blz 4ng

index gastenboek week 1 blz1  blz2             week 6  blz1  blz2  blz3                                  week 2 blz1                  week 7  blz1   blz2  blz3 blz 4  blz5  blz.6                                week 8 blz1   blz2  blz3 week 3 blz1                  week 9 blz 1  blz2  blz3  blz.4                    week 4 blz1  blz2             week 10 blz1  blz2  blz3  blz4         blz1   blz2   blz3              week 5 blz1  blz2  blz3

Vrijdagmorgen 23 mei. Weer thuis, ook fijn en alles mooi groen! Was weer lachen met de meisjes, rennen door het huis en het speelgoed gelijk weer voor gaats trekken, alle banken en stoelen nog uit testen of alles nog hondproof is! Wij lachten toch ietsjes minder, ik zorg altijd dat alles schoon is voor wij weggaan, alle prullenbakken, vuilnisbakken leeg en schoon, koelkast schoon en van de stroom af en besloot dit keer de vriezer wel aan de stroom te laten met nog aardig wat spullen die langer houdbaar waren . . . Dick had de stekker van de koelkast er uit getrokken en bleek nu dat dan ook gelijk de vriezer uit gegaan was . . . Echt waar, vreselijk, een totale lijkengeur die mij bijna liet kotsen. De rotte kip kakelde er bijna uit en allemaal kleine vliegjes. Dus gelijk aan de schoonmaak samen, wat erg zeg. Met ingehouden adem alles in vuilniszakken gepropt, nog een extra vuilniszak er om en de buitenvuilnisbak in. Daarna de grote schoonmaak klus en toch rook je het daarna nog, bakjes azijn (dank je Joke) en bakjes gemalen koffie er in gezet en vanmorgen rook het (bijna) niet meer Blijf het gek vinden want ik heb de vriezer volgens mij toch al eens meer aan gelaten en de koelkast uit. Geluk bij een ongeluk, het is een moderne koel/ vriezer en hoef je geen dooiwater op te ruimen anders hadden we toch echt de houten keukenvloer er uit moeten slopen, dat weet ik zeker! Morgen verder op de www.gordonsetters.nl ---------- Donderdagmorgen 22 mei. Läppe. Een heel mooi plaatsje weer aan een meer, maar wat een ongelofelijk rotweer zeg! We wilden gistermiddag na aankomst nog ff bbqen en we zijn echt niet lullig maar dit was te gek, regen en wind niet tekort, gewoon herfst. Het is smerig koud, honden jasjes aan bij het uitlaten om hen lekker droog in de camper te hebben, maar daar dacht Doesje toch iets anders over en dook met jas en al het meer in . . . Het is toch wel weer even wennen, onze klok moest een uur terug en waren vanmorgen om 6 uur klaarwakker. Nog niet uit bed gegaan hoor, die regen zet je dan wel op een ander level. We besloten om maar naar huis te gaan en klinkt misschien gek, maar we hebben er eigenlijk nog geen genoeg van en dat gecamper vinden wij zo fijn, maar aan alles komt een endje en is het maar goed dat het zulk slecht weer is☺ Dit weekend arriveren onze vrienden Aad en Eefje weer voor een paar weken en heb ik een afspraak bij de neuro volgende week, het 'gewone leven gaat ook door. Gisteren weer een mooie rit door ons geliefde Zweden met zijn vele uitbundige groen, een heel verschil met ons vertrek op 9 maart, toen lag er nog wat sneeuw in onze tuin! Ben nu echt benieuwd hoe alles er weer bij staat en als ik onderweg al die prachtig bloeiende seringen zie, heerlijk! Ook nog een prachtig kerkje bezocht in Ösmo wat Dick ook nog op zijn lijstje had, jaja hij had (heeft) een lange lijst hoor. Maar goed, voorlopig was dit ons laatste nachtje in de camper snifsnif. Morgen of zo plaats ik nog een toetje en vertel ik hoe wij alles beleefd hebben.  Verder heb ik ook de fotobladzijden weer helemaal bijgewerkt, dat doe je als het rotweer is! Momenteel zijn we onderweg en ben ik klaar met mijn stukkie om verder te genieten ondanks de regen, van al het moois weer om mij heen en de borden die ik weer aardig kan lezen!   week 11 blz2   blz3 Laatste nachtje in Läppe 21/22 mei ---------- Woensdagmorgen 21 mei. Weer in Zweden☺, Nynäshamn, staan nu op een bosplaatsje vlak nadat wij van de boot af kwamen, zo'n 1.5 uur geleden. Goed eerst maar over gisteren, wat een mooie rit gehad door kleine afgelegen vaak armoedige dorpjes en huizen die in de stralende zon, met er naast een ooievaarsnest, tussen bloeiende koolzaad velden, ouderwets boerengereedschap er buitengewoon fotogeniek uitzagen en natuurlijk denk ik daarbij, o jee wat als het hier winter is . . . Wij zijn naar de kruizenheuvel geweest en wat je daar ziet tart de grootste verbeelding, ongelofelijk wat een kruizen, en als ik zeg duizenden kruizen weet ik dat dat toch te weinig is. Het was wel een stukje lopen vanaf de P naar de heuvel en kon ik de trap niet meer op, Dick wel en heeft prachtige foto's gemaakt. Daarna rustig doorgereden naar Ventspils waar wij de boot hadden naar Zweden. Tja we dachten bij een gore havenplaats te komen maar jee wat een meevaller! Omdat wij al in de middag aan kwamen hebben we eerst een tijdje op een P aan de haven gestaan waar je volgens 'de boekjes' vooral niet moet overnachten vanwege overlast van jongeren, maar dat waren wij natuurlijk ook niet van plan. Begin van de avond was het rustig en hebben wij de stad bekeken en echt waar, een werkelijk mooie verzorgde stad, nee geen Tallinn of Riga maar toch. Geparkeerd bij een groot park en daar met de honden gelopen, vinden we altijd heel belangrijk zeker voor zo'n lange overtocht, en ook dat was weer leuk, allemaal hele grote dierenspeeltuig voor kinderen, bijvoorbeeld een grote sprinkhaan waar een glijbaan van gemaakt was, kortom, de moeite waard. Veel waterdecoraties, zo leuk, bijvoorbeeld een grote bronzen paraplu waar het niet óp maar onder regende! Toen op weg naar de boot en dat ging ook weer gesmeerd op één apart dingetje na, de camper moest achteruit de boot ingereden worden, nog nooit mee gemaakt. We hadden een prima comfy hut en de honden doen net alsof zij dit elke dag doen en ik moest zo lachen om Elin. Toen wij uit de camper stapten, het is altijd een hels kabaal met al die vrachtauto's, liep ik met Does achter Dick en Elin deed niet anders dan nieuwsgierig rondkijken met een kwispelende staart en geen greintje bang of zo, terwijl een enorme vrachtauto met giga rioolbuizen oid langs haar reed, Does trouwens ook niet, ook die loopt zo relaxt rond daar. Alles rustig geslapen, lekkere bedden, prima douche en vanmorgen een nette tijd opgestaan, Dick nog even met babyhondje naar de hondenuitlaatplaats en zij deed zowaar daar een plasje, hoef je met Doesje niet te doen, die wacht gewoon tot een plaatsje van de boot af. Grappig want een 'Stenaline' man stond bij ons in de lift en het viel hem op dat de honden geen stress hadden en je kon zien dat zij reizen gewend zijn, leuk toch! Voor wij naar huis gaan blijven we nog een keertje overnachten hier in Zweden, we wilden nog naar een leuk museum maar dat bleek alleen in het weekend open te zijn. Straks nog lekker tijd om nog een fotobladzijde er uit te porren. O ja toch nog iets toch . . . wij heten tegenwoordig de familie 'Erisaltijdwat' en wat nu weer? Zo maar opeens brak de knop van de versnellingspook af tijdens het rijden, lekker handig vooral als je in z'n achteruit moet . . . met die kapotte pook. Gelijk naar een Fiatdealer gegaan en helaas, onderdeel niet meer te bestellen, te oud ☺ Gelukkig weet Dick ander wegen om aan zo'n ding te komen, alleen nu nog even niet en geeft het rijden toch wel een extra dimensie . . . ---------- Dinsdagmorgen 20 mei Naisiai. Over gisteren niet veel meer te vertellen dan dat het de hele dag geregend heeft. Als weervrouwtje keek ik regelmatig even op de weerapp en die beloofde telkens dat het binnen korte tijd zou stoppen met regenen en vlak voor dat tijdstip zag je dat er toch weer een bui aan kwam. Dick baalde als een stekker van mijn optimistische geleuter en begrijp ik wel, hij wilde in dit mooie gebied zo graag dronen . . . Tot wij vanmorgen om voor 7 uur al wakker waren en zagen dat de zon scheen en ik al wist dat wij vandaag een prachtige zonnige dag zonder bewolking gingen krijgen, maar durfde dat gisteravond uit lijfsbehoud maar niet meer te zeggen . . . Snelle uitlaat voor de meisjes en daarna ontbeten en wij weg met het spul, en echt het is hier om van te dromen. We hebben echt zó genoten van al het moois met die prachtige zon, uitbundige koolzaadvelden, en dan die kunstige vissen en Dick heeft ze allemaal, nou bijna dan, gefotografeerd en ik ga er een aparte bladzijde van maken! Op de houten 'cirkel', te zien op de foto heeft Elin lekker rondgerend, kon geen kant op en wel zicht op de konijnen☺ . . . en ja Doesje geniet echt álle vrijheid, in en uit het water. Ik kan dan weer zo enthousiast zijn en heb tijdens de ronde regelmatig even op een schommel gezeten om daarna weer even verder te kunnen, té mooi hier om er snel door heen te lopen. In het midden van d vijver een eiland gemaakt en dat is de rabbithill, waar konijnen een geweldig leven leiden! Er om heen ligt water en daar loop je overheen dmv een houten soort kade. Zo net weer terug en even onszelf samen op de dronefoto gezet, nu nog even water tanken en op naar de Heuvel der kruisen, en ja daarna toch echt richting boot . . . Nog foto's geupload, restje op blz.4 van week 10 en blz1 van week 11 Wauwww Naisiai, overnacht van 18/10- en 19/20 mei En dit is dan een klein deel van het grote mooie gebied, vol met kunst ---------- Maandagmorgen 19 mei. Naisiai, haha weer in Litouwen! Na een saaie rit gisteren, prachtig uitbundig groen, met wel wat leuke bezienswaardigheden, een verlaten Sovjethotel en een uiteraard verlaten Russisch sanatorium, kwamen wij hier aan en wat een verrassing! Nog even over die verlaten gebouwen, het is mysterieus, soms een beetje eng, heel apart en je gaat totaal terug in de tijd. Dit is wat je noemt 'urban exploring', verlaten gebouwen waar een heel verhaal en verleden aan hangt en je ook terug ziet. Er zijn mensen die dit als hobby hebben en exploren dit in de hele wereld en je vaak toestemming moet vragen aan de plaatselijke autoriteiten om het te kunnen bezoeken. Hier in deze voormalige Russische landen is het gewoon anders, het stikt er bijna van, het staat er verlaten bij, eigenlijk nooit met hekken, maar gewoon zo maar te betreden. Dick had daar ook nog een hele leuke geocache en dat maakt het dan extra bijzonder omdat je dan ook heel veel uitleg krijgt, niet dat Dick dit nodig heeft ☺, die leest zich overal tot in de puntjes in voor hij zoiets bezoekt, maar voor minder 'bezeten' mensen bere interessant (ik dus) Wel even stout geweest, een weg ingeslagen met een verbodsbord en ach het was midden in het bos en niemand die je ziet en anders maar wel en rest je een schrobbering en/of een bekeuring, so what? Onderweg nog wat boodschappen gedaan en maken wij er gelijk een koffieronde van, en worden de stoeltjes gedraaid en met de hondjes geknuffeld. En toen hier . . . Over wandelende nieren, cq door elkaar rammelende kasten en protesterende koelkast wegen kwamen wij hier aan en verraste ons allerlei prachtige houtsnijbeelden langs de weg ons al. Daarna kwamen we aan bij een soort recreatiegebied, o wat lastig uitleggen, met heel veel kunstuitingen, prachtige P met twee camperplaatsen met een gratis stroompaal, die wij niet gebruiken maar soit. Zo ontzettend leuk en het wordt 'rabbithill' genoemd, maar ik heb nog geen rabbit gezien maar de honden dus wel geroken☺ Een grote vijver waar je heel grappig rond kunt lopen alles netjes alles leuk, alles heel en alles keurig onderhouden! Grote gekleurde vissen op palen en in het midden van de vijver waar je dmv een houten brug op een klein eilandje met allerlei beelden kunt komen. Natuurlijk zijn we met de meisjes de vijver rond gelopen, de prachtig gekleurde vissen bewonderd, de mooie schommels en zij vonden het geweldig en was Doesje weer niet bij de waterkant vandaan te porren maar, helaas voor haar, geen eend te zien. Anders had zij ook niet los gemogen vanwege de broedtijd. Langzaam ging het regenen en nu, in de morgen om 10 uur regent het nog steeds, vanmiddag schijnt het droog te worden. Wij blijven hier nog een nacht en gaan morgen naar de 'Heuvel der kruisen' een kwartiertje rijden hier vandaan en rijden daarna door richting boot. De plek hier ook al zo mooi, staan naast een gigantisch prachtig bloeiend koolzaadveld en alleen daarom blijven wij hier om dit met zon te kunnen fotograferen net als al die gekleurde vissen. Er is hier oneindig veel te doen, waar wij niet aan toe komen, zal er een link van plaatsen. En vandaag maar weer op een fotobladzijde storten. Ik zat knap op mijn praatstoel constateer ik nu ik het overlees . . . ----------  Zondagmorgen 18 mei. Jurmala. Toch niet gebleven in Riga. Toen Dick gisteren thuis kwam van zijn Jugendstil wandeling in Riga, waar hij intens van genoten heeft, en wij even wat aten begon de kaboemkaboem weer, overdag dus! Wij ontdekten waar het vandaan kwam, een één of ander soort café met een grote ruimte er naast, een partycentrum of zo. En aangezien het zaterdag was kon je dit voor vannacht wel weer of nog heftiger verwachten en besloten wij om weg te gaan. Dick wilde nog wat andere plekken in het centrum bekijken en dachten wij slim te zijn en te wachten tot een uur of 6 omdat er dan veel vrije P's zijn . . . Daar gingen wij dus, en maar zoeken en maar zoeken, kwamen door steegjes met die grote logge bak, mensen met ogen op steeltjes (die we dan bewust maar niet aankijken, je schaamt je dan toch een beetje), spiegels beide zijden inklappen om maar vooral geen dure auto's te beschadigen. Na een uur hadden we er genoeg van, alles bezet en afgrijselijk druk overal, ja juist ws omdat het zaterdagavond was. De stemming tussen ons was om te snijden, ik had er allang genoeg van maar Dick nog niet, die wilde zijn doel bereiken . . . Uiteindelijk gaf hij het op na de nodige verbale interventies . . . CP gezocht en gevonden, weer een prachtplekje, aan het water, mooi strandje met wc, vuurplaatsen, leuke boomstamzitjes en zoals heel veel hier, van die leuke eenvoudige omkleedhokjes, heerlijk ook voor de honden om hier te lopen. Een terrein naar mijn hart waar ik helaas niet zo van kan genieten als normaal. Omdat wij nu ook ruim in de tijd zitten voor dinsdagavond de boot,  staat nu de doucheboiler aan en is het lijven poetsen. ---------- Zaterdagmorgen 17 mei. Riga, Letland dus. Een grote, nette en veilige (camera's) betaalde P en we dachten een rustige nacht te krijgen, stonden met 4 campers op dit enorme terrein. Mis dus. We zagen vanmorgen dat er een cruiseschip aangemeerd was en dat dát de dader kon zijn van de enorme kaboemkaboem en felle flitslichten vannacht maar is het dus niet. Althans kunnen wij ons niet voorstellen, allemaal oudere mensen op die boot en ik geloof nooit dat die met geestverruimende middelen de hele nacht zouden staan hossen. Want laten we wel zijn, welk mens kan deze knallende herrie waar je dan live bij staat, zo maar handelen? Dan moet je toch wel iets hebben wat je hersenen verdoofd toch? Kortom, geen fijne nacht gehad en ik vrees met grote vrezen voor de komende nacht. Ja we blijven hier nog een nacht want Dick wil hier nog veel bekijken en is nu op pad. Hij zou eind van de dag eventueel wel willen vertrekken maar ik dus niet, veel zuipschuiten in deze landen die het dan zeker met de verkeersregels niet zo nauw nemen. Gisteren grotendeels een regenachtige dag gehad, tot wij hier in Riga aankwamen en was het droog en begon de zon te schijnen. Dick wilde nog een landtong bekijken buiten Riga en we dachten daar zo te komen via een mooie route. Veel groen, ja dat wel en verder, een zootje, we kwamen terecht in een underserved area van Riga . . . We konden niet bij de punt komen met de camper en is Dick met de hondjes wel daar naar toe gaan wandelen en ik in- en bij de camper gebleven. Fotobladzijde week 10 blz 4 ---------- Vrijdagmorgen 16 mei. Idem en ik kan verder ook kort zijn, gisteren niks bijzonders gedaan☺ Het was de hele dag bewolkt en een koude wind dus binnen gebleven. Is ook niet erg hoor voor een dagje, wij vermaken ons wel. Ik ben nogal bezig geweest met vogelgeluiden en dat was zo leuk met de app Merlin, je hoort en ziet wat er om je heen zit of vliegt, en dan zie je pas hoeveel verschillende vogels er om je heen zijn! Vannacht om half vier, half 3 voor NL. werd ik wakker van de Noordse nachegaal, wat een lawaai maakte deze, mooi lawaai ook en heel afwisselend. En ik ben er voor uit mijn bed gegaan en stond in mijn slipje (what do you say?) buiten de camper, zo leuk! Momenteel mooi weer en geneigd om uit de wind lekker buiten te gaan zitten maar we beslissen toch anders en gaan naar Riga. Al gehoord en gelezen dat dit geen makkelijke stad is om te parkeren, we zien wel. Nog een blz 10 toegevoegd. ---------- Donderdagmorgen 15 mei. Pärnumaa Audru. We staan weer eens op een droomplek direct aan de kust, heerlijk en straks zwom er en zeehond vlak langs ons. Ik geloof dat dit niks bijzonders is maar voor ons echt kicken hoor! Gisteren een  mooie reisdag gehad, veel dingen gezien, ook voor mij goed te doen. Ik leg het hier maar niet uit want ik kan de tekst beter onder de foto's zetten. We hadden al via de app gezien dat dit voor ons een heel geschikt plekje zou zijn, helemaal verlaten langs een smalle amper bereden kustweg . . . Ja en toen wij er aan kwamen, tjieee wat een teleurstelling, er stond een busje met twee kleine hondjes . . . We zijn doorgereden om wat anders langs de kust te zoeken maar raakten steeds verder uit de koers en besloten terug te gaan en die lui met geweld van hun plaatsje af te rossen . . . ☺☺☺ Toen wij er terug weer langs kwamen wisten wij echt niet wat wij zagen, ZE WAREN WEG en kon het geweld plaats maken voor vreugde! We blijven hier dan ook een nachtje langer, wat een plek zeg! Hier even een kaartje met onze plek vanwege de vraag waar wij nou toch steeds uithangen vanwege de onuitsprekelijke plaatsnamen☺ ---------- Woensdagmorgen 14 mei. Over gisteren niet veel te vertellen. We hebben er echt een rustige dag van gemaakt en eigenlijk de hele dag buiten, ja en natuurlijk met de honden gelopen, Dick dan. Ik beperkt mij met kleine ommetjes in de buurt van de camper zodat ik bij wat ellende makkelijk terug kan. Het was een prachtige zonnige dag en begin van de avond zachtjes getik en de laatste hondenuitlaat was dat ook en stelde niks voor. Vannacht soms wat regen gehoord maar wat wij dachten bleef uit. Direct vertrekken wij weer en ja de laatste week dus. Gek idee eigenlijk. Nog wat aparte dingen bezoeken vandaag maar die kosten geen uren denken wij en ook voor mij te behappen. Gisteravond nog 2 fotobladzijden gemaakt, week 10 blz1 en blz2. ---------- Dinsdagmorgen 13 mei. Meremöisa, zegt jullie niks en begrijp ik, maar voor iets meer duidelijkheid: als ik aan het strand sta en recht naar de overkant zou kunnen oversteken kom ik in Stockholm terecht, grappig toch! Ja inderdaad Marijke moet Dick maar weer eens een kaartje maken met waar wij ons bevinden, is trouwens voor ons ook handiger om later na te kijken, goeie tip! Gisteren heeft Dick dus tavoet het centrum van Tallinn bekeken en hij kwam opgetogen thuis, zo mooi! Hij is ook bij de Russische ambassade gaan kijken, niet speciaal hoor maar dat ligt in het centrum en keek zijn ogen uit daar. Ik zal er foto's van plaatsen. Musea op maandag gesloten en wist hij maar had ook beloofd alleen de stad een paar uur te gaan bekijken, en hij wist dan ook precies waar hij moest zijn. Toen hij terug kwam nog even een bakkie gedronken, motor gestart en nog door de stad gereden zodat ik ook evengoed vanaf mijn stoeltje een beeld kreeg. Ja echt een prachtige stad, de moeite waard om in een voor mij niet meer kromme situatie ook eens te gaan bekijken. Inmiddels een plek opgezocht aan de kust om te overnachten. Hobbeldebobbel over boswegen en terecht komen weer in een soort paradijsje aan zee, ware het niet dat wij straks misschien besluiten om nog te verkassen vanwege de vele bomen, die niet zo heel dicht op elkaar staan zodat je telkens wel een zonplek hebt maar toch je stoel steeds moet verzetten. Dick is al een tijdje weg nu met de meiden om een lange wandeling te maken en vooral Doesje is niet uit de zee te slaan, heerlijk vindt zij dat! ----------e Maandagmorgen 12 mei. Tallinn nu op een P in de stad. Gisteren toch vertrokken uit Aa, voor mij met pijn in het hart. Het leven bestaat uit geven en nemen maar ik voelde mij toch wel wat zielig hoor en hup daar gingen wij weer. Nog een verkeersbord met Stockholm tegen gekomen en is dan best vreemd, maar dat wees op de boot vanuit Tallinn, die wij niet gaan nemen. Onderweg nog een aantal maal gestopt voor bezienswaardigheden, een waterval maar vonden wij weinig indrukwekkend, geef mij maar die van Munkfors! In Tallinn naar de tv toren waar Dick in wilde, geef mijn portie maar aan fikkie, van die grote glazen ramen om naar beneden te kijken, pff bah zo eng, maar Dick heeft dat wel gedaan. Nog even een boodschapje bij de 'Maxima' en besloten om op die grote P even te blijven tot na 'boer zoekt vrouw'. . . en een quiche uit de oven en het fruit wat er nog lag, bananen en aardbeien die echt op moesten, bij elkaar gegooid door een rest yoghurt en het buikje was weer vol. Mijn rugpijn is inmiddels zo verergerd dat ik amper die winkel in geweest ben en terug moest van de pijn en uitval van mij re been. Natuurlijk weet ik dat ik 'gewoon' een hernia heb, daar kan ik niet meer om heen en wat ik er mee moet weet ik ook nog niet. Toen er een uitslover op de P kwam en lekker ging 'driften' met zijn dure bak waren wij er klaar mee. Hadden in de middag al een mooi overnachtingsplekje gezien bij een groot monument en filmmuseum en daar zijn wij gaan staan. Gordijntjes dicht, hondjes nog even laten plassen en naar bed. Tot wij om 2 uur wakker werden van kaboemkaboemkaboem ^%$#@ en er een auto naast ons kwam staan met een paar gasten waren we daar ook al snel klaar mee. Even aangehoord, stoelen gedraaid en plotseling stopte het lawaai en wacht je maar af, de motor startte en weg waren zij, nog even afgewacht en maar weer het bed in gegaan, verder niets meer gehoord. De plek waar wij stonden was werkelijk heel mooi, beneden ons een stukje verder ging een drukke weg en je hoorde er amper iets van! Nu net naar een rustige stads P gegaan en Dick voor een paar uurtjes de oude stad in. Als je dus in een stad of directe omgeving staat is het vaak toch rumoerig en zeker in de weekenden kan dit behoorlijk vervelend zijn met van die jonge testosteronbommen. Nieuwe fotobladzijde week 9 blz. 4 ---------- Zondagmorgen 11 mei. Aa Rand, woord voor strand hier, voor hoe lang nog weet ik op dit moment niet. De museumonrust speelt alweer op bij Dick en ik wil eigenlijk hier nog een dagje blijven, niet dat ík niets te vertellen heb, maar begrijp hem wel, het is voor hem in deze landen één grote culturele speeltuin. Ja natuurlijk boeiend hoor Agnes, leven met zo'n wandelende wikipedia, moet er tevens bij vermelden dat ik er wel eens moe van word, die enorme expansiedrift en kennisvergaring. Gisteren een super buitendag gehad, wat een genot, hele dag zon, aangename temperatuur, zeker voor mij☺ en maar een paar mensen voorbij zien gaan, die dan ook nog eens heel kort bleven. Dus té mooi weer om in de camper aan de foto's te werken. Vandaag is het weer duidelijk minder, meer wind, meer wolken en zeker aan het strand waar wij net gelopen hebben liepen de tranen over mijn wangen. Ik heb platte stenen geraapt om te beschilderen als ik mij straks met één hand moet zien te vermaken in september. Nou ja rapen kun je het niet noemen, ik kan nog steeds niet zonder pijn bukken en had de 'grijperd' mee die wij gebruiken om afval rondom ons rijdende huisje op te ruimen, daar kon ik mooi stenen mee grijpen. Ook dat ging helaas niet zo makkelijk en word nog behoorlijk geplaagd door rugpijn, hoewel over all het wel minder is. Al een paar dagen roken wij zo heel af en toe een gaslucht en dat is eng. Dick van alles nagekeken, onze gasleiding wordt elk jaar bij de keuring als extra nog gecontroleerd en doorgeblazen dus dat kon het niet zijn. De gaspitten had ik niet aan en ook daar rook je niets evenals in de gaskast buiten en had Dick de gasflessen in de alkoof al nagekeken, ook niks. Toen er gisteren weer opeens zo'n lucht hing (was warm buiten) heeft hij de volle flessen uit de alkoof gehaald en . . . bleek dus dat er eentje teveel gevuld was en bij warmte, kennelijk teveel druk er op, het veiligheidsventiel gas uit liet vliegen . . . Je voelde dit zelfs! Het  gasmannetje had ook wat problemen realiseerden wij ons met een fles waar hij een niet passende vuldop op plaatste en op stel en sprong een andere haalde. Hij heeft de fles dus te vol gevuld en dat mag niet! Een stuk verder heeft Dick buiten een hoeveelheid gas er uit laten ontsnappen en over is het probleem! Goh toch gevaarlijk eigenlijk, goed dat wij niet roken . . . ---------- Zaterdagmorgen 10 mei Aa. Hier wil ik nooit meer weg, een paradijsje . . . Strakblauwe lucht, plaatsje net in een begroeide rand aan de zee, niemand hier en een heel mooi strand , heerlijk stoeltjes buiten en de bbq staat al klaar natuurlijk zou ik bijna zeggen. Maar eerst over gisteren, een werkelijk unieke fantastische, leuke, gezellige dag! Op het grote scherm werd eerst met zeer luide toon de parade getoond, daarna de hele dag oorlogsfilms en zo af en toe was het net of je midden in het strijdtoneel zat . . . Verschrikkelijk, net of de bommen je om de oren vlogen, echt belachelijk hoor! Poetin wilde dat wij aan de overkant onder de indruk zouden raken, nou verre van dat hoor. Was met Ron, Agnes en natuurlijk Wally zo uniek op deze plek het samen te beleven, goud waard. Agnes en ik stonden lekker te babbelen met de propaganda op het scherm voor ons en de hondjes bij onze benen, nee ook die waren totaal niet onder de indruk van het lawaai en dat bommengeneuzel was ook niet de hele tijd hoor. Wie wel onder de indruk van de doggies waren, de vele mensen, wat een belangstelling voor onze alle drie constant kwispelende honden en ook voor ons, zo westers als je maar kunt zijn natuurlijk☺ Mensen hadden veel belangstelling maar helaas spreken alleen Russisch. Aan de overkant zag je bewapende soldaten op de kantelen van het fort staan!  Er was veel belangstelling ook van buitenlandse pers! Dick werd geïnterviewd en gefilmd door de Finse- en later Amerikaanse (BBC) pers met de vragen hoe wij het vonden en er tegenover stonden, tegen al deze agressieve Russische propaganda. Eind van de morgen terug naar de campers en gezellig buiten koffie gedronken op de toelties in het gras naast de campers. Vlakbij ons parkbankjes waar urenlang Russische vrouwen zaten waar wij een leuk toneelspel voor waren☺ Half 3 in de middag vertrokken R&A naar elders en wij volgenden een half uur daarna, uitgezwaaid door het bankjesgezelschap. Zij waren echt vriendelijk maar geen enkele mogelijkheid tot communiceren samen. We hebben genoten van deze mooie dag! R&A zijn naar de plek gegaan waar wij de nacht er voor waren en wij naar dit paradijsje waar wij nu een dagje blijven, na eerst nog een enorm beeld bekeken te hebben, uit de jaren 70, een typisch Socialistisch Sovjetmonument maar wel kunstzinnig en die mag kennelijk blijven staan. Je hoeft ook niet de hele geschiedenis uit te vlakken. Gisteravond weer fotobladzijden geknutseld. week 9 blz2 en week9 blz3 Vandaag ook weer een vierde maken, als er tijd is natuurlijk, ik ga nu liever naar buiten! ---------- Vrijdagmorgen 9 mei. Narva. Oei wat een gezelligheid weer! Gistermiddag kwamen Ron en Agnes aan met de camper en met Barbetje Wally (hond) Mens en hond vonden elkaar direct leuk, Wally wilde graag bij ons de camper in en dat vinden onze meiden alleen maar leuk! Gezellig wat gedronken en gekletst, hondjes later uitgelaten en in de avond heerlijk bij ons in het warme campertje, wij hebben wat meer ruimte voor 4, zo gezellig weer na wekenlang met zijn tweeën! Je hebt weer andere gesprekken, andere belevenissen te vertellen, tips aan elkaar, kortom, heel fijn zo! Net alweer even hun mooie buscamper bekeken en die is zo smaakvol persoonlijk ingericht, onze complimenten! Direct, over een kwartier vertrekken wij naar de promenade om te kijken naar de eventuele propagandastunts. We staan op een andere P dan voorheen want die werd afgesloten en net kwamen er pro Europeaanse dames met een mooie vlag die zij neer geplant hebben hier bij een beeld. Ik stop nu, geen tijd meer. ---------- Donderdagmorgen 8 mei. Mummassaare, een plaatsje in de duinen waar wij van 5 op 6 mei ook gestaan hebben.  Eerst even wat uitleggen want ik merk dat 'het' een eigen leven is gaan leiden . . . Het is op 9 mei niet Poetins verjaardag hoor, zo zijn wij het gaan noemen en er bijna zelf in gaan geloven☺ Die dag vieren de voormalige Sovjetlanden de De Dag van de Overwinning op nazi Duitsland met o.a. een grote militaire parade in Moskou. En in Estland wordt die dag 'Europa Dag' gevierd. Gisteren is Dick naar een geschiedenis en cultuurmuseum in Sillamäe geweeest , ook iets aparts. Dat is een stad die heel lang een geheime gesloten stad was met een alleen Russische bevolking die geheel zelfvoorzienend was, eigen ziekenhuis, eigen scholen, zelfs een grote industrie waar verrijkt uranium gemaakt werd etc. De stad was hermetisch afgesloten voor zowel in- en uitgaande mensen en wel ging er elke dag een trein rechtstreeks naar Leningrad. De bebouwing is ook typisch Russisch, hoge flats verdeeld in kleine appartementjes, iedereen moest immers wonen. Het voert te ver om hier alles uit te leggen, ja alweer. Aardig wat is inmiddels gerenoveerd maar lang niet alles en ziet er niet uit, je zult er maar wonen. Dick was de enige bezoeker en had de gids voor zichzelf en was zo grappig omdat hij zei dat hij merkte dat Dick zich goed ingelezen had in het verleden en kon hem zelfs regelmatig aanvullen! Toen terug naar dit plekje en het had vandaag aardig gesneeuwd en geregend en Dick dacht het vorige plekje te kunnen innemen wat ik sterk betwijfelde, tóch proberen hè . . . Het werd niks en het scheelde maar een haartje of we hadden vast gezeten, toen maar op het vaste pad, gelukkig. En ja hoor, zo stil, zo afgelegen en daar waren zij weer: de politie, weer alles controleren, paspoorten fotograferen en zelfs naar de autoverzekering vragen☺ hoe zot wil je het hebben? Zij hebben duidelijk nog de communistische controletrekjes, en vergeten dat wij net als zij gewoon Europeanen zijn! Maakt ons verder niet uit hoor, ze doen maar en wij werken braaf mee, hebben niets te verbergen en doen ook geen stoute dingen. Gisteren urenlang besteed aan de fotobladzijden en ben nog niet klaar. Mijn laptop is irritant traag en elke foto plaatsen geeft mij zeker werk voor 10 minuten . . . dus kijk ajb de plaatjes dan heb ik nog wat eer van mijn werk☺ week8 blz2  blz3 en week 9 blz1 ---------- Woensdagmorgen 7 mei Toila. Djieee wat een kou, jas, capuchon, coltrui en hemdje uit de tas en in de ijskoude wind van zee, met 2 graden én sneeuw, naar de zee gelopen. Dan kom je thuis en voelt zo fijn, de warme camper met koffie en een stuk blauwe bessentaart en voel je je weer heppiedepeppie! Goed, gisteren. Dick ging weg met de meiden en op een gegeven moment belde hij dat het nog even kon duren voor hij weer thuis zou zijn, hij was verdwaald, geen pad meer te bekennen, wilde natuur met de nodige obstakels, klimmen over boomstammen, kuilen en al wat meer in een afgelegen stuk bos, lopen met twee honden aan een touwtje . . . Vaak geen internet verbinding of een slechte zodat hij niet kon zien op de gps waar hij was. Kortom voor mij reden genoeg om het weer dun door de pantalon te laten lopen, nou figuurlijk dan. Ik dacht al dat ik een reddingsdienst moest waarschuwen en brak mijn hersens over hoe ik dat nou moest doen. De tracker van Doesje stond ook aan en ik had wel verbinding en zag dat hij het beste richting zee kon gaan lopen, belde hem even en toen ik dat zei kreeg ik als kribbig antwoord dat hij dat zelf ook wel wist. Ja toen was ik er klaar mee en dacht 'zoek het dan zelf maar lekker uit doeiiiiii '. . . Bleek later, toen hij een hele steile helling beklommen had en hoopte het terrein te kunnen overzien, hij zich moest oriënteren op een straaltje zon om richting te bepalen. Ik legde het naast mij neer en vertrouwde maar op zijn militaire skills . . . Hij kwam afgedraaid thuis en ook, vooral Doesje dan, was aan het eind van haar Engelse latijn, door haar eten de max dosis Metacam gedaan en rust voor de rest of the day. Dick is een half uurtje languit op bed gaan liggen en was weer gerecupereerd, net als het babyhondje. Het accepteren van onze leeftijd gaat ons toch nog steeds wat moeilijk af en loop je er toch wel tegenaan regelmatig . . . Het werd toch echt tijd om aan de gasvoorraad te denken en togen wij naar een adres hier in Toila. Toen wij aankwamen dachten wij dat het gesloten was, één grote afbraakzooi, niet te geloven, en toch het reclamebord, het mooiste wat je daar zag, brandde en er was een mannetje. Met de vertaal app in het Russisch kon Dick mannetje vertellen dat er flessen gevuld moesten worden en ja hoor, het werkte! Drie volle flessen weer en we zijn blij, met deze kou niet hoeven te letten op de hoeveelheid gas die je nog hebt! Vandaag nog wat dingetjes doen en morgen terug naar Narva om vrijdag Poetin zijn verjaardag* (lachuhh) te vieren☺ Enuhhh dat doen wij niet alleen, zo leuk, we vieren dit met Agnes en Ron die ons een ietwat volgen en ook naar de P komen morgen! Ja echt grappig om elkaar te ontmoeten op zo'n bijzondere plek! * aan de Russische kant vieren ze zijn verjaardag en aan de Estse kant is het de 'Europese' dag! Er zijn aan beide kanten concerten op een plein en we zijn erg benieuwd hoe dat gaat klinken en om 22.00 uur is er een vuurwerkshow. We laten het over ons heen komen want er zijn ook veel festiviteiten in de stad en al duidelijk is dat er goed op eventuele raddraaiers gelet wordt. Misschien een ideetje voor het kabinet in NL hoe dat gedaan wordt? Dank je voor je beriggie Ria en ja de Baltische Staten zijn echt wel wat anders dan Frankrijk of Spanje, de moeite waard en ik kom hier nog op terug! ---------- Dinsdagmorgen 6 mei Mummassaare , wat westelijker dan Narva. Eigenlijk maken wij zoveel mee en ervaren zoveel andere dingen dan gebruikelijk, teveel om hier te beschrijven. Gisteren ook iets grappigs, douchen in die 'Gym' zoals een trimgebeuren in Zweden heet en hier volgens mij ook zoiets☺ Eigenlijk wilden wij samen douchen omdat ik mij niet zo zeker voel alleen momenteel, bang dat ik 'vast' zou komen te staan,  en zeker niet in zo'n onbegrijpelijk land maar dat ging niet door, links voor de mannen en rechts voor de vrouwen. Het bleek dus op z'n Russisch te gaan en douchte ik met 3 oude Russische, meer dan volslanke dames (poeh gelukkig voor mij) volkomen bloot in één ruimte. Daarna gelijk de sauna in en heb ik niet gedaan, bang dat ik niet meer op zou staan na zitten op die houten bankjes. Lachen hoor want zoiets ben ik al helemaal niet gewend. Geen woord buiten de grens spraken zij, keken wel vriendelijk maar dat is de communicatie dan, ik probeerde nog op z'n Russisch te zeggen 'Yvonski (zo word ik door A&M vaak genoemd) Nederlandski', maar zij verstonden mij niet eens☺ Dick heeft nog een leuke stadscache gedaan en neemt dan Elin mee, twee honden is dan te moeilijk want je moet ook steeds op je mobiel kijken. We hebben besloten om hier in de buurt te blijven omdat wij de verjaardag van poetin willen meemaken in deze sfeer hier, dat schijnt nogal wat te zijn! Langs de grote kasteelmuren zijn aan de Estse kant al gigantische vlaggen opgehangen, Dick zag het gebeuren, en heeft er mooie foto's van gemaakt, mannen aan klimtouwen zo groot zijn ze! Aan de buitenzijden een Europese, in het midden Oekraïense en Estse vlaggen en dit is allemaal tegenover het Russische theater aan de overkant! Vorig jaar heeft er een enorme poster gehangen van 'poetin oorlogscrimineel' . . . Het lijkt hier eigenlijk op een soort kleine propagandaoorlog, elkaar steeds speldenprikjes uitdelen, want ook vlak voor de grensovergang hangt een NAVO vlag . . . We bevinden ons eigenlijk wel in een gekke wereld waar je als gewone Europeaan geen weet van hebt. Het feestje is op 9 mei en wij zorgen op 8 mei weer terug op de grote P te zijn, er schijnt ook een groot koor te gaan zingen, we zullen het zien en beleven, zin in! Heeft wel als consequentie dat wij de rest van het reisprogramma wat gaan omgooien en dat geeft niet, dat heb je met dit soort vakanties. Momenteel staan wij eigenlijk in de duinen van god en alleman verlaten, van het pad af. Vannacht zou het gaan regenen en lag ik wakker, 'komen we hier dan nog wel uit met die zware bak' en was ik vast van plan om Dick wakker te maken als ik regen hoorde om van hier weg te gaan. Niet nodig geweest, nog steeds droog, wel berekoud met een ijzige wind vanaf de Finse zee. Straks op gasjacht, de laatste fles is alweer een aantal dagen geleden aangeslagen en als je in de nacht ook de kachel aan hebt, vreet het gas. ---------- Maandagmorgen 5 mei. Narva nog steeds. Voor zover wij weten is het gelukkig goed afgelopen gisteravond in NL. Om dit op onze tv te ontvangen zijn wij voor een uurtje naar een andere plek gereden waar de schotel vrij zicht had op de zuidelijke hemel en toen weer terug naar waar wij nu staan. Ik had niet verwacht dat ik dit zo'n fijne plek zou vinden. Gistermiddag, toen Dick naar het museum was, stond de camper heerlijk met de zijkant in de zon en afgewend van alles en iedereen en heb ik heerlijk een paar uurtjes in de zon gezeten, Dick ook nadat hij uit het museum terug kwam en daarna nog een ronde met de meisjes gelopen heeft. Ja er komen nu veel dingen ook op zijn schouders terecht nu ik een beetje gehandicapt ben en vanaf augustus/september helemaal, na mijn schouderoperatie, kannie alvast wennen . . . Zonder dollen, ik voel mij sterk onthand en geniet nu minder van dingen dan normaal en dat is logisch als je verrekt van de pijn bij elke stap die ik doe. In de ochtend nog redelijk, ben net ook met de honden rondjehondje gaan doen en dat is hier echt zo fijn, alle ruimte, mooi en stil. Het museum in het fort vond Dick erg interessant en ook heel mooi verzorgd. Hier om het hoekje is een soort sportschool waar wij direct gaan douchen, dan hoeft Dick niet de doucheruimte uit te bouwen waar toch wel wat troep opgeslagen ligt want we hebben inmiddels ook een hogedrukspuit gekocht, die moest ook een plaatsje hebben, evenals een nieuwe printer en de 2 lafumastoelen . . . en nog een achterlichtunit voor de Peugeot☺ ☺ Printer bleek ook nodig vanwege de belastingaangifte die ook uitgeprint moest worden. Hij vindt dat uitbouwen totaal geen probleem  maar vind ik dan wel weer voor hem.  En zo rommelen wij maar een eind heen en een kleinere camper komt bij ons dus ook absoluut niet in beeld . . . uh kán niet in beeld komen! ---------- Zondagmorgen 4 mei. Narva, het noordwestelijkste punt wat wij bereiken deze vakantie. Nu dus ook weer tegen Rusland aan hangen . . . ☺ Gisteren een tamelijks saaie rit, meest onbewoonbaar moerasgebied, om hier te komen, een stad die wat mensen ons afraadde vanwege de mentaliteit hier en tevens las ik dat de misdaadcijfers hier hoog zijn . . . Het overgrote deel wat hier woont spreekt en voelt zich Russisch en dat is goed te zien en te merken. Tamelijk lompe mensen die je als 'westerling' geen blik of een afkeurende blik toewerpen, zelfs de jeugd, zij zien het aan onze gezichten, net zoals wij hen als anders herkennen.  We parkeerden op een prachtige P, gratis maar wel bewaakt aan de rivier de Narva en eigenlijk tussen twee forten in, de één Lets en de ander Russisch! Een heel aparte belevenis want de grens is een zwaar bewaakte brug, verboden voor iedereen mits je een visum hebt en dat hebben aardig wat mensen die viceversa de grens oversteken vanwege familiebezoek of werk, waar wij dus niet bij horen. Wel loop je langs de rivier onder de brug door, zo ongewoon eigenlijk! Het is gewoon een wandelpromenade met alles netjes verzorgd en we konden er ook rustig met de honden lopen. Aan deze kant van de brug staat telkens een lange rij mensen te wachten om toegelaten te worden aan de andere kant. Of dat van oost naar west ook zo is kun je niet zien, alles afgeschermd en langs de brug hoge hekken, prikkeldraad, schrikdraad en camera's die elke centimeter van de brug kunnen bekijken en ook onder de brug zelfs. Aan de overkant langs de oever werd gebouwd aan een groot soort podium met een immens scherm en is het de bedoeling dat de jaarlijkse militaire parade voor Poetin op 9 mei daar getoond gaat worden voor de Russen aan deze kant omdat dat hier op de tv niet te ontvangen is . Staaltjes propaganda waar je er veel van ziet als je er eens goed op let. Eind van de middag zijn wij naar een buitengebied gereden waar wij rustig dachten te overnachten . . .  foutje dus. Hele nacht een komen en gaan van auto's met van die stampmuziek die maar korte tijd bleven en ik denk om wat lichamelijke oefeningen in hun auto te doen, wat je vaak ziet op 'wilde' plekken. Verder stond er nog een camper en ik schijn weer aardig doorgeslapen te hebben tot grote verbazing van Dick . . . Nu weer terug naar de mooie P van gisteren overdag want je kunt hier fijn met de honden lopen en daarbij staan wij aan de voet van het museum wat Dick nu aan het bezoeken is. O ja, de weg door de stad en buitenwijken laten je van verbazing de mond open vallen, wat een rotzooi, wat een oude sovjetmeuk waar mensen nog in wonen, gigantische verwaarloosde flats zonder een balkon oid, echte mensenpakhuizen. Tevens zie je ook dat er aardig wat al opgeknapt zijn en gemoderniseerd, maar is toch echt een minderheid. Uiteraard heb ik al foto's, nu nog ff aan het werk er mee. Verder hoop ik op een beschaafde dodenherdenking vanavond in NL. ---------- Zaterdagmorgen 3 mei. Vasknarva, van die namen die je nooit kunt onthouden maar geeft niet, we kunnen het zelf later terug kijken op de kaart. Gisteren weer een zonnige dag met veel indrukken. Dick naar het kleine maar indrukwekkende museum over de cellen van de KGB waarin mensen opgeborgen werden, waar die lui al snel van vonden dat zij vijandelijk waren, en een niet zo prettige logeerpartij gaven . . . Daarna even naar de 'secondhandshop' met prijzen waar je bijna van achterover viel en ik het snel bekeken had. Dick natuurlijk nog even niet☺ maar ik moest noodgedwongen terug naar de camper. Mooie redelijk korte rit gisteren naar deze plaats, eerst wilden wij door rijden naar Narva maar het weer was zo mooi en we vonden zo'n mooie plek, alweer precies langs de Russische grens. De bedoeling was stoeltjes naar buiten en hup de zon in maar dat konden we vergeten met windkracht 7 langs het grote Peipsi, een enorm meer waar de rivier de Narva in uit komt. We staan hier alleen en gewoon aan de overkant zien we de Russische bebouwing. Streng verboden om hier in het water te gaan, de grens ligt midden in het water en wordt goed in de gaten gehouden. We besloten om gelijk even met de meisjes te gaan wandelen voor zover als het met mij zou gaan, een prachtig veilig gebied om de honden los te laten en we dachten er zelfs over om ook Elin los te laten, kan totaal geen kant op hier. Wij stapten de camper uit Doesje dook gelijk het riet in en . . . niet te geloven er sprong een hert, geen ree dus, uit! Ja zij ging er een stukje achteraan maar kwam eigenlijk gelijk terug en vindt de geur waar hert ws lag veel interessanter dan het dier zelf. Wij waren gelijk alweer genezen van het idee haar los te laten en babyhond natuurlijk al helemaal niet. Het is hier een heel grote verlaten betaalde en bewaakte P, (zo makkelijk met een app!) ja alweer met camera's die wij al oneindig veel gezien hebben, een slagboom die keurig vanzelf open gaat, als je betaald hebt natuurlijk. Midden in de nacht hoorde ik een auto van de grenspolitie even langs rijden en vanmorgen kwam hij hier weer, met 3 man bij de camper en weer paspoorten laten zien. Dit alles gebeurt super vriendelijk en het geeft mij stiekempjes een prettig gevoel. ---------- Vrijdagmorgen 2 mei. Tartu. Prima plekje geweest voor 2 nachten. Dick is gisteren de stad in geweest en helaas, het gaat met mij niet. Als ik plotseling op slot sta kan ik geen kant meer op, ziet er niet uit en heb ik heb niet eens over mijn eigen gevoel, de pijn is te heftig dan. Ik mis het verschrikkelijk, niet even leuk dingen bekijken en als ik dan Dick weer alleen zie vertrekken, en ik vind absoluut dat hij dit toch echt moet doen, huilt mijn hart. Wel net even mee geweest met rondjehondje en op de rand van dit terrein is een soort markt met allerlei dingen waar wij net prachtige aardbeien gekocht hebben. Met lopen moet ik dondersgoed uitkijken, 1 verkeerde beweging en het is mis, ik loop met Doesje en Dick met het kleine fanatiekelingetje. Direct gaat hij naar het KGB museum maar eerst hadden we in het voorbij gaan nog een grote second hand winkel gezien en ben ik toch wel benieuwd hoe dat er in dit land uit ziet. Verder trekken wij daarna meer naar het west en daar zijn wat leuke natuurdingen te bekijken die voor mij ook mogelijk te behappen zijn. Verder dan langs de kust. We hebben leuke tips gekregen een paar weken terug van die aardige jongeman, Marc, die heeft hij ons gemaild en gaan we ook doen. Dick staat nu al een tijd te babbelen met een medecamperaar die gi avond naast ons kwam staan met een busje met een Lets kenteken, maar ik hoor toch duidelijk een plat Amerikaans accent en hoor direct graag wat hij te vertelen had. Ja het is echt, zo te reizen verbreedt je gezicht op de wereld én op de mensheid! o ja ook nog fotobladzijden gemaakt, nog wat op week 7. ---------- Donderdagmorgen 1 mei. Tartu. Een grote betaalde en bewaakte P aan een rivier in de stad, normaal onze keuze uiteraard niet, maar we zijn een beetje dom geweest. Nooit meer aan gedacht dat het vandaag een feestdag is hier en alles gesloten, Dick wil graag hier nog naar het KGB museum en dat is vandaag gesloten dus blijven wij maar 2 nachten hier. Ook vlakbij een universiteit waar gisteravond een groot feest was met het nodige bassengedreun en een dame die kennelijk de zangeres was maar ik geloof niet dat zij het songfestival zal halen☺ Het verbaasde Dick en mezelf eigenlijk ook, dat ik er doorheen sliep en precies om middernacht werd het stil, kennelijk heerst er hier nog aardig wat discipline . . . Maar over gisteren, een zeer gedenkwaardige dag, we zijn dus nu echt in Rusland geweest, hoe leuk! De weg loopt 900 m, en later nog zo'n 50 meter, door Rusland en je denkt er van tevoren dan ook heel wat van als buitenlanders. Nou niets is minder waar, er valt geen fluit, militair of noem maar wat groens, buiten de bomen dan, te zien, echt helemaal niets! Natuurlijk de grenspalen, de nodige waarschuwingsborden, kilometers prikkeldraad zijn er hier gebruikt en prachtige hekwerken! Het is een heel bijzonder gevoel eigenlijk, je mag niet stoppen en/of überhaupt uit je auto komen. De GoPro heeft de hele weg gefilmd, en ik gefotografeerd en is eigenlijk wel een saai gebeuren hoor, maar het is het idee gewoon en zeker in deze tijd. Je verwacht toch minstens tanks en bewapende soldaten langs de kant maar niets van dat alles, alleen bomen enuh camera's. Op tijd kwamen wij hier aan en het stortregende, wat vannacht ook door gegaan is, nu prachtig weer, wolkeloos! Volgens ons wat wij tot nu toe zien, een snel ontwikkelende stad met moderne bebouwing, toch knap hoor, want tot 1991 was deze stad door de Russen totaal afgesloten! De geschiedenis van Tartu is echt interessant genoeg om er eens over te lezen! Halverwege rondjehondje moest ik vanmorgen weer afhaken en gelukkig heb ik lieve mensen die mij hele goede adviezen geven. Na gerommel in mijn (honden!) medicijndoos vond ik gelukkig nog een doosje met 5 aanbevolen pillen, weliswaar uit 2016 maar who cares! Een uur geleden ingenomen en ik voel het effect al. Dit is het dus Rijdend door Rusland, je ziet nog net een stukje van de GoPro Superlekker blauwe bessentaartje bij de koffie ----------  Woensdagmorgen 30 april. Samarina. Godsamme wie had dat gedacht een super stille nacht op 200 meter van de Russische grens! Gisteren een tamelijk korte maar wel 'leuke' rit gehad en langs de Russische grens, rijden in dit gebied is toch echt wel spannend. Halverwege werden we midden in het bos op een onverhard weggetje tegen gehouden door de Estse borderpolitie in vol ornaat. Zij vroegen vriendelijk wat wij hier kwamen doen, of wij toeristen waren en wilden onze paspoorten zien. De documenten namen zij mee naar hun auto en wij zagen dat alles met speciale apparatuur werd bekeken, of het vals is natuurlijk, verder werden er belletjes gepleegd wat al met al zeker een kwartier duurde. 'Alles ok' zeiden ze toen zij bij ons terug kwamen en is er nog een aardig en ook informatief gesprek gevoerd, alles in het keurige Engels. Erg aardige gasten en het bleek dat er hier hier eigenlijk nooit toeristen komen, wel mensen die de grens moeten passeren vanwege werk oid. De vraag aan ons was waarom wij hier waren en legde Dick uit dat hij de situatie hier eens met eigen ogen wilde zien en  beleven. Daarop antwoordden zij dat het hier nog altijd gewoon een vredige, niet anders dan anders situatie was behalve dan het feit dat als zij de Russen aan de andere kant van de grens zagen er in tegenstelling tot vroeger, niet meer gegroet werd. Daarbij merkten zij op dat het in de media erg opgeklopt werd wat er gebeurt (wat wij overigens zelf ook altijd al dachten) Ik heb het al eens meer hier uitgelegd dat wij altijd meer meningen willen horen, van diverse kanten om zelf tot een realistisch beeld te komen. We zijn door gereden tot de P van een gesloten museum vlak naast de grens waar een kleine uitgezette boswandeling is langs de grens. Voor ons een deja vu want dit is precies wat wij destijds zagen aan de oost/west grens in de koude oorlog, de grens ziet er nog net zo naargeestig en vijandig uit als toen. Terug naar de camper ging het met mij weer even niet goed en besloten wij om de échte 9oom  door Rusland maar voor vandaag te houden en verder rust. Nu net heeft Dick de tweede ronde met de meisjes gedaan, ik heb hen eten gegeven en wij nog een keer koffie en over een half uur vertrekken wij weer. Gisteravond ook nog fotobladzijde week7blz4 en week7blz5 gemaakt, terwijl wij al aan week 8 begonnen zijn. HALT Rechts ligt de grensovergang die ik maar niet fotografeerde, wij mochten die kant niet op. ze zijn namelijk zo streng . . . ---------- Dinsdagmorgen 29 april. Kirikumäe. Estland. Zo de Baltisch Staten staan bij ons nu op de kaart, nee we hebben geen bucketlist maar toch wel leuk om te ervaren. Gisteren had ik wel een stukje getikt tijdens het rijden en was ook met de foto's bezig maar de wegen waarop wij reden nodigde niet echt uit tot voort gaan met mijn bezigheden, komt ook omdat ik rond wil kijken en eerlijk gezegd af en toe in slaap te vallen. De rit van gisteren vond ik helemaal niks, saai, weinig te zien en daarbij veel van die onverharde wegen, nog slechter dan onze grüswegen in Zweden . . . van die oergemene golfribbels er in, blèhhh. We besloten hier in Estland op een camping te gaan staan (dun bezaaid en veelal ook nog gesloten) wilden weer even een forse douche hebben, de camperdouche gaat ook goed maar is een dunne straal en vinden wij zonde van het water, en kwamen hier uit. Een groezelige eigenaar die 3 woorden Duits spreekt en aan Dick de douches liet zien . . . Te vies om in te douchen dus. Je kunt dit geen camping noemen, een stuk terrein, 'ga maar ergens staan', zonder verder accommodatie, met wel een prachtig uitzicht over een meer. Kwamen halverwege de middag hier aan en ik was totaal kapot, eten gemaakt en om half 9 met de nodige paraatjes naar bed gegaan om er vanmorgen om 8.15 uur weer uit te komen. Dan voel ik mij echt een stuk beter en na het ontbijt rondjehondje, prachtig gebied om te wandelen, maar dan moet je geen rugpijn hebben en dat had ik ook (bijna) niet toen wij weggingen. Totdat ik op de terugweg vlakbij de camper onnadenkend een takje uit de broek van Doesje haalde, en huppakee daar was die gemene dolk en stond ik vast genageld aan de grond, even pas op de plaats en met een eendenpasje de camper gehaald. Soms vind ik mezelf best wel een beetje sneu.   Vannacht regen en wind die gierde om de camper, nu droog met een koude wind. Het trucje met de beentjes op de doos lukte niet Agnes, dat is wel met een hernia om wat ruimte tussen de wervels te krijgen maar bij mij is het absoluut een spierenkwestie en gilde ik, nou ja bijna dan, de boel bij elkaar van de pijn. Straks starten wij de motor weer en hoop ik de fotobladzijden af te kunnen maken want dit gaat hard oplopen zo. ----------   Maandagmorgen 28 april. Vecselpils Best al vroeg onderweg na een paar heerlijke zonnige dagen aan de oever van de rivier de Draugave. Werkelijk zo'n fijne plek en kostte weer moeite om door te gaan, maar zo zit het çamperleven nou eenmaal in elkaar. Gisteren de hele dag in de zon, vuur in de bbq, Elin aan een touwtje wat zij helemaal prima vindt, sterker nog, als je touwtje uit de kast pakt wordt zij gelijk blij en gaat hard kwispelend bij de deur staan, zo schattig! Robbedoesje is de hele dag los geweest, er kwam zo af en toe een visser en dat was het dan ook wel, wij hadden dit  toch echt anders verwacht. Nu naar het noorden en wordt het ook kouder merken wij '. De GoPro staat opgeladen op de motorkap want het schijnt dat wij vandaag ik geloof 9 km echt door Rusland rijden, best uniek dus. Vannacht werden wij wakker omdat het babyhondje spuugde en bleek alleen water te zijn, zij voelde zich een beetje zielig en vond het dan ook logisch om bij ons in bed te mogen liggen en dat mocht! ------------ Zondagmorgen 27 april. Vecselpils. Wat een mooie plek en wat een mooi weer! Vannacht heel helder en -1 dus lekker kacheltje aan hoor. Gisteren de stad Daugavpils en het fort bekeken, waar nu mensen in veel van die oude kazernes wonen, net een spookstad . . . en was niet veel aan, veel oude Sovjetmeuk, toch interessant, maar wel naar de schitterende Russisch orthodoxe kerk geweest, wat een schoonheid! Er was een begrafenisdienst aan de gang en wij twijfelden maar mochten wel naar binnen, die dienst, we zagen de overledene in de kist liggen, was aan de zijkant, die kerk is ook zo immens groot. Yvonne moest voor dit keer een hoofddoekje op, en nee de mannen hoeven dus weer eens geen hoofdbedekking . . . Bij de ingang stond een rek met schone hoofddoekjes en ik koos een typisch Russische kleurtje . . . foto komt nog☺. Van een afstandje zag je de priester met een kwast over de overledene zwaaien en ondertussen zacht geweeklaag, weet niet hoe ik het anders als atheïst moet noemen. Wij hebben de kerk met een onnoemelijke hoeveelheid iconen, allemaal rijk versierd met goud en edelstenen bekeken, erg mooi. Aan de andere kant was er iets vrolijk aan de hand, een babydoop, allemaal vrolijke mensen, de dames in mooie outfit. Geen foto's van gemaakt, vonden wij niet 'kies'. Daarna weer via stille buitenwegen onze weg noordelijker vervolgd en ondertussen nog een bijzondere hele kleine begraafplaats bezocht met een wel heel typische grafsteen, wat Dick dus al wist maar voor mij een soort zeer humoristische verrassing . . . ☺☺☺ Deze keer maar ongeveer 4 km over een rammelpad. Er staan nog heel veel van die oude verwaarloosde flats, zelfs in een dorp van 4 huizen en wat opvallend is, grote bergen stookhout er bij want . . . dit kun je bijna niet geloven, in die flats stoken en/of koken zij nog op hout! Kortom, wij bevinden ons in een heel andere wereld en zijn nog bijna geen toerist, camper of caravan tegen gekomen, volgens ons een stuk of 3 in al die tijd hier. Ja Agnes al die kruizen zijn zeker heel bijzonder maar men is hier ook behoorlijk katholiek en kennelijk veel tijd om al dat houtsnijwerk te maken! En ik denk dat voor velen de tijd nog te vroeg is hoewel je in de weekenden wel aardig wat mensen ziet op bepaalde plekken, uhhh die wij vermijden! ---------- Zaterdagmorgen 26 april. Daugavpils in Letland. Ja de grens weer over dus. We staan op een prachtige P aan een meer, buiten de stad, waarvan wij gehoord hadden dat er wel eens lastige autoscheurjeugd je stemming kon verpesten en we waren voor bereid. Camper stond met neus in de wegrijrichting, niet op de blokken, kastjes dicht en alleen de stoel hoefde maar om gedraaid te worden bij een vervelende situatie en natuurlijk de gordijnen open, daarbij al een escapeplek opgezocht. En vannacht? Totaal niets gehoord en lekker geslapen! Wat hebben wij gisteren een leuke reisdag gehad, prachtig weer, heel rustige kleine wegen en door dorpjes gereden waar de vaart der volkeren (nog) niet geweest is . . . We hadden onze 'kruizendag' gisteren, nee in het nette hoor☺ Je ziet hier enorm veel grote houten handgemaakte kruizen, pure kunstwerken, het katholicisme is hier dan ook wel erg aanwezig. Eerste bezoek was een museum in Utena, een klein stadje wat op zich niks voorstelt en wij dachten een klein museumpje met vele houten kruizen en beelden. Bleek toch uiteindelijk wel een groter museum te zijn en de entree kostte 1 euro pp . . . nee Engels of Duits spraken zij niet maar wel Russisch . . . en verder ook alles in geen andere taal dan Russisch of Lets. Apart is eigenlijk ook wel dat je door de Russisch sprekende bevolking (heel veel hier) niet erg aardig bejegend wordt als 'westerling'. Goed, het museum was zeer de moeite waard maar dan speciaal voor Dick die hier ook al zoveel van af weet, en ik dan? Nou ik moet altijd wachten want Dick gaat met google lens zoveel vertalen en dat kost uren . . . Ik probeer niet lastig te zijn maar ben het wel, alleen al mijn hang aanwezigheid kan irritaties opwekken maar toch, het ging goed vandaag. Daarna naar een gehucht met een grote kerk, niet mooi maar wel een tuin vol kruizen, Dick daar ook nog een cache gedaan en ik de lunch verzorgd, lunch is een groot woord, broodjes gemaakt. Daarna naar iets heel speciaals gereden over dit keer wel een onverharde weg in een zeer afgelegen natuurgebied. Dit is wel echt extreem apart, honderden kruizen, in het meer en aan de kanten, alles versierd met kralenkettingen, kruizen gemaakt van allerlei onderdelen, soms zelfs van auto onderdelen! Nee je kunt het niet bedenken maar wat is dit de moeite waard om te bekijken, en weer was er geen levend wezen daar! Ok in de avond kon ik geen kruis meer zien haha Direct in de stad een hele mooie orthodoxe kerk met gouden toren bekijken. Jeetje Klara, wat knap zeg en wat zou ik jou graag willen horen zingen in die onuitsprekelijke taal! Jij hebt zoveel in je mars met ook zoveel kwaliteiten, kom jij in NL wel volledig tot ontplooiing, ik betwijfel het . . . hier sta ik dan in die irritante verveel hangpositie ---------- Vrijdagmorgen 25 april idem. Gisteren weer een buitendag gehad, heerlijke temperatuur en aan het eind van de dag werd het duidelijk frisser wat het nu ook is. Wel zie ik dat de zon direct alweer komt en wij vertrekken naar het noorden. Hier nog een leuk kerkje bezocht wat helaas van binnen niet te zien was en ik maar denken dat kerken altijd open zijn voor de behoeftigen, niet dus. Door de twee kleine raampjes konden wij wel binnen kijken en wat een aantrekkelijk kerkje van binnen, gewoon gezellig te noemen met die gekleurde linten die je ook overal langs de weg ziet bij van die kruizen. Gek genoeg kom je geen mens tegen hier en ook staan wij deze twee dagen al helemaal alleen hier, en vinden wij heerlijk! Wel zijn er momenteel twee mensen die hier met een vuilniszakje over het terrein lopen op te ruimen, keurig hoor. Er staat hier vlakbij een natuurtoilet en echt waar, het is verschrikkelijk, zo smerig, een gat in de grond versmeerd met poep en een stank, afschuwelijk. Toch zag ik gisteren een vrouw daar naar binnen gaan en er zelfs nog wat langer te blijven ook . . . WTF wat doe je daar? Nou ok ook dat dus 's lands wijs 's lands eer. Vandaag vertrekken wij van hier en is ook goed, dan hebben wij het wel weer gezien en zin in wat anders. Alle fotobladzijden bijgewerkt tot vandaag!!!!! ---------- Donderdagmorgen 24 april. Joniskis. Bij het schrijven van deze naam gebruik ik niet die aparte tekens die op de letters staan, mij te moeilijk. Gisteren een mooie wandeling gemaakt naar een hele oude eik over een lekker bospad en nee ik laat Doesje dus niet los, die is zo ontzettend getriggerd hier in die ongerepte natuur en ik bang ben dat zij op de grond broedende vogels attaqueert . . . Mijn rug stond dit toe, tot dat wij weer thuis kwamen en ik ging zitten en niet meer op kon staan. Ik ga dan een kwartiertje op bed liggen waarbij Dick voorzichtig mijn benen moet verplaatsen, dat kan ik dan niet meer zelf. Wij wilden weer een stuk noordelijker gaan en wogen af wat voor dingen wij nog wilden zien en bogen dus toch weer af naar het zuiden . . . Dat is het fijne met camperen, tijd zat en je bent aan niemand of iets gebonden, zoekt het lekker uit wat het beste uit komt. Het officiële middelpunt van Europa was nu ons doel. De weg er naar toe was vreselijk, zoveel wegwerkzaamheden, de weg waar je op moest rijden zorgde weer voor een kastenchaos wat je dan later pas ziet omdat de zooi weer in de hondenwaterbakken zeilt. Boter, kaas en pot pindasaus kapot uit de koekast gekletterd wat dan weer afgedroogd moet worden, ik leer het ook nooit. Om de zoveel meter een verkeerslicht waar je gewoon zo'n 9 minuten voor moet wachten, ik weet dit zo precies omdat dit onder het rode licht vermeld wordt. Halverwege was een afslag naar het middelpunt en vinden wij altijd leuk, omdat het gewoon in de natuur ligt en wij de hondjes dan ook altijd mee nemen. Daar vandaan, het was inmiddels halverwege de middag, weer kilometers lang over die wegopbrekingen. Weer van de weg af en een cp zoeken langs een meer, forget it, veel rotsblokken om mooie plekjes af te sluiten en ook voor onze camper te krappe plekjes. Na lang gezoek op de kaart en app iets gevonden en . . . een heerlijke plek, ook langs een meer, een grote nieuwe P met leuke kunstwerken van stro en een strandje, toppie dus en blijven wij een dagje langer staan! Er is hier ook een afgezet stukje met info over de Holocaust en op die plek zijn in 1941 85 Joodse vrouwen en kinderen vermoord. Ben nu net even naar binnen gegaan om te tikken, we zitten heerlijk buiten in onze luie stoelen, hondjes aan touwtjes die al lekker mee en in het water  geweest zijn. Dit bedoel ik dus . . . Slagroom☺ ---------- Woensdagmorgen 23 april Skirlènai. Gisteren naar Vilnius en voor het stadsbezoek nog 'even' naar de Lidl geweest. Ik zeg 'even' omdat wij er ongeveer een uur met een NLer hebben staan praten, een hele aardige man! Leuk om zijn verhaal te horen, hij woont sinds 2 jaar in Vilnius. Op een afstandje dacht hij al dat wij ws NLers waren, in ieder geval geen Litouwers. Wij waren druk met vertalen uit deze voor ons ook al onmogelijke taal, zochten slagroom voor op de aardbeien en laat die jongeman (al snel jong tegenwoordig voor ons☺), Marc is zijn naam, nou ook precies hetzelfde zoeken! Wat een gezellig gesprek gehad, hij woont al 2 jaar in Litouwen en gaat deze zomer verhuizen naar Stockholm! Hij deed iets moeilijks met crypto's, voor ons abacadabra en ook geen zin meer om ons hier in te verdiepen, wat hij ook wel logisch vond haha Hij bleek ook uit NH te komen en voelden dat gelijk al aan, dezelfde manier van makkelijk praten en nergens doekjes om winden! Goed, toen stadsbezoek en daarom stonden wij mede bij de Lidl, een goede veilige betaalde P en ook aanbevolen voor stadbezoek, lag er naast. Ik was al door mijn energie heen (rug) en ben met de hondjes in de camper gebleven, mij ook veel te heet voor een stadsbezoek met 24 graden. Maxfan op de hoogste stand, ramen aan de schaduwkant open en Dick is voor een aantal uur naar de stad gegaan waar hij echte interessante dingen bezocht heeft en super mooie foto's gemaakt. Hij kwam afgedraaid terug en zei al dat het met deze hitte niet echt fijn is zo door die warme straten te lopen. Even wat tijd besteed aan het zoeken naar een goede cp en dat is gelukt! Heerlijk plekje hier en ook net een fijne ronde met de meisjes gelopen het is veel koeler dan gisteren en goed te doen! Jeetje zeg, Doesje is bezaaid met teken en Dick al een tijdje bezig om die zooi te verwijderen. Gelukkig hechten zij niet bij de honden vanwege het pilletje wat zij elke paar maanden krijgen.  Direct weer verder. Een mooie beschildering op een overigens spuuglelijk woonblok ---------- Dinsdagmorgen 22 april. Idem als gisteren. Wat een heerlijke rustige dag gisteren, lekker buiten gezeten en voor het eten moesten we wat bij elkaar garen, niets meer in huis. We hadden de dag er voor boodschappen willen doen maar er was niets meer van gekomen, dus wat improviseren. Nog een pakje grillworst in de koelkast, ook lag daar nog een vergeten maar goede komkommer, plus 1 ei. Daar heb ik toch een bbqmaaltje van geknutseld. In de avond bzv gekeken en verder fotobladzijden (week 6 blz. 2 en 3 en week 7 blz 1) gemaakt en voor zover ik weet ben ik 'bij'. Direct starten we en gaan naar Vilnius, waar ik eigenlijk geen zin in heb, mij te warm in zo'n stad. ---------- Maandagmorgen 21 april. Mazieji Lygainiai ☺ Gisteren een drukke dag gehad en besloten tot een vrije dag vandaag . . . Toen wij gisteren net vertrokken waren en een prachtig uit een boom gesneden kunstwerk zagen langs de kant van de weg stopten wij uiteraard om te bekijken. Het bleek ook een geocache te zijn en kwam Dick tot de ontdekking dat er op deze weg van 60 km lengte een houtsculpturenroute was van 14 beelden! Uiteraard zijn we dit gaan volgen en ook telkens gestopt om te bewonderen en te fotograferen, echt de moeite waard. Dit soort dingen zie je in geen enkel boekje staan en moet je toevallig op stuiten. Prachtig weer en de zon maakte de beelden nog veel mooier en ik denk dat ik er een extra bladzijde van ga maken. Daarna naar Trakai waar een aardig kasteel staat. Camper langs de kant gezet in dat dorpje en gaan lopen met de honden en werkelijk, het leek wel Volendam, zo druk met allemaal kraampjes met toeristentroep wat ons geen zak interesseert. Het kasteel ligt op een eilandje waar je over een houten brug naar toe gaat, oef zo'n brug vindt Doesje eigenlijk maar niets en tóch dapper er over heen met veel aanmoediging van mij. Kasteel viel tegen, kasteel zelf niet maar wel dat het volledig in de steigers staat en eigenlijk waren wij er snel klaar mee. Nog een lekker ijsje gekocht waarbij ik even op een bankje ging zitten en had ik dát maar nooit gedaan. Ik kon bijna niet meer overeind komen van de helse rugpijn en moest halverwege de weg naar de camper stoppen en heeft Dick de camper opgehaald en mij weer opgepikt. Toen op zoek naar een overnachtingsplek en dat bleek geen sinecure, 40 km over een slechte onverharde weg en uitkomen bij een plek waar wij absoluut niet wilden staan. En maar verder zoeken, uiteindelijk nog maar 1 optie en anders zouden wij in godsnaam maar naar de grote Lidl in Vilnius rijden waar je tegen betaling mag overnachten. Gelukkig bleek die ene optie een gouden greep te zijn, heerlijk aan de rand van een net dorpje, aan het meer een met EU centjes gerenoveerde P met zwemgelegenheid te zijn. BBQ spullen tevoorschijn gehaald en huppakee lekker zitten en 's avonds kwam er een groot gedeelte van de plaatselijke bevolking op de bankjes zitten met spelende kinderen in het zand van het beachbalstuk. Totaal geen last van gehad en om een uur of 9 ging iedereen weer weg en was het hier totaal stil. Vanmorgen 'stuk' gewandeld met de meisjes, nu ramen aan de schaduw kant open, het is warm met 24 graden. Nog een leuke Litouwse jonge vrouw gesproken die zich af vroeg wat wij nou hier in Litouwen kwam doen☺ Ook vroeg zij gelijk of wij nog wat nodig hadden, water of zo, lief toch! O ja, we zitten nu in een andere tijdzone en is het een uur later dan thuis, was weer ff wennen. Dank je MarijkeO voor je prachtige uitleg! ---------- Zondagmorgen 20 april.  Litouwen Druskininkai. Geen idee hoe je dit uitspreekt. We staan hier 10 km bij de grens van Belarus vandaan! Ja alweer een mooie route gisteren en was best een beetje spannend hoewel niets dit rechtvaardigde! Rustige wegen soms deed het een beetje aan thuis denken, grusswegen . . . een paar keer een stevige auto van de borderpatrouille gezien, verder geen militair oid wat ik wel verwacht had in deze broeierige regio. De natuur is weer prachtig en vooral ongerept, ook waar wij vannacht gestaan hebben, nu alweer onderweg naar Vilnius. Gistermiddag is Dick nog naar een openluchtmuseum geweest Grutas parkas, ik niet, vanwege de rugperikelen durf ik dat echt niet. Wat een vreselijk onsympathiek personeel daar! Wel leuk dat Dick heel veel geocashes doet en heeft altijd te maken met de omgeving en juist steekt hij daar ook veel van op want hem dan automatisch nog verder laat kijken. Dat hoofd van hem zit barstensvol info . . .  Gistermiddag zagen wij onderweg nog een mooie bult stenen liggen die misschien wel om te verven zijn, dus gestopt. Dick nam een foto van mij en later zagen we pas dat wij met deze actie bekeken werden door een drone . . . wij niets gezien en niets gehoord. Logisch natuurlijk dat kun je verwachten met de Russische grens naast je! Wel grappig om te zien op de foto en op de eerste foto zag je hem in de verte aankomen. Net een leuke bescheiden boswandeling gemaakt en de hondjes lekker gezwommen in het mooie meer, echt een prachtig gebied hier! Ben druk bezig, als ik tijd heb☺ met de foto's. ---------- Zaterdagmorgen 19 april Rutka-Tartak aan een meer en wát een plek weer! Jahaaa ik wil hier ook wel weer blijven . . . Gisteren een op zich mooie route gereden door het Poolse prachtige glooiende platte land en allerlei kleine dorpjes vaak over wegen waar je een wandelende nier aan over houdt maar dat mag de pret niet drukken. Heel veel paasdecoraties bij de huizen en niet zulke kleintjes ook, erg grappig. Godzijdank een goedwerkende airco in de camper, hondjes op coolmatjes want het was buiten zo'n 30 graden. De trip gaat door de Suwalki corridor een omstreden omgeving momenteel waar je dus niets van merkt, tot nu toe dan. Het doel gisteren was het 3 landenpunt waar je angstvallig van het Russische stukje af moest blijven, zelfs je voet er op zetten mag niet . . . Je staat er op een paar meter van af, omgeven door gigantische meters prikkeldraad, en camera's want o jee . . . Dit punt is precies waar de drie landen, Polen, Litouwen en Rusland (Kaliningrad) bij elkaar komen. Die fobische Russische angst voor het westen is goed zichtbaar hier en wij kennen dat natuurlijk nog van vroeger de Oost Duitse grens en van korter geleden het 3 landenpunt in Noorwegen, Finland en Rusland. Een paar dingen zijn opvallend in Polen, de enorme hoeveelheid ooievaars en eigenlijk staat bij elk huis of boerderij een paal met een nest er op, zo leuk! Opmerkelijk is ook dat er heel veel heksenbezems in de bomen zijn, hele troepen aangetaste bomen. We merkten nog iets op en zijn we even vergeten . . . Toen wij hier gisteravond aankwamen zaten er wat jongelui te bbqen dachten wij gelijk o jee dat wordt wat als het alcoholpeil gaat stijgen en wat hebben wij ons vergist! Zij begroeten ons vriendelijk en halverwege de avond was het the end of the party. Toen wij hier vanmorgen gingen rondkijken blijkt dit een kleine gratis camping te zijn met zelfs 2 camperplekken met stroom! Werkelijk alweer een droomplekje en toch gaan wij straks verder, we hebben nog maar 4.5 week . . . ☺ O ja, wat wij ook apart vinden dat wij soms een enkele kraanvogel op een weiland zien lopen, zou die gestrand zijn? De strenge grenswachten, toch oplettend blijven bij 32 graden . . . ☺ ---------- Vrijdagmorgen 18 april, inmiddels 24 graden en bevinden ons op een heel unieke plaats, Wolfsschanze, in Czerniki. De plaats is zo uniek omdat hier in de tweede wereldoorlog het commandocentrum van Hitler en alle hooggeplaatste commandanten was. Is hier nu een openlucht museum en je staat gewoon in het bos tussen de bunkers en heel veel uitleg over wat alles betekende. Mooie afgelegen omgeving, en bere interessant voor als je interesse op dat vlak ligt. Toen wij hier aan kwamen gistermiddag zijn we eerst een klein rondje over het terrein gelopen, (was veel te heet met 28 graden) uitgezette routes met audio begeleiding, geen aanharkt gedoe maar heerlijk vrij en toegankelijk. Je betaalt entree, niet veel en de rest hoort er bij! Camperplaatsen zo groot als je zelf wilt, stroom, water en een wasgelegenheid alles gratis, wat je aan een luxe hotel doet denken, ik heb zoiets nog nooit gezien! Heerlijk voor de honden en zelfs Doesje loopt gewoon los en ging achter een kat aan waar er hier 3 van zijn, zei 'iemand van het museum'. 'Nee hoor was helemaal niet erg' zei hij en moest er om lachen . . . Het blijft zo apart om hier te staan, en denken dan jeetje hier liep die enge Hitler gewoon met zijn Duitse herder Blondie . . . Dick is momenteel aan het cachen, pakt dan nog even een douche en gaan wij weer verder. Aan één kant weer jammer, het is hier ongelofelijk relaxt maar ja, dat hebben wij vaker met van die fijne plekken, zo kom je niet ver.  O ja, nog even over de garagekosten gisteren . . . het bleek 1/3 van de prijs te zijn die wij in onze gedachten hadden, niet te filmen ☺ en meneer vroeg ook nog of wij akkoord gingen met de prijs . . . Wat ik ook niet verwachtte, niet contant betalen maar gewoon met de bankkaart. Tja en dan vindt Dick mij de grootste pechvogel ever, ik ook trouwens, het is mij geweldig in de rug geschoten en kan geen kant heen, dat kon er ook nog wel bij. Gouden boys met gouden handen! ---------- Donderdagmorgen 17 april. Elblag. Mijn god wat is er weer veel gebeurd en ik zal het proberen beknopt te schrijven. Maar onze vrees werd bewaarheid . . . dynamo niet helemaal kapot maar wel een beetje ziek. Werkelijk wat hebben wij een hulp gekregen, dat is niet te geloven, wat een vriendelijke behulpzame mensen hier, en niet eentje hoor, maar echt iedereen waar wij mee te maken kregen! We gingen naar een bepaalde garage waar zij de dynamo uitgebouwd hebben, gingen gewoon direct aan het werk, de dynamo hebben zij weer naar een ander bedrijf gebracht waar zij hem gingen repareren. Tja en dan wij, daar hadden zij ook een oplossing voor, de camper is natuurlijk ook ons huis. Er werd besloten om hem op het terrein te laten staan zodat wij er in konden blijven, een fijn plekkie achter een hekkie en wij kregen de sleutel om van het terrein af te kunnen bij nood en om de honden uit te laten, en werd de batterij eerst volledig opgeladen voor dat doel. Vlak voor iedereen wegging zijn er diverse personeelsleden en de baas van het bedrijf bij ons gekomen om te vragen of wij nog iets nodig hadden, water, eten, elektriciteit, wifi! Echt zoveel vriendelijkheid, nee mijn idee over Polen is wel ernstig bijgesteld! Gistermorgen ook al want achter onze camper was een Poolse fietser komen staan die wij gistermorgen gesproken hebben nadat ik hem een bakkie koffie aanbood. Dat was ook zo'n leuk gesprek, hij had als vrachtwagenchauffeur gereden op NL en was razend enthousiast over het mooie land, iedereen lacht daar, iedereen is vriendelijk, het gras is zo groen en alles netjes onderhouden, prachtige wegen. Kortom een lofsong op NL en wat zou hij graag in NL wonen maar zijn vrouw wil in het rottige dorpje blijven waar hij nu woont in een industriegebied. Vooral de 'openheid' die wij hebben voor anderen vindt hij opvallend en wenste dat dat in zijn land ook kon maar dat kwam nooit volgens hem. Het communistische juk hangt nog altijd om de nekken van de wat oudere generatie (zijn woorden) en geven zij helaas vaak door aan de jonge mensen, een kwestie van mentaliteitsverschil meent hij en geloof ik ook zeker. Hij zei ook dat het land verdeeld is in A B en C, qua ontwikkeling, hoe meer naar het oosten hoe slechter het is dat zie je overigens ook in Oost Duitsland. Zo kan ik nog veel meer vertellen maar wat een positieve belevenis hebben wij gehad deze dagen ja ondank de makke met de camper. Dit is dus het ware reizen, leuke contacten met een andere bevolking! Ik beperk mij nu verder want anders wordt het teveel. Voor nu, een hele rustige nacht gehad en we zaten rustig koffie te drinken, klopklop de dynamo was al gerepareerd terug en de camper werd weer boven de smeerkuil gereden en wisten wij ook niet wat wij meemaakten, zo snel alles! Volgens ons hebben weinig mensen gezien dat wij twee honden bij ons hebben! Dat is ook niet te geloven, geen kik geven zij, poppie ligt meestal te slapen en het babyhondje zit rustig op de stoel alles te bekijken en tussen door gewoon te slapen! Het maakt hen geen fluit uit wie er nou weer binnenkomt, alles vinden zij ok wat een honden hebben wij toch! Ja dan zie je pas echt goed dat zij aardig opgevoed zijn . . . Het is nu bijna 10 uur in de morgen en de auto is al klaar . . . nu nog ff de rekening betalen☺ ---------- Woensdagmorgen 16 april. Nu onderweg naar Gdansk, uitleg direct. Maaruh Agnes beschijten vogels dan ook hun eigen nest?☺ Gisteren via typisch Poolse weggetjes, ik heb inmiddels het 'shakenyvonnesyndroom', wat een vreselijke slechte weggetjes, aangekomen op een unieke plek! Nou direct, met een bufferzone er tussen dus, op een smal schiereiland in het noorden van Polen. Een heerlijke plek om een aantal dagen te verblijven, heel stil, een grote P in de duinen, vlak aan zee. Helaas totaal geen internet en kregen de melding dat wij in Rusland waren en dat betekent een vette toeslag als je de roaming aan hebt staan. Alles uitgezet maar dus ook geen internet en telefoon en juist dat willen wij niet, geen fijn idee als je op zo'n afgelegen plek zit. Jammer, dat dat is dus de reden dat wij verder gaan, althans dat wás de bedoeling maar . . . we zijn op weg naar Elblag of Gdansk naar een Fiat garage. . . het rode accuplampje is gaan branden . . . We vrezen met grote vrezen en staan inmiddels voor een garage (nog niet er in want dat is fase twee). . . Boven het zwarte lijntje is Rusland, Kaliningrad en het blauwe stipje zijn wij Garage Elblag . . .  ---------- Dinsdagmorgen 15 april. Malbork. Alweer twee dagen verder! Soms heb je zo'n dag dat je er de tijd niet voor neemt of zo of kennelijk de motivatie om iets te tikken er niet is. Dat begon gistermorgen met de afspraken maken voor mijn schouderoperatie en was weer lastig omdat ik een Zweedse mobiel heb en vanwege privacyregeltjes  er geen smsje met een code verstuurd kon worden vanuit NL naar mijn telefoon en dat ook niet gemaild mocht worden . . . . Code was nodig om bij de uitgebreide vragenlijst van de anesthesist te komen, en is uiteindelijk gelukt met het mobiel van Wendy Moet er wel eerlijk bij zeggen, alle medewerking van de Bergmankliniek met zeer vriendelijk personeel die alles geprobeerd hebben. Wendy had al eerder het idee om gewoon haar mobiele nummer tijdelijk te geven maar ja, ouwe eigenwijze knakkers als wij zijn . . . jaja zoals vaak, zij had helemaal gelijk! Gistermiddag is Dick op de fiets, over een mooi fietspad naar het beroemde kasteel, Mariënborg geweest, iets wat hij echt al jaren wilde zien. Het kasteel is het grootste ter wereld en ook Unesco werelderfgoed. In de oorlog totaal kapot gebombardeerd door de Russen en daarna weer zorgvuldig opgebouwd in de oude stijl met veelal de oude bespaarde elementen. Van mij hoeft dit niet, althans dat urenlange geschuifel door zo'n kasteel want aan de buitenkant bekijken vind ik wel mooi☺. Daarbij vind ik het stiekem ook wel eens lekker om een paar uur alleen te zijn en ben ik lastig voor hem (Dick wil alles lezen en horen via zo'n koptelefoontje) en ga ik daarom ook niet mee. Ik heb lekker fotobladzijden gemaakt. We stonden dus twee nachten op een superfijne plek, heel rustig, een P bij een gloednieuw fietspad en kwamen er over dag wat hondenloopmensen en sportieve uitslovers haha (ben eigenlijk jaloers hoor dat zij dit kunnen!) Dit is gemaakt aan de buitenkant van een dorpje, leuke weggetje langs de rivier. Op dit moment rijden wij weer en gaan nu nog even een lusje maken naar de noordkust om even te kijken hoe het er daar uit ziet en of het op de plaatjes net zo mooi is als in het eggie. ---------- Zondagmorgen 13 april. Kruszwica, een soort campingachtig iets met douches en toiletten en een hek met slagboom, het is een bootjesclub aan een meer. Een slagboom vind ik echt een no go maar geen andere keuze dit keer, we wilden gewoon een goede douche hebben en dat is goed gelukt. Tuurlijk hebben we zelf ook een douche maar dat is weer een beetje een aanslag op ons water, en scheelt troep opruimen. Gisteren een mooie dag in Posnan, zelfs geen honden mee genomen, wie had dat kunnen bedenken! Een prachtige grote P, ook weer met slagboom en beveiliging en ligt zelfs naast het prachtige centrum. Wat een mooi centrum, zo schoon en zo super gerestaureerd en is ook een stad met een verhaaltje. Om 12 uur op maandag gaan de deurtjes boven de klok van het ongekend mooie stadhuis open en verschijnen er twee bokken, die gaan 'vechten', daar zit dus dat leuke verhaal achter! Het hele plein, stampvol met mensen die allemaal omhoog kijken, groepjes meisjes die dansen op muziek, kleurrijke figuren, een kerstkabouter (man was stomdronken), en noem maar op. Geen troep, nergens, maar dit betreft dan ook alleen maar het mooie centrum hoor . . . Wij wilden wat te eten halen in een Georgische bakkerij maar de geur binnen deed mij besluiten hier niet aan te beginnen, veel te bang voor noten verwerking en de dame aan de balie kon ook niks vertellen. Zeker in een buitenland met een moeilijke taal vind ik het té risicovol. Dus maar even boodschappen bij een kleine, veel te drukke Lidl gehaald☺☺  Lekker rustige nacht hier gehad en vanmorgen een leuke wandeling met een, zeker voor Dick, leuke lading . . . De 'lading ' voor mij was niet echt grappig, er scheet een duif precies op mijn hoofd . . . Brengt dit geluk? ---------- Zaterdagmorgen 12 april Perzyny. Prima rustig en veilig overnachtingsplekje aan een meer, op een grasveldje bij een woonwijk, helaas grasveld onder de eenden- zwanen- of weet ik veel wat voor vogelkak. inmiddels is de motor alweer gestart omdat wij voor 12 uur bij Poznan willen zijn om daar iets in de stad willen bekijken en of dat lukt moet je afwachten. Gisteren dus de Duits Poolse grens overgegaan en we zagen alleen aan de concentratie kraampjes langs de weg met allemaal rotzooi en sigaretten- en drankreclames dat wij in Polen waren. Wilden eerst nog even stoppen om te bekijken, maar groot bord bij een kraam waar opstond dat zij hondjes verkochten hield ons tegen . . . dus maar doorgereden. Al dat leed hoef en kan ik niet zien. Poolse droevigheid is wat je onderweg ziet, veel armoedige zooi en tussendoor opgeknapte huizen, soms prachtige wegen met EU subsidie aangelegd staat er dan bij. Ook weer herkenbare Poolse acties in het verkeer, dubbel inhalen, snel nog even voor je langs en doorlopende strepen op de weg negeren, kortom komt weer bekend voor. Nieuwgebouwde huizen zie je ook hoor, laat dat duidelijk zijn, niet alles is negatief, maar ja dat komt weer door mijn blik op dit alles. Het katholieke geloof is hier enorm belangrijk, veel kruizen langs de weg met gekleurde slingers en zijn we gaan kijken naar het grootste Jezusbeeld in de wereld! In het plaatsje Swiebodzin staat op een 16 meter hoge heuvel dit 33 meter hoge beeld, heel apart. De lengte van het beeld is zo gekozen omdat Jezus 33 jaar oud geworden is en dus een meter voor elk jaar. Daar bovenop nog een 'gouden' kroon en hoe realistisch, op zijn hoofd en op elk hand een wifi antenne . . . We zijn daar met de honden naar toegelopen en dachten daar ook te overnachten maar de recensies waren niet al te gunstig, dus toch niet gedaan, het is tenslotte weekend waarin de jeugd ook nog al eens vervelend kan zijn. We rijden inmiddels over een hele mooie tolweg naar Warschau, met goed hekwerk langs de kanten ivm het wild en ook van die wildbruggen. ---------- Vrijdagmorgen 11 april. Kromlau. Na een paar mooie dagen hier, niet dat de P plek mooi is maar de omgeving is zo prachtig en zoveel bewandelbaar bos met heerlijke bospaden, mooie doorkijkjes en oude bomen. Buiten de hondenrondes en Dick daarnaast een geocasch gedaan, heb ik alleen maar de fotobladzijden gemaakt hier op de site. Toch vertrekken wij direct om de Poolse grens over te steken. Ik heb een haat/liefde verhouding met dat land want in het verleden met de caravan destijds hebben wij toch wat minder leuke acties mee gemaakt met Polen. En het allerliefste zou ik dit land overslaan of er over heen vliegen, maar de camper kan (nog) niet vliegen. ---------- Donderdagmorgen 10 april Kromlau. Plaatsje nooit van gehoord, ik ook niet hoor, maar ligt dichtbij de Poolse grens. Gisteren toch maar vertrokken van het mooie stekkie en op een andere wijze maar even het weer in de BS af te wachten en ondertussen toch leuke dingen doen. Sneeuw hebben wij genoeg gezien en regen hebben we geen zin in en als het te vermijden valt doen wij dat. Het was weer een mooie rit, we maken een soort 'lus' om hier nog wat dingen te bekijken. De toer ging stukjes over autobaan en veel over Bundesstrassen door dorpjes wat wij leuk vinden om te zien wat nog 'oud' is, dus uit de DDR tijd en wat inmiddels veranderd is. Immense gedenktekens, beelden en allerlei bezienswaardigheden over de Russische periode hier. Bewust naar deze plek gereden vanwege de aparte burg de Rakotzbrücke in het Rhododendron Park waar je vrij kunt wandelen want wij natuurlijk inmiddels gedaan hebben. Jammer genoeg nog te vroeg voor de bloei van deze mooie planten! Een foto van deze super mooie brug kwam Dick op internet tegen en zagen wij dat wij dit via een omweg konden bereiken. We staan op een grote P waar je tegen betaling kunt overnachten en hebben wij gedaan en waren de enigen. Prachtige foto's gemaakt waar ik vandaag mee aan de slag ga omdat wij hier nog een nachtje extra overblijven. Rhododendron Park Kromlau ---------- Woensdagmorgen 9 april. Wünsdorf. Wat een heerlijk relaxdag gisteren en kon ik gelijk mijn nieuwe Lafuma 'air' stoel uitproberen! Deze hebben we eergisteren gekocht na een gedegen uitpluizerij op internet en is mijn verjaardagscadeautje van Dick, en ik ben er stik blij mee! Omstreeks het jaar 2000 of zo hadden wij deze ook, ietsjes minder luxe, zoveel soorten waren er toen ook nog niet van, de tijd heeft ook bij mijnheer Lafuma niet stil gestaan. Die tijd reisden wij heel veel met onze vrienden Arie en Nelly, zij kochten deze stoelen ook en verzonnen we een naam voor het liggen in de zetels: lafumeren ☺ Ik heb prachtige foto's van dit gebeuren, op een camping op het randje van een Franse berg met zicht op een ver gelegen stad, lagen wij op rij, zo leuk en lekker met al onze honden, ook zij hadden 2 Gordon Setters om ons heen. Arie is in 2010 overleden en onze stoelen inmiddels ook al een aantal jaar en ik kan rustig zeggen dat wij dit alles nog altijd met weemoed overdenken . . . Maar ok, in het nu. We hebben mooie en ook fijne terrasstoelen mee in de camper maar ik heb altijd moeite met de leuning (en), klinkt vast wat zeikerig maar mag ik nu toch wel zeggen, met de wetenschap van mijn schouder van nu. En met het oog op de toekomst vond Dick het nodig dat ik voor mezelf weer zo'n heerlijke stoel zou hebben. Maar ik vind dat hij ook zo'n Lafuma verdient, ik kon hem met moeite overhalen en uiteindelijk na lang soebatten hebben we er twee gekocht, een rib uit ons lijf, maar ja. Nog iets, we blijven toch een beetje aanhikken tegen de regen en sneeuwbuien die toch echt over de Baltische Staten trekken . . . Voor nu, we wachten het in deze regio nog even af hoe het zich ontwikkelt maar hebben wel wat leuke dingen uitgezocht om te gaan bekijken. ---------- Dinsdagmorgen 8 april. Weer in Wünsdorf. Gisteren een, zeker voor Dick, mooie dag en is van 2 uur in de middag tot 5 uur in de gevangenis geweest! Prachtige excursie met 7 mensen en een super goede begeleider, een Duitse historicus met een adembenemende kennis en heeft Dick echt enorm van genoten! Het bleek dat wij inderdaad het centrum van Berlijn niet in konden met de camper, hij voldoet op geen enkele wijze meer aan de milieu eisen, wij hébben niet eens een plaquette! Andere omweg gevonden om er te komen en dat betekende heel wat door buitenwijken van Berlijn rijden, van zuid oost tot noord west, wat wij op zich toch ook al leuk vonden! Wat een stad zeg en wat een rotzooi op veel plaatsen maar eerlijk is eerlijk, er wordt daar keihard gewerkt op talloze plaatsen, bijna op elke plek zou je zeggen. Uiteindelijk vonden wij toch een plekje voor de camper vlakbij de gevangenis en ik ben daar gebleven, zitten lezen, podcastjes geluisterd, helemaal prima zo. Hondjes nog even in de buurt om de beurt uitgelaten, ik kan helaas niet meer met twee honden aan de lijn lopen en daarbij eventueel nog een drol oprapen ook. Toen Dick terug kwam nog even koffie gedronken en besloten om weer terug naar Wünsdorf te gaan, met een extra nachtje en vandaag te bbqen. Daarna nog even naar een Lidl en echt waar, wij durven de camper niet zonder toezicht te laten en zelfs op de P van de Lidl gezorgd dat wij hem vanuit de winkel konden zien. Gelukkig splinternieuwe Lidl met gigantische ramen. Helaas dat dit zo moet en gezien het publiek wat ik zo voorbij zie gaan, geen overbodige gedachten. En toen wij om een uur of half 8 terug kwamen op de cp, was er niemand hier, nu nog niet! Morgen trekken wij verder en nee niet naar Frankrijk☺ hoor Agnes en zeker valt het weer mee, ik overdrijf ook! Net een leuke wandeling naar kerkje van Wünsdorf gemaakt. ---------- Maandagmorgen 7 april. Wünsdorf op een totaal verlaten cp. Jaha dit is wat wij willen . . . He terrein is volledig omheind, hebben Elin aan de sleeplijn gedaan en met de bal gespeeld, vindt zij erg leuk! Toen ik Doesje langs de waterkant zag staan, stond zij bij een eendennest met 6 eieren en deed zeer terughoudend maar erg nieuwsgierig en was ik blij dat ik het op tijd zag. Het is Dick gisteren half gelukt om wat te ritselen, het enige was een middagreservering naar iets waar hij niet zo nieuwsgierig naar was een heeft het aanbod afgeslagen. Hij heeft zich wel goed vermaakt, is gaan rond fietsen en naar een museum geweest en heeft zijn kennis verrijkt. Nee ik niet, bleef gewoon op de cp en heb mij ook vermaakt met allerlei kleine dingetjes, site bijwerken, lezen en kastjes opgeruimd. Dat laatste was ook hoognodig want als we na een rit een kastje open deden had je een vangnet nodig en een blik bruine bonensoep op je tenen is geen pretje. Het was prachtig zonnig weer maar 6 graden en een koude wind, niet buiten zitten dus. Toen Dick thuis kwam is hij met Elin gaan cachen en ik een ander rondje met robbedoesje, in de avond boer zoekt vrouw gekeken, beetje tam deze keer, maar goed. O ja nog vergeten te vertellen dat wij een bekeuring gekregen hebben, dat is echt al jaren geleden! We reden in een stadje te hard, 44 km terwijl je er 30 mag wat ons totaal ontgaan was, zoveel te zien om je heen. De flits kwam recht in ons pannetje en kon je niet om heen, psychologisch ok, bestraffing op het juiste moment☺ en vinden wij niet leuk maar wel terecht. Nu op weg naar Berlijn waar Dick een voormalige gevangenis van de Stasi, de Oost Duitse geheime dienst gaat bezoeken. We blijven het moeilijk vinden om samen in deze regio weg van de camper te gaan terwijl de honden er in zitten, bang voor inbraak. Ook niet leuk is dat wij het slechte weer gaan opzoeken is is zelfs de naam 'Frankrijk' al gevallen . . . ----------  Zondagmiddag 6 april. Wünsdorf Duitsland. Het gebied waar wij nu zitten, in de buurt van Berlijn is geologisch heel interessant en ook de reden dat wij hier 2 nachten blijven. Deze stad is in de DDR tijd geheel Russisch geweest met alleen zo'n 50.000 Russen die hier woonden en leefden als militair met hun gezinnen en totaal afgesloten waren van de Duitse bevolking , met ook hier een dikke muur. Verder heel veel bunkers, meesten onder de grond die Dick heel graag had willen bezoeken. Toen hij vanmorgen op de website keek bleken alle rondleidingen, waarvan wij niet eens wisten dat dit de bedoeling was, totaal vol te zijn. Dat is echt balen maar er is veel meer te zien en te lezen over deze regio. Voor ons echt interessant omdat Dick in de 'koude oorlog' als militair aan de grens met Oost Duitsland gestationeerd was en de dreiging vanuit Rusland heel groot ☺ en wij als gezin ook daarom in Duitsland woonden. Dit heb  ik al eens meer uitgelegd in de reissite toen wij onze oude woonplaats en omgeving bezochten. Bij de val van de muur in 1989 was toen de publieke opinie dan ook dat dit alles voorbij was en Poetin een vriendje was en wij altijd onze meer dan grote twijfels hierover hadden . . . Wij hebben nooit op ons gelijk zitten wachten maar de realiteit is dat wij het wel goed beoordeelden, helaas dus. Het zij zo. Dick is nu op het fietsje naar een museum en kijken of er nog wat te ritselen valt ivm een rondleiding maar hij is al uren weg en ik heb geen positief bericht gehoord . . . We staan op een mooi plekje aan het meer op een zeer rustige CP., gisteren stonden er meer, hier allemaal Berlijners die kennelijk een weekendje hun armetierige flatjes ontvlucht zijn, weet ik natuurlijk niet, is zo maar een aanname! Ik heb net fotoblz. 4 even verder gevuld want vandaag start alweer week5! ---------- Zaterdag 'middag' 5 april zie ik net op mn leppie. Coppenbrügge, Duitsland. Het land waar wij ons ook altijd gelijk thuis voelen, de mensen en de omgeving. Staan nu op een cp bij een zwembad met een NL eigenaar die hier al 35 jaar woont, tja de liefde hè☺ Wij wilden in Hamelen gaan staan, jawel het stadje van de rattenvanger waar wij heel vroeger met de kinderen ook geweest zijn en leuke herinneringen aan hebben. Viel wat tegen, het stadje op zich blijft natuurlijk mooi maar wel toeristisch. De stadscp vonden wij waardeloos, een soort pleintje tussen huizen met aan één kant een weg en aan de andere kant een lelijke oude spoorlijn met verroeste treinen . . . Niets voor ons, wegwezen dus. Zagen een camping in de buurt langs de Weser en vonden dat wel even wat, kwamen daar aan bleek op slot te zijn vanwege de 'winter'. . . Balen dus en zijn uitgeweken hier naar toe en het was hier echt heerlijk! Prettig plekje aan de rand van het dorp en in het zwembad konden wij douchen nadat wij een supermooie wandeling in de omgeving hebben gemaakt! Later zagen wij op de kaart de bij elkaar liggende hoogtelijnen . . . en betekende klimmen waar ik een bloedhekel aan heb maar goed, wel gedaan. Nu wat opruimen en verder richting Berlijn en hoe ver wij komen is voor nu nog de vraag. ---------- Vrijdagmorgen 4 april. Gisteren een alweer langzaam startende dag. Het was mooi weer, lang buiten gezeten en alsnog onszelf een skuppie onder ut kontje gegeven. Prachtige route door een mooi gedeelte van NL gereden, over kleine, vaak smalle wegen, erg leuk. Uiteindelijk in de buurt van Meppel aangekomen op de plek waar wij op de heenweg ook gestaan hebben, een fijne plek voor wildcamperaars, zeker met honden, heel stil en je kunt hier een leuke ronde wandelen. Vandaag opgestaan en besloten voet op het gaspedaal te houden maar ja hè, we kennen onszelf, mooi plekkie? Ach dan blijven we weer even staan, tijd genoeg. We zien wel. Ik zie net dat ik mij vergist heb in de weken, ook dat nog, we zijn al bijna 4 weken weg en heb ik nog iets te veranderen bij de fotobladzijden. ---------- Donderdagmorgen 3 april. Elburg. Eergisteren had Wendy de post vergeten wat voor mij nog bij haar thuis lag en besloot zij om dit gisteren alsnog te brengen (haha weer een smoesje om nog even bij ons te komen) Dus al vroeg in de ochtend was zij er en is nog tot in de middag gebleven en vinden wij alleen maar leuk, tijd zat om voor ons nog verder te reizen. Heerlijk hele dag buiten gezeten, hondjes gelopen, Dick en zij nog cachen In Elburg. En om het af te leren hebben wij nog in de avond een simpel maaltje bij de chinees gehaald en ja het was weer heerlijk, die knapperige groenten in een saus hmmmm Vandaag weer rustig gestart en zullen vandaag ergens in Duitsland aankomen. Toch grappig, ik had nog gezegd van dat zand wat bij ons zo maar in de raderen gestrooid wordt en is nu dus een karrenvracht geworden en wij reizen rustig door en doen wat wij ook van plan waren! Ik ken de door mij nu geaccepteerde beperkingen en geeft gek genoeg toch wat rust in mijn geest, duidelijkheid voor alles is mijn devies. Ja hoor we ademen rustig door hè Jetty en we zijn super benieuwd wat de nieuwe plannen voor jullie gaan betekenen! Zeker houd ik bij hoe het weer in ons mooie Värmland is en dat is heerlijk wantuhh geen wind zoals hier in NL! Ook nog een nieuwe fotobladzijde gemaakt. HIER ---------- Dinsdagmorgen 1 april Huizen, ja alweer. En ik ga figuurlijk maar even met de billen bloot en het is geen 1 aprilgrap hoor. De wat wazige berichtjes over afspraken her en der gisteren hadden een doel, de Bergmankliniek in Naarden. Al jarenlang, misschien wel een jaar of tien, had ik behoorlijke pijn in mijn schouder waar ik met regelmaat een cortisonen injectie, in liet geven in NL. wat de artsen in Zweden niet willen doen. Ruim 3 jaar geleden In Zweden een echo en de uitslag was artrose, niets aan te doen, vraag maar aan je huisarts om een sterke pijnstiller. Ik heb het daarbij gelaten en een sterke pijnstiller voel ik niet voor, toen niet en nu nog niet. Dan krijg je aan morfine gerelateerde medicatie en wil ik absoluut niet, daar kun je aan verslaafd raken. Ik heb het jaren gedaan met paracetamol en ibuprofen. Tot nu de huisarts in NL zei dat hij mij ging doorsturen naar een orthopedisch chirurg en koos voor de Bergmankliniek in Naarden. Je wordt daar snel en kundig geholpen, alles op 1 plek en de onderzoeken op 1 dag, dat was gisteren (eerste afspraak al binnen een week!) De uitslag was niet voor de poes, totaal versleten schoudergewricht, wonderlijk dat ik mijn arm nog aardig kan bewegen en gaat operatie worden. Tja schouderprothese dus, nieuwe kop en nieuwe kom. Dat gaat gebeuren op een tijdstip dat mij het beste uitkomt, als ik het zat ben is dat binnen 3 weken nadat ik het aangeef. De buitengewoon aardige, relaxte, humoristische arts zei dat ik eerst maar lekker op vakantie moet gaan, het overdenken wanneer het mij het beste uitkomt en een mailtje aan hem gaat de zaak laten rollen. Wat een ongelofelijke service daar zeg! Al met al verschuif ik het waarschijnlijk naar het najaar ivm met o.a. de vele bezoeken deze zomer en ook de afspraken in Zweden met de neuroloog ivm de 3 maandelijkse injecties. Mijn god als ik dit zo tik, lijkt het slecht te gaan met mij en dat valt wel mee hoor, wat phpdtjes, je wordt nou eenmaal ouder hè☺ Zo dat is er uit, vanmiddag wandel/eetafspraak met Wendy en we denken morgen of overmorgen te starten met de échte reis, jawel voldoende paraatjes en ibuutjes mee!☺ ---------- Maandagmorgen 31 maart. Vandaag afscheid Lottum, wat ons elke keer weer een beetje pijn doet. Alles zo vertrouwd hier, heerlijke plekken, rustige sfeer. Voor deze dag nog twee onverwachte afspraken er tussen gepropt, morgen nog eentje en dan hopen wij verder te trekken, maar je weet het niet hè met ons☺ Wel een geruststelling, nou een beetje dan, dat de 4 vermiste Amerikanen in Litouwen niet vermoord zijn, maar een ongeluk gehad hebben met hun tank, die kennelijk ondersteboven in het moeras verdwenen is. Vreselijk wat een dood, net als die mensen in Thailand e.o., door die aardbeving, gek genoeg kan ik daar 's nachts met een paniekerig gevoel van wakker worden. Ik zie het voor mij, mensen die nog levend onder het puin liggen, waarschijnlijk ook nog zwaar of minder zwaar gewond zijn, klem liggen etc. Pure horror zeker voor iemand die zoals ik claustrofobie heeft. Hè bah, zou ik die wereldproblemen maar eens naast mij neer kunnen leggen. Nu actie Yvonne, we willen om 12 uur weg rijden. Gisteren nog een fotobladzijde gemaakt en ben ik weer helemaal 'bij'. HIER ---------- Zondagmorgen 30 maart. Lottum. Gisteren een dag als de dag er voor. Het enige andere is dat wij op de fiets naar Grubbevorst zijn geweest om weer zo'n heerlijke ijs (geen ijsJE dus) te eten bij ijssalon CLEVER! Morgen vertrekken, alweer met een moeilijk gevoel . . . zoals altijd van hier . . . ---------- Zaterdagmorgen 29 maart. Gisteren dachten wij in de avond wat regen te krijgen dus op tijd, half tien, hondjes uitgelaten, maar al wat er kwam, geen regen! En wat een vooruitzichten de komende week! Onze bedoeling is nog steeds om halverwege volgende week richting oosten te trekken maar je weet het nooit met ons, karrenvrachten zand zijn er de laatste jaren tussen onze radertjes gestrooid. In ieder geval vertrekken wij hier maandag en hebben nog een paar klusjes te doen in NL. De campercamping hier is inmiddels aardig vol en gelukkig heeft iedereen een grote plek anders had ik daar niet mee kunnen leven. Opvallend het aantal buscampers nu en ik vind ze echt heel leuk en vaak zo luxe! Tóch hebben zij voor andere campers een nadeeltje, het klappen van die schuifdeuren, vooral als dat 's nachts is . . . Het aantal honden is voor ons niet meer te tellen, begrijpelijk, het is hier ideaal en echt je merkt er eigenlijk niets tot weinig van! Kennelijk nemen camperaars alleen wel educated dogs mee☺ Nu ga ik weer van de zon genieten hoor! Eigenlijk had ik vandaag op een grijze dag gerekend zodat ik 'tijd' had om een fotobladzijde te maken, maar de zon gooit roet in het hele gebeuren! ---------- Vrijdagmorgen 28 maart. Ow wat heerlijk hier. Gisteren de hele dag buiten gezeten, gebbqd, heel veel gelezen, gewoon lekker niks doen en op afgepaste tijden in de zon gezeten (niet zo heel goed voor een mens) wel goed ingesmeerd ☺ Dick heeft net 1.5 uur met de meisjes gelopen en die liggen nu voor pampus, Dick is van plan om ook voor dat eiland te gaan liggen en heeft het zonnescherm aan de luifel gehangen. Ik vind dat een ietwat overdreven maar ja hè . . . ---------- Donderdagmorgen 27 maart. Lottum. Super mooi weer en de bbq spullen staan al klaar, sateetjes in de marinade. Gisteren helemaal niets gedaan op wat lezen na dan, zelfs geen zin in een podcast en in de middag nog een uurtje op bed gelegen, recupereren na de drukke dagen . . . Met frisse moed opgestaan, direct nog even op de fiets een stokbroodje kopen. Net kwam een mede camperaar langs met een prachtige papegaaiachtige vogel (ras weet ik even niet meer) helemaal tam en hebben wij een tijdje mee staan praten, met de eigenaar dus☺, vogel floot alleen. Dick ook nog de vogel op zijn schouder, zo leuk! Grappig genoeg gaven onze honden er helemaal niets om, verwachtte ik toch niet. Zo nu weer tijd om naar buiten te gaan. ---------- Woensdagmorgen 26 maart Lottum. Zo we hebben weer veel delen van NL bezocht inmiddels, behalve een groot deel van NH, dat is de volgende keer weer aan de beurt. Eigenlijk vinden we alweer, zoals altijd, teveel hooi op ons vorkje genomen te hebben. Gisteren gewandeld met de leuke Mary met schattige Fauve Sjuul, een lekker ding hoor en ging super met onze meiden! Ditmaal zijn we op de St. Pietersberg geweest, de naam kende ik maar dat is het dan ook wel, maar leuke wandeling (warm) Mary en ik hadden al langer contact via FB en zij wilde heel veel over Zweden weten, dus grappig om te vertellen. Eerst gezellig koffie gedronken bij haar, man moest werken, tuindeuren open, hondjes lekker dollen door de hondproof tuin! Na de lunch zijn wij gaan wandelen en daarna terug naar Lottum en hebben weer een leuke dag gehad! Nou Anja je soep is ook wel weer een verhaaltje . . . ☺ Van de lekkere soep die wij bij jou gegeten hadden, kregen wij de rest mee voor het avondeten en bleef er uiteindelijk nog één kopje over en heb ik in de koelkast gezet en daarna straal vergeten . . . Toen wij, voor wij naar Mary gingen, even snel nog een boodschap bij AH deden wat in de koelkast moest, denderde lege pannetje soep de koelkast uit en had zich al door de koelkast verspreid . . . Dat zijn van die campermomenten die behoorlijk lastig zijn en waar je toch telkens weer intrapt. Snel zoveel mogelijk schoongemaakt, de rest gi avond met warm water. Vanmorgen ging het alweer mis, het bakje met eiersalade viel open en omgekeerd in één van de waterbakken . . . *&^%$#@ Net weer alles schoongemaakt en nu een paar dagen rust . . . Dick heeft net een superronde met de meisjes gemaakt, heerlijk voor ze, en ik de zooi hier gekuisd. Koffie met de Marikenkoek of brood, hoe noem je het, heerlijk! ---------- Dinsdagmorgen 25 maart. Lottum. En direct op weg voor een dagje Maastricht en nee geen stad bekijken, maar een, denk ik wel leuk Fauvenbezoekje om daarna weer terug naar Lottum te gaan. Gisteren weer zo gezellig met A&F, zij zijn enorm gastvrij, lief en zorgzaam! We kennen ook hen al jaren en zij hebben ooit een Gordon Setter pup gehad bij ons vandaan en de vriendschap is gebleven en hondje allang al een ticket to the moon. Zij hebben een heerlijk orange ES teefje, Donna, bij de fokker van ons Rozenkind vandaan. Het waren weer echte genietuurtjes en nog even een rondjehondje gedaan ook, mij weer te warm met 17 graden. In Lottum hebben we weer een bekend plaatsje, je hebt zo je voorkeuren voor plaatsjes. Gisteren geen zin meer gehad in foto's plaatsen. Walking on the fineline en inmiddels heb ik die gekke pluim aan haar staart weggeknipt (eigen verzoek aan de trimster om dit zo te doen hoor) Echt dikke pret samen, ook Robbedoesje deed steeds mee! ---------- Maandagmorgen 24 maart Elburg. Wel voorlopig de laatste keer hier hoor . . . denk ik . . . Gistermiddag waren wij hier net gearriveerd en kwamen Joke en Anne in de middag, ja dat is wel weer even lekker vertrouwd hoor☺ Geheel tegen de regels in hebben we wat 'campinggedrag' vertoond en zaten lekker met de stoeltjes voor de camper en hoe komt het dat wij altijd zoveel te babbelen hebben? De 'chinees' is hier op de hoek en hadden om half 6 afgesproken. Mooie chinees waar wij eigenlijk voor het eerst binnen kwamen en normaal alleen de afhaalkant zien. Buiten kijf, gezellige tent, heerlijk eten, mooi opgediend en uiteraard hartstikke leuk maar . . . de prijs exorbitant, vinden wij dan. Gewend aan maaltijd afhalen was dit toch wel even een aderlating maar ok soit, weer een ervaring rijker. Daarna nog wat gedronken bij J&A in de camper en toen het mandje in. Nu op tijd wakker en toch maar opgestaan, ontbeten, rondjehondje en direct vertrekken wij naar Malden waar wij op bezoek gaan bij A&F. De bedoeling is om vanmiddag naar Lottum te gaan om daar een weekje te blijven, heb ik al verteld. Maar gisteren kwam er nog een afspraakje door in Maastricht, leuke mensen ook met een Fauve die graag willen dat wij 'even' langs komen. Zal vandaag weer wat plaatjes tonen ☺ ---------- Zondagmorgen 23 maart. Huizen, ja weer dus. Gisteren naar zwager Freek geweest en was ook weer fijn om hem te ontmoeten. Wel te zien dat er geen vrouwenhand meer in huis is . . . hij was altijd al van het verzamelen maar nu helemaal. Ja, zijn way of life zullen we maar zeggen. Door de Zaanstreek gereden en het meeste niet meer herkennen, zo gaat dat dus. Ik ben best een heel trouw, in sommige opzichten wat conservatief persoon, houd graag vast aan het oude, maar ik zou hier absoluut echt nooit meer willen wonen. Veel verpauperde toestanden, een smeltkroes van culturen die ik met vakanties heel leuk vind om op te zoeken, maar er tussen in wonen, o hell no. Vandaag gaan wij weer voor 1 nacht naar Elburg want vanmiddag komen Joke en Anne daar aan vanuit Zweden en gaan wij naar onze favo chinees! Ik heb in mijn leven volgens mij nog nooit zoveel honden gezien als hier nu deze tijd, bij de 'Wolfskamer', een terrein in dit leuke gebied, zijn op zondagmorgen gehoorzaamheidslessen. Jeetje ja natuurlijk heb ik al vaak heul veul honden bij elkaar gezien, noem maar even de Crufts, de mega hondenshow in Engeland en alle grote shows in eigen land. Maar goed, dit is hier ook echt grappig, we staan bij de ingang naar het hondenterreintje en zien alles passeren en net bij het wandelen kon vooral Elin haar Franse lolletje niet op! Leuk spelen met allemaal sociale honden! Morgenochtend naar A&F in Malden met ESje Donna, ook weer leuk! Daarna vertrekken wij voor een week naar Lottum, effe bijkomen van alle bezoeken om na die week richting oosten te vertrekken. Deo Volente. Nog even een plaatje van overnachtingsplaatsje 21/22 maart, Assendelft, Buitenhuizerpont ---------- Zaterdagmorgen 22 maart. Assendelft. Weer een apart plekje aan het Noordzeekanaal, naast een windmolen en ondertussen jekkerende vliegtuigen over ons heen wat ik aan de andere kant ook best intrigerend vind. Vannacht wel rustig op die ***windmolen na dan. Gisteren mij véél te warm, 21 graden doe je mij helemaal geen plezier mee maar veel andere mensen wel, dat is duidelijk. We hadden om een uur of half vijf met onze 'kinderen' afgesproken en vanwege de drukte altijd in die regio zorgden wij op tijd in die buurt te zijn en besloten om even met de honden naar het strand te gaan . . . Nou zeg wat een toestanden, overal op alle P's staan van die slagbomen voor zodat je nergens in kunt, alleen met een personenauto. Natuurlijk begrijp ik dat je het campergebeuren in de hand moet houden anders stond alles vol met hoofdzakelijk Moffricaanse campers en ook een Zweedse haha, maar die laatsten hebben nooit de overhand. Goed, wij vonden een illegaal plekje via een gek rondje konden wij op een P komen, ticket getrokken en toch stonden wij niet rustig. Rondje strand vond ik een crime, zo druk en zo warm, dat doe ik dus nooit meer. Terug bij de camper heb ik een half uurtje onder de Maxxair op bed gelegen, niet slapen maar afkoelen . . . Om half vijf werden we weer zo lief en hartelijk ontvangen door een kokkerelende Marc en Natas, echt dit doet je zo goed! Gezellig uurtjes gehad en heel lekker Indiaas gegeten, mijn god wat kan dat stel toch veel! Dit vinden wij fijne bezoekjes, als er een verjaardag is, altijd volle bak daar en spreek je elkaar amper, dit is gewoon superleuk. Ook de kleinzoons kwamen nog volkomen onverwachts om ons ook weer even te zien, net als hun ouders, supersociaal en heb je leuke gesprekken met inhoud. Halverwege de avond naar dit plekje gereden en straks een bezoekje aan onze zwager Freek, in Zaandam de weduwnaar van de zus van Dick. Jullie zien wel, socializen ten top deze dagen! ---------- Vrijdagmorgen 21 maart. Huizen NH. Nu dus echt lente, jeetje wat hebben we tot nu toe een mooi weer! Goed, ok, dit blijft dus niet zo heb ik al gezien. De officiële cp hier is op ons na totaal leeg en het is zo leuk hier! Werkelijk één en al hond van de meest uiteenlopende rassen, veel doodle-achtigen, is een culthond geworden, en opvallend genoeg, alles is sociaal, net als de eigenaren, mwah wat gezellig zo! Elin kan d'r lol niet op, zoveel honden! Gistermiddag heeft Dick hier nog een late ronde gelopen en vanmorgen zijn we samen gegaan in dit prachtige gebied, vol Gooise kak☺ Daarna een bakkie en zijn we per fiets het stadje ingegaan en daarbij is het ook een leuk plaatsje met nog oude straatjes, ja met de fiets zie je zo veel meer dan met de auto. Helemaal als je met de camper gaat en je moet zoeken naar een P, dat gerij met die grote bak door zo'n klein plaatsje is niet leuk, ik voel dan gewoon een soort schaamte. Direct rijden we richting kust om eind van de middag bij onze zoon aan te komen, zij werken namelijk beiden ook natuurlijk. O ja ook een lachertje, Dick heeft gisteravond nog bij de Lidl 844 cups koffie voor de Nespresso gekocht, die kun je bij ons niet meer kopen, vandaar een grote hoeveel heid☺ Ik heb leuke foto's maar nu geen tijd. ---------- Donderdagmorgen 20 maart. Elburg☺. Is het nou winter, voorjaar of zomer? Godsamme zeg, gisteren een best drukke dag en tussendoor nog met de honden in het Swifterbos gelopen maar echt waar, mij veel te warm! Ik ben gewoon een 'noordenmens' en houd echt niet van die hitte, het was 16 graden en zie er gelijk al verhit uit. Temeer omdat wij de dag er voor hier vlakbij op onze stoeltjes langs de waterkant in de zon zaten, in de luwte, de wind was toen nog fris. Met de camper alles prima verlopen, toen ik terug kwam van de huisarts zat Dick ín de camper op de brug en moest ik klimmen, via een trapje en een extra kontje om ook die hoogte in te kunnen! Op hoogte koffie gedronken, het enige was dat er zo af en toe een gebonk klonk en wij op en neer gingen en ondertussen muziek en mee zingende en fluitende monteurs! De honden? They don't give a shit . . . Wel erg opvallend dat de meeste mensen hier veel vriendelijker zijn dan in Zweden, de Zweden zijn erg op zichzelf. Toen wij langs de waterkant zaten, kwamen er mensen op een afstandje voorbij, iedereen zei wat en verschillende kwamen gewoon een praatje maken, gezellig! Ja ik houd echt van 'small talk' en daar moet je bij de noorderlingen niet mee aankomen. Nog de rest van onze specifieke NL boodschapjes gedaan bestelling bij de Jumbo opgehaald (zo makkelijk dan hoef je zelf niet door zo'n drukke winkel te baggeren) toen was het eind van de middag en zijn we terug naar Elburg gegaan. Onze plannen zijn gewijzigd vanwege het uitvallen van een bezoekje om een nare reden en wij wat bezoeken hebben verschoven omdat het hen of ons beter uit kwam/komt. Direct rijden wij naar Huizen daar is een CP en morgen naar Overveen (Bloemendaal) naar onze zoon, eten daar en is altijd zo gezellig! Ja eerlijk is eerlijk het woord 'gezellig' past bij ons toch echt bij NL . . . enuh nee ik wil niet erug! ---------- Dinsdagmorgen 18 maart. Weer in Elburg. Jeetje wat een koude nacht, werden wakker van de kou en moest Dick midden in de nacht nog een gasfles verwisselen omdat uiteraard de kachel er mee gestopt was. Het  gasgebruik is pittig momenteel, een grote fles van 11 kg voor 5 dagen is niet mis. Maar we willen niet in de kou zitten natuurlijk, zijn een dagje ouder en zelfs 's nachts hebben we de verwarming op 15 graden staan. Het is weer ontzettend mooi weer, hoef ik de meesten van jullie niet te vertellen, wonen ook in dit land haha Gisteren naar de da en heb ik uitleg over Paul gekregen wat ik voor mezelf houd☺ Maar inderdaad, mijn gedachten waren bijna juist. Ik had een boodschappenlijstje en gingen naar AH, nou zeg wát een prijzen, wat is alles duur geworden daarbij vind ik de verleidingen zo groot, al die lekkere dingen . . . De prijzen, de drukte en de prikkels maakten dat ik eenmaal terug hier in Elburg, totaal versleten was. Wat restjes van de dag ervoor gegeten, opgeruimd en lekker gezeten, lezen natuurlijk. Ja Agnes ook wij kennen dit koelkast 'probleem', met deze en ook met de vorige camper al eens gehad en nu is ons ook wel duidelijk dat ook een koelkast een onderhoudsbeurt moet hebben, maar is een beetje lastig nu. Zelf er aan knutselen heeft Dick geen zin meer in ☺ Inderdaad Peter, die wolven, ik vind het werkelijk bij de wilde dieren af, zo kan ik dit nu passend zeggen, wolven er in en mensen er uit. Waarom kijken zij niet eens naar Zweden hoe die de wolvenpopulatie in toom houden terwijl er daar véél meer ruimte is. Zweden is 11x zo groot als NL en heeft maar 10 miljoen inwoners! Anders hadden wij vandaag, een rustdagje, wel een plekje op de Veluwe opgezocht, maar nu echt geen zin in. Morgenochtend al heel vroeg in Swifterbant zijn, ik even naar de 'huisarts' en de camper naar onze oude vertrouwde garage voor nieuwe banden en een kleine beurt. Weet dus niet of er een verslagje komt. ---------- Maandagmorgen 17 maart. Elburg in een stralende zon met een koud windje, geeft niet, het is heerlijk zo! Ja gisteren een daggie niet geschreven, te druk, je bent op vakantie hè dus . . . Zaterdagmiddag zijn we naar Twello gereden om daar bij het station naar wat leuks te kijken, een groot beeld, de Akka van Kebnekaise, dat is de vogel uit het verhaal van Nils Holgerssons wonderbare reis, van Selma Lagerlöf, die vlakbij ons woonde in Zweden. Ja bent nou nou eenmaal een Zwedenlander toch! Nog even in Epe een lekker ijsje gegeten en heeft Dick zijn wilde haardos laten temmen, daarna doorgereden naar onze lieve vrienden Aad en Eefje in Harderwijk. Daar een ontvangst met tranen en heel veel knuffels, heerlijk! Verwend worden met de lekkerste Veluwse hutspot ever, daarna hondjes weer naar de camper gebracht, eten gegeven, terug naar A&E en bakkie koffie gedronken. Het was inmiddels een uur of 9 en zijn wij terug naar de camper gegaan om gewoon daar op de P te overnachten want A&E wilden zo graag dat wij nog even bleven en op z'n minst op zondagmorgen voor wij weggingen nog zouden ontbijten. Dat hebben we dus gedaan! Toen op naar Elburg waar wij gisteren met Wendy hadden afgesproken en werd het weer een oergezellig kletsdagje. Nu net met de hondjes gelopen, aan de koffie en om een uur of 1 weg omdat wij vanmiddag een afspraak in Ermelo bij de dierenarts hebben. Best een beetje emo eigenlijk, geen Paul meer maar Christel, ook een lieverd hoor die wij al jaren kennen, maar ja hè . . . Akka van Kebnekaise klik linkje ---------- Zaterdagmorgen 15 maart. Voorst en Wilpse Klei, wat een naam hè, zo heet het toch echt hier. En zoals gebruikelijk zat er gisteren weer iets goed tegen, ik ontdekte ineens dat de koelkast het niet meer deed, wel het brandde het gaslampje maar het was in het vriesvak inmiddels al 10 graden en dat moet dus al wat langer uit geweest zijn. 'En nu dan' dacht ik. Dick was nog in de boze opwindingsbui over die droneperikelen en moest ik dan nu op vrijdag hem dit vertellen? Geen andere keuze natuurlijk en het had effect . . . 'Vrijdag dan doet er niemand meer wat voor je, hoe moeten wij dat doen zonder koelkast godverdegodver) kortom punten zat om een gezellige stemming te hebben. Maar problemen zijn er om opgelost te worden en we hebben al veel in ons leven moeten oplossen dus Dick ging kijken of er camperzaken in de buurt waren die iets voor ons konden doen grrr De eerste had geen tijd, volgende week pas, de tweede zou terugbellen, nee ook niet en daar hebben wij dus niks aan. Al denkende ging Dick de camper schoonmaken, dat doet hij zwijgend en grondig, gewoon om het tegenvallende gedoe te overdenken. We hadden namelijk ook om 14.00 uur een afspraak met de trimster. Hij vond onderweg er naar toe ook een adres en de man zei dat als wij gelijk zouden komen, hij wilde kijken en misschien de koelkast wel even kon doorblazen. Pff was het nog een uur rijden ook, dus wij op pad. Daar aangekomen, vol met campers en caravans die allemaal iets gerepareerd moesten hebben . . . Ik voelde in het vriesvak en die deed het weer . . . maar heb ik niet gezegd . . . Meneer zei dat het niet alleen nog in het seizoen druk was maar gewoon altijd. Klepje aan de buitenkant open en hij zei dat hij het wel deed nu maar onregelmatig en ging hem schoonblazen, het is een miniklein gastoevoertje en na het blazen, deed hij het weer prima! Nou meneer hartstikke fijn en enorm bedankt en wat kost het? Helemaal niets hoor zei hij! Mijn god wat een opluchting en hij doet het weer helemaal prima. We hebben dit al vaker gehad en komt omdat er in gas ook altijd vervuiling zit en dan kan gaan verstoppen. Al met al waren wij helemaal op tijd bij de trimster, heb ik striples gekregen, ja sorry zo heet dat nou eenmaal, en om half 6 kon die lieve kleine schat pas van de trimtafel af . . . niet kaal maar ook niet zoals ik haar het liefste zie, enfin, haar groeit toch zullen we maar zeggen. Naar de dichtstbijzijnde camperlocatie gereden, bij een boer en een prima nacht gehad, ik was dan ook totaal uitgeput, van het staan, dan weer even zitten en zelf helpen trimmen. Net een hele mooie wandeling gemaakt in de omgeving, boerenvelden en landgoed Beekzicht, prachtig! Lekker terreintje hier maar met regen lijkt mij dit een drama met al die kleizooi. Nog wat foto's aangevuld opblz.2 ---------- Vrijdagmorgen 14 maart. Meppel. Weer in het land van de gele kentekens, grote lelijke zonnepaneelvelden, windmolens en al die toestanden meer die ik in Zweden gelukkig bijna niet tegenkom, zijn er misschien wel maar niet zoveel en ook buiten mijn doorgaanse kritische blikveld. Ook Duitsland kan er trouwens wat van, maar goed laat die ergernissen nu maar zitten. Gisteren weer een leuke dag gehad en zo gezellig ouderwets gebabbeld met onze Nelly, de weduwe van onze grote vriend Arie, Dick zijn vroegere dienstmaatje, sinds 1966 zijn wij al bevriend. Doordat je elkaar ook zo lang kent en onze gezinnen min of meer gelijktijdig opgroeiden kennen we ook elkaars kinderen, de kleinkinderen inmiddels eigenlijk niet. En Nelly heeft er 8, wij 4 en valt er ook veel over te babbelen, erugg leuk! Om een uur of 8 gisteravond weer vertrokken en zijn we na een klein half uur geloof ik op dit wonderlijk mooie NL plaatsje terecht gekomen, jaja inderdaad Agnes ook NL heeft hele mooie plekjes! Wel een beetje lastig vinden wij dat watertappunten, sowieso verzorgingspunten dun gezaaid zijn en dat terwijl er zoveel camperaars zijn. Het weer is mooi, Dick wilde dronen blijkt ineens de mogelijkheid tot de drone niet meer toegankelijk te zijn (tóch een klusje van de Chinezen?) Net een lekkere wandeling gemaakt, honden steeds in het water en nu een stiksmerige camper . . . We laten de zooi maar wat opdrogen en straks alles afborstelen, Elin moet toch droog en schoon zijn, om 14.00 uur een afspraak met de trimster. Enuh o ja gister in het middaguur in Groningen nog een eierbal gegeten . . . voor wij naar Nelly gingen. ----------  Donderdagmorgen 13 maart Oldenburg Duitsland. Leuk Til dat je er ook weer bij bent! Gisteren dus de bottleneck Hamburg door, ging allemaal heel vlot, wel druk maar geen moment stil gestaan, dat is in de spitsuren wel ff anders, vandaar dat wij altijd zorgen buiten deze tijd hier langs en door te gaan. We kwamen mooi op tijd aan, op de P van het grote winkelcentrum Famila, halverwege de middag, eerst even rondje met de meisjes, dat kan daar best aardig. Even wat gedronken en toen hup naar de worstenman, ons welbekend . . . super lekkere bratwursten daar! Lekker opeten in ut campertje en daarna naar het winkelcentrum om een paar pakjes 'stadionbratwursten' te kopen voor op de bbq. Verder een beetje rondkijken, daar zijn wij eigenlijk niet van maar vooruit dan maar, en de avond lekker rustig doorgebracht met een boek. De nacht was ietsjes minder comfy, halverwege de nacht kwamen er twee vrachtwagentjes precies naast ons staan, planten overladen, getverdemme die herrie. Is die P zo immens groot en leeg, stonden zij precies naast ons! Ach die mensen doen dit natuurlijk ook altijd op dezelfde wijze en staan er niet bij stil dat er wel eens mensen kunnen slapen in die camper, snap ik. Nu op weg naar Nelly en de ouwe getrouwen onder jullie lezers, weten wie dat is! ---------- Woensdagmorgen 12 maart. Wanderup, bratwurstland☺ Gisteren in de morgen regenachtige rit gehad over saaie autobanen. Daarom kon ik rustig een fotobladzijde maken! Wel interessant hoe in Denemarken aan de weg gewerkt wordt, niet te geloven nog nooit zo gezien, ook in Duitsland niet en dat terwijl het verkeer gewoon doorgang kon vinden op een vlotte wijze. Volgens ons wel een traject van 100 km, jammer niet opgenomen, ineens bedenk je dat het wel heel lang duurt. Overal kleine playmobil mannetjes aan het werk en zo ongelofelijk veel grote apparaten, wat een logistiek moet dat zijn! Ik heb daar veel bewondering voor en zou best eens bij zo'n planning willen zijn. Halverwege de middag hier aan gekomen bij een zandwinning en we dachten daar al vroeg vanmorgen last van te krijgen, maar niets van dat alles. Een leuke acceptabele plek waar wij zowel gistermiddag als vanmorgen nog leuk met de honden gewandeld hebben, er is hier een strandbad, wel alles zand uiteraard. Zo en nu op naar de bratwurst mit pommes in Oldenburg! ---------- Dinsdagmorgen 1 maart. Frederikshavn Denemarken. Wat een mooie dag gisteren! In die grote steden met een haven is het vaak een soort doolhof om op de goede manier bij de boot te komen en Dick deed dat weer geweldig! Stuurt rustig door die drukte, voor mij dan een complete puzzel, al die wegen, al die borden en al die verschillende rijbanen onder en boven elkaar, echt knap. We waren lekker op tijd en hebben nog een tijdje lop een mooi zonnig plaatsje langs het water gezeten. Daarna toen het de tijd was richting boot en stonden weer vooraan. Op de boot een keurige plek voor mensen met dieren waar wij dus  ruim 3 uur gezeten hebben met wat verder, het is een grote ruimte, nog een stel met een Berner Sennen hond en een stel met een Duitse herder, allemaal honden die het reizen kennelijk ook gewend zijn, geen kik gehoord. Wat goed verzorgd zeg op die boot voor dieren, zelfs een tank met water, wegwerpbakjes, super. De meisjes hebben lekker op de bank geslapen op onze bodywarmers. Zo rustig als zij zich gedragen en ow wat een vreselijke herrie op het autodeck, startende vrachtwagens waar je langs moet, de immense draaiende motoren van de boot, die reuze kleppen die open gaan, al die machinerie en die hondjes lopen gewoon braaf, wel wat timide er door. Het was toen nog een minuut of tien voor wij op ons overnachtingsplekje waren, het schijnt een prachtige plek te zijn, een grote P, met palmbomen, die volgens ons nu nog in de opslag staan, langs de zee maar het was donker toen wij aankwamen. Hondjes uitgelaten, eten gegeven, wij wat eten en daarna rustig gezeten, en op tijd naar bed. Ook op tijd op, zoals eigenlijk altijd, Dick laat de honden de eerste uitlaat en ik verzorg het ontbijt. Daarna is het echte hondenwandeltijd maar . . . huhh het regende . . . en besloten om een uitzondering te maken en gelijk weg te gaan richting Flensburg, geen zin in al die nattigheid in de camper én nog geen tweede keer koffie. We stoppen onderweg als het droog is, we zien wel. Dus zijn we nu op weg en het regent/sneeuwt. Wat een service hè en je hoeft niet eens te betalen voor je dieren! ----------   Maandagmorgen 10 maart. Västerbitterna. Prachtig stil plekje aan een klein meer, Jämnesjön. Net een heerlijke wandeling met de meiden gemaakt om straks weer door te rijden naar Göteborg waar ook een grote P in de haven is, wat kort geleden nog een camperplek was, sinds kort niet meer, té onveilig voor onbevangen camperaars. Wij besloten sowieso daar al niet meer te gaan staan, jammer een prachtige stad met helaas ook veel onveilige mensen, hoef verder niets uit te leggen lijkt mij. Wij vertrokken gisteren op tijd en hebben gezellig en lekker geluncht bij J&K en hun nare verhalen aangehoord, hoort ook bij een vriendschap en hen ook duidelijk gezegd hoe goed de stap is die zij nu gaan maken! Daarna een bekende ietwat saaie, drukke route en dan een afslag, naar dit plekkie over een lange onverharde smalle weg en dan de beloning krijgen! O ja toen wij vertrokken met de nodige dubbele gevoelens werden wij uitgeleide gedaan door een grote groep kraanvogels die net gearriveerd waren bij een klein meertje in de buurt, prachtig! De wandeling was net zo leuk, Robbedoesje verdween uit ons blikveld de bossen in, tracker aan zonder internet verbinding grrrr en toch 1x 'deeeeze kant' liet haar gelijk terug komen en later 1x fluiten en daar was zij weer! En dan Elin, mijn god wat heeft die hard gewerkt weliswaar aan de lange lijn, maar vertoonde enorm het gedrag waar zij voor gefokt is in feite, neus strak over de grond , sporen volgen, zo mooi om te zien en als Dick dan zei dat wij weer verder gingen was het net of zij uit een trance kwam, oogcontact, schudden en huppakee klaar voor de volgende speursessie! En dan nu koffie, hondjes ook gegeten en liggen tevreden te slapen. --------------- Zondagmorgen 9 maart. Bijna gereed. Dick heeft net nog een ronde met de meisjes gelopen, ook omdat zij vandaag een wat langere tijd in de camper zullen zitten. We gaan eerst even langs J&K omdat wij van de week hoorden dat zij na 17 jaar toch besloten hebben om terug naar NL te gaan, wat wij ook wel weer jammer vinden. In hun geval, beiden wat mankerend, is het een heel wijs besluit en keren zij terug naar Dronten of omgeving. Niet op stel en sprong maar hopen wel dit jaar en huis hier moet nog verkocht worden, wat mij niet zo moeilijk lijkt. Goed dit is het even de laatste dingetjes doen en weg . . .