwandeling met de meiden gemaakt. Het was weer prachtig weer en het voelt toch zo fijn, een bijna verlaten strand, spelende honden om je heen! Ook heb ik vandaag in één dag een heel goed boek uitgelezen van Renate Dorrestein, het heet 'mijn zoon heeft een sexleven en ik lees roodkapje aan mijn moeder voor'. Een heel sterk boek wat gaat over de moeder van de hoofdpersoon die een hersenbloeding heeft gehad. Een échte aanrader, vooral voor vrouwen van rond de vijftig!  In het middaguur was Dick weer opgeknapt en besloten wij om in de middag weer een ander leuk stekkie te zoeken. We staan nu weer eens op de punt van een falaise bij Arromanches-les-Bains  waar in de oorlog flink huis gehouden is. Er rest nog een drijvende haven in zee waar wij zicht op hebben. We hebben besloten om de punt van Normandië ook nog te bezoeken. Wij reizen dus geheel langs de kust. Het is hier bezaaid met oorlogsaandenken.

    een soort schilderij/maquette

Tijdens deze rit zijn we  nog gestopt omdat Dick een speciale brug, de"' Pegasus bridge' wilde bekijken.Deze brug heeft ook een grote rol gespeeld tijdens de WO2. Ik ben toen in de camper gebleven omdat ik mij niet kon losscheuren van Renate!

 

DEEL 7                                    naar boven

Woensdag 12 september. Nee hoor nog niet in Bretagne. Zo gaat dat met camperen. Vannacht hebben we nog een nacht in Honfleur gestaan maar dan op een parkeerplaats bij een prachtig kapelletje. We stonden daar weer alleen, heerlijk! De dag was weer heel mooi, een wolkeloze blauwe lucht. Gisteren hebben wij eerst nog een tijdje, ruim 2 uur, door Honfleur gewandeld en de leuke huizen bekeken. Er wonen daar veel kunstenaars wat te zien is, gallery na gallery. Gisteravond vertrokken naar dat andere plaatsje in Honfleur om te overnachten. Vandaag in de middag zijn we langs de kust gereden, een zg 'D'weg . Heel leuk met telkens uitzicht op de zee. Plotseling zagen wij een leuk plekje, buiten de dorpjes. Geen 'verboden-voor-honden' bordjes. Het was een uur of 2 in de middag en wilden hier even lunchen. Uiteindelijk zijn wij hier blijven staan. Je kon meteen met de honden het strand op en dat was heel fijn! Vlug vlees uit het vriesvakje gehaald, dan kon dat nog even ontdooien terwijl wij met de hondjes wandelden. Lekker gebarbecued, en direct op tijd naar bed . . . jahaaaa wij zullen wel moe zijn . . . We hadden ook wel een autorit van 40 km achter de kiezen . . .

Julia houdt van zwemmenmuisje ook!

 

DEEL 6  

Vanochtend, maandag 10 september, werden wij pas om bijna 10 uur wakker . . . Zo stil in het bos, heerlijk! Lekker, zoals het hoort, hondjes zo naar buiten vanuit de camper! Na het ontbijt hebben we de cache gedaan en dat was een kilometer of 8 wandelen, ook heel fijn! De meiden genoten weer van dit ritueel. In de middag zijn we richting Honfleur gegaan, dit pittoreske stadje wilde wij ook wel een zien. Eerst zijn we nog naar Etretat gegaan waar wij de prachtige rotsformatie nog eens wilde bekijken. Wij zijn hier jaren geleden al eens geweest maar het was erg toeristisch geworden. Beetje jammer wel. Dick ging naar boven klimmen (natuurlijk) ik had geen zin en bleef beneden op een bankje zitten met de honden. We waren daar een extra attractie geworden voor mensen en zijn daar ook een aantal maal op de foto gegaan! Daarna weer verder over de mooie Pont de Normandie, waar het stadje Honfleur aan ligt. Bij het stadje is een immense parkeerplaats voor campers welke ook helemaal nokkie nokkie vol was. Ook daar hadden wij toch weer een goed plekje voor één nacht. Morgenochtend het stadje bekijken en daarna richting Bretagne.

   Bois des Loges    vlag van Normandië

DEEL 5

Gisteren vertrokken om een uur of 4 's middags uit Valery. Het was weer een mooie dag en tóch vonden we het een klein beetje zonde om het mooie plekje te verlaten. Maar ach, als wij eenmaal weer rijden ben ik dat alweer vergeten. We wilden via Fecamps omdat dat ook een mooie stad is. Nou dat viel tegen. Het zal best een mooie stad zijn maar er was geen doorkomen aan. Smalle straatjes en vreselijk druk. Er was een grote 'Nautic beurs' en kampioenschappen jetski varen. Hier hadden wij dus al snel genoeg van en zijn verder gereden naar een bos, het Bois des Loges, daar wilde Dick nog een cache doen.

 
DEEL 4 NAAR BOVEN

8 september, alweer een schitterende zonnige dag. We hebben genoten op ons prachtige privé plaatsje! Vanmorgen naar het dorp gewandeld met de honden. Eerst waren zij uitgelaten op het strand wat zij niet zo'n succes vinden. Het lopen op die stenen vindt vooral Julia 3x niks. Zij loopt alsof zij op eieren loopt. Geef haar maar van die ruige (Schotse!) rotspartijen, daar kun je fijn over heen springen! Vanmiddag nog een keer naar het dorp gelopen om aanmaakblokjes voor de bbq te halen. Verder hebben wij vooral niets  gedaan vandaag! Tóch weer geen mooie zonsondergang, alweer kwamen er vanavond wolken opzetten.

 

DEEL 3

Na een rustige nacht en een mooie dag hebben wij toch maar de motor gestart en zijn naar de bekende de camperplaats gereden. Deze ligt heel mooi aan het strand langs de krijtrotsen. Het was een uur of 3 in de middag. Toen wij er aan kwamen was het nog vol. MAAR we hadden een gelukkie, het allemooiste plaatsje was net 10 minuten (!) onbezet! Nou daar staan wij dan. Prachtig, langs het strand, uitzicht op zee! Hier blijven wij dus 2 nachten. We hadden een mooie zonsondergang willen fotograferen maar helaas, een grijze vette wolk gooide roet in het eten. Morgen dan maar?

 

DEEL 2  

De volgende dag, na een boerennacht, zijn wij na een leuke wandeling met de honden weer op weg gegaan richting westkust. Het leek ons erg leuk om eens te staan op heel bekende camperplaats van Frankrijk aan de kust van Normandië. Nou dat zagen wij . . . stikvol, campertje aan campertje, dus niets voor ons. Snel omgedraaid en een andere mooie plaats gezocht en gevonden. Het is goed dat ik nog niet op 'Google-earth' gekeken had, we stonden op de rand van een Falaise . . . Er stond een hek van schrikdraad langs waar muisje al snel kennis mee maakte . . .zieluuugggggg. Het was toch wel goed dat dat er stond! Verder was het een mooie, wel ietwat saaie, plek.

In Veules-les- Roses hebben wij overnacht en kwam er 's morgens een parapenter ons bezoeken, vonden de honden niet leuk . . . wij wel!

 

DEEL 1 NAAR BOVEN


Eindelijk vertrokken, 5 september om een uur of 3 in de middag. Wij hebben altijd veel 'last minute' werkjes . . . De reis verliep voorspoedig en begin van de avond kwamen wij aan in België in Ecaussinnes We zijn op een mooi afgelegen terreintje gaan staan bij een café wat (gelukkig!) gesloten was. Na het eten was het tijd voor de verrassing . . . een pakje wat wij meekregen van Wendy, Remko en Charlotte. Het mocht pas opengemaakt worden als wij 's avonds op de eerste overnachtingsplek waren. Dit hebben wij dus ook braaf gedaan. Er zaten allerlei lekkere dingen in, verpakt in een schattig mandje. De beschreven kaart die er bij zat was goed voor een emotionele huilbui . . . Bedankt lieve schatten! Zó lief, een tekening van Charlotte, en een stukje geschreven door Wendy en Remko. . . . je zou acuut om willen keren en naar huis gaan . . .toch maar niet doen . . .

achhh wat lief van ze!

     

overnachtingsplaats

 

 
 

een bloeiend toeristenleven in Ecaussinnes

 

NAAR BOVEN